ᴏɴᴇ ᴅᴀʏ, ᴏɴᴇ ɴɪɢʜᴛ ʙᴀʙᴇ

Ep.07

➪𝘽𝙡𝙖𝙘𝙠 𝙎𝙬𝙖𝙣 

    BTS                

      ➪𝙏𝙖𝙠𝙚 𝙈𝙚 𝙃𝙤𝙢𝙚
                                    ATEEZ                                         

              ➪𝙊𝙣𝙚 𝘿𝙖𝙮 𝘼𝙩 𝘼 𝙏𝙞𝙢𝙚
                                     ATEEZ                                         

♡

Tamamen allak bullak oldum. Hongjoong'un dedikleri asla aklımdan çıkmıyordu..

Yatağımda oturup boş duvarı izliyordum ve kollarımın arasında onun kapüşonlusu ile. Günlerdir yemeğimi aksatıyordum sadece kahve ile ayakta durmaya çalışıyordum ve arada aparatif salatalar ile.. Sırf daha iyi görünebilmek için neler yaptığımı düşününce kendime aynadan bir bakıp sadece 'aptalsın..' diyebildim. Ben o kızlardandım.. Her zaman kendinden nefret eden ve insanların görüşkerini sanki bir bok varmışcasına önemseyen. Ne kadar aptalca değil mi??

Modum gerçekten düşüktü. Sınav senem yaklaşıyordu ama benim tek derdim minik kelebeğimdi. Ne sınav ne de gelecek umrumdaydı. Ona sarıldığımda cennete sonunda kavuşmuş olacaktım. Onun kollarında uyumak ve onun minik ellerini öpmek istiyordum. Parmaklarımı onun yumuşacık saçlarında gezdirmek, bacaklarımı beline sıkı sıkı sarmak istiyordum benden kaçmasın diye..

Bir anda annem odama daldı. Yerimden sıçramıştım çünkü yine hayallere dalmıştım..

"Arkadaşın geldi."

"Kim?"

"Bilmiyorum ama çok şirin birine benziyor."

Acaba Yeosang mı gelmişti? Ya da Mingi? Tek tanıdığım şirin insanlar onlardı. Hemen yataktan fırlayıp odadan çıkacakken aynadaki yansımamdan üstümdeki çilekli pijamama gözüm takıldı. Sadece üstüme sweat alıp çilekli şortumla çıktım :( Çünkü çok şirin,,, neden olmasın.. Herneyse detay yok, detay yok..

Kapıya koşulturduğumda karşımda onu bulmayı gerçekten beklemiyordum. Minik kelebeğim karşımda bana gülüyordu.. Beni kolumdan çekti ve kendine yaklaştırdı.

"Konuşmamız gerek. Kütüphaneye gidelim."

"B-Bu saatte..?"

"Konuşmak istersin sanmıştım."

"Tamam dur geleceğim ama üstümü değiştirsem?"

"Vaktimiz yok, yürü."

"Ann-"

"İzin aldım ben yürü."

Hala ne olduğunu anlamamıştım ve şuan utançtan ölecektim çünkü pijamalarım ile Seul'ün en kalabalık kütüphanesine gidiyordum. Sorun orası veya giyinişim değil. Giyinişimden utanacak değilim, sadece tanıdığım biri ile karşılaşmak istemiyorum bu halde...