Always Been with You

Chapter 11

"Pre anong kailangan mo sa kaniya?" Nagulat na lang ako ng biglang sumulpot si mark sa kung saan, oh bakit andito na naman tong lalakeng toh? Di pa siya na kuntento dun sa babae niya? Ah baka kasi di pa siya sinasagot kaya di niya pa pwede dalhin sa bahay niya

"Pre pwede wag ka munang makelam saming dalawa?" Sabi ni kael kay mark, at medyo lumayo naman ako sa kanilang dalawa, for sure mag aaway toh to the point ng sapakan, di naman sa gusto kong pag awayan nila akong dalawa pero you know, gusto ko namang ma feel din na pinag aagawan ako.

"Sa inyong dalawa? Bakit ano ka ba niya? Sino ka ba sa kaniya?" Iritang sabi ni mark at nakikita ko na yung kamao niya na nakahanda na manapak, ngumisi naman si kael, syet ang tapang naman pala this boy, I mean mas malaki kasi si mark kay kael, sa lahat ng aspect ; )

"Manliligaw niya ako bakit? Mag bestfriend lang naman kayo ah" sabi niya at medyo natawa ako, feeling tong lalake na toh, wala naman akong sinabing may pake pa ako sa kaniya, bigla namang sinapak ni mark si kael, at nag simula na silang mag suntukan

"Manliligaw?! Nahihibang ka na ba?! Pagka tapos ng lahat ng ginawa mo at sinabi mo sa kaniya, sasabihin mong manliligaw ka sa kaniya? Gago ka pala eh!" Galit na bulyaw ni mark kay kael, medyo kawawa naman si kael pag dating sa mga sapak ni mark, parehas naman silang malakas, pero mas malaki lang talaga si mark kaya mas may advantage, dahil baka magka patayan pa tong dalawang toh I decided na patigilin na sila

"Guys stop it na" mahinhin kong sabi, syempre nang aasar lang ako, grabe yung kabaliwan ko di na tama, medyo natatawa pa ako dahil sa mga pinag gagawa ko, pero tama na toh

"MARK!" Madiin na tawag ko sa kaniya, napatigil naman siya sa ginagawa niya at lumayo na kay kael, hinila ko naman sa likod ko si mark at lumapit ng bahagya kay kael

"Kung ako sayo itigil mo na yang illusion mo, wala kang gusto sa akin, nasanay ka lang talaga sa presence ko at sa actions ko towards you. Mag kaiba ang gusto sa na sanay lang. Wag mo na uli ako kakausapin or pupuntahan dito, kung ayaw mong mauulit yan sayo, at sa susunod hindi na si mark ang bubugbog sayo" sabi ko sa kaniya at wala siyang ibang nagawa kung hindi umuwi na lang, nagulat na lang ako ng marahas akong hilahin ni mark, dahil medyo may inis na ako ay agad kong binawi ang kamay ko ng marahas.

"Don't tell me alam mong may gusto sa akin si kael, maya lagi mo kong pinipilit na sa bahay mo matulog kasi alam mong pumupunta siya sa bahay ko para abangan ako?" Iritang sabi ko, i mean gumagawa gawa lang naman ako ng kwento, pero bigla siyang umiwas ng tingin, at putek totoo nga ang sinabi ko, gumawa gawa lang ako ng story tapos totoo pala

"Oh my gosh, I can't believe you mark, parang gusto mo atang sumabog talaga tayo eh" iritang sabi ko sa kaniya, actually hindi naman siya big deal sakin pero the fact na tinago niya sakin toh irritates me, tignan ko lang kung hanggang saan aabutin toh si mark, never pa kaming nag aaway nito eh

"Scar Please, can we talk about this sa bahay?" Sabi niya at hihilahin niya na sana ako palapit sa kaniya pero naiirita ako sa amoy niya, ugh nakakadiri, i mean sensitive kasi talaga ako sa kahit anong masyado maamoy

"Wag kang didikit sakin hanggat ganyan amoy mo, you out of all the people in this entirety should know how nauseous I get when exposed to strong scents" iritang sabi ko sa kaniya at nauna nang maglakad sa kaniya papunta sa bahay niya, at sumunod na lang siya sa akin pero hindi siya masyadong lumapit sa akin. Pag dating namin sa bahay niya ay agad siyang dumeretso sa banyo, at for sure naligo na yun. After ng ilang minutong paliligo niya, lumabas naman siya ng banyo na nakatapis lang ng towel sa lower part niya, tapos nagulat siya ng lumapit ako sa kaniya at niyakap siya. Ewan niyakap ko lang siya ng walang dahilan, i just felt that i needed this hug, maybe because it could be the last hug I'll have with him, niyakap niya lang din naman ako pabalik

"Sorry, sana mapatawad mo agad ako, i didn't tell you about him, kasi natatakot ako na baka may gusto ka pa rin sa kaniya, ayoko lang na masaktan ka na naman." Sabi niya sa akin habang nakayakap sa akin, at tumango tango lang ako sa kaniya at humiwalay na sa pagkaka yakap, dumeretso na siya sa kwarto at ako ay dumeretso sa sala. This is what i hate about myself, its very easy to please me, and although the concept of forgiveness is a spiritual thing, I have forgiven them, specially kael, I mean I guess not forgive, but its just that i have accepted the fact that whatever happened between us, happened, i have no control over that situation, so i simply have accepted that, but I'll never forget about that. That situation was within my expectations, so I was kinda prepared for it and not so pressed about it.

"Tara na dito, matulog na tayo" sigaw ni mark mula sa kwarto, dumaan muna ako ng kitchen bago ako pumunta sa kwarto, dahil ayokong matulog at ayokong pumasok bukas, kaya kumuha na ako ng pagkain ko

"Di ako papasok" sabi ko lang sa kaniya at umupo sa kama at inopen na ang tv, tumango tango lang naman siya at nanuod na lang ako.

"So sino yung babae mo?" Tanong ko sa kaniya habang nanunuod, nakita ko naman na parang gulat na gulat siya sa sinabi ko

"Oh please, you never wore perfumes or anything of that sort, you know how much I hate the stench of those things, and in addition to that you smell like a woman. You, out of all people should know, how perceptive I am when it comes to little details. So who is she? Is she from your section?" Sabi ko sa kaniya habang nasa tv lang ang focus, at nakain lang ako, narinig ko naman na napa buntong hininga siya

"Tsaka ko na sabihin pag kami na, baka awayin mo eh" sabi niya sakin at natawa ng bahagya, inirapan ko na lang siya at tinuloy ang panunuod. Mga madaling araw na ng tamaan ako ng antok, pero di ako nagpatalo sa antok ko, parang natatakot ako matulog ngayon. Siguro dahil nga ito kay mark at sa future girl niya.

The fact that he will no longer be focused on me, and the possibility that he might forget about me just because of his girl, scares me. So, I might be savoring every bit, every moment I have with him. But then, as I've said, i should try my best and come back to my old ways of being alone without having a confidant to lean on. Naramdaman ko na lang na may tumulong luha sa mga mata ko, nakita ko naman ang reflection ko sa salamin sa kwarto, sobrang seryoso ng mukha ko pero may mga tumutulong luha sa mata ko, i stared at myself, trying to see if there's any reaction or any other emotion from my eyes, but it's like a doll's eyes, it has no emotion, and yet tears are dripping down from it. It has begun.