Transmigrating into the Reborn Male Lead's Ex-Boyfriend |BL ÇEVİRİ

Found a Good Friend

Song Xuanhe "aç" düğmesine bastı ve öfkeli Song Guochao'nun yürümesini sakince izledi.

Song Guochao öfkeli olmasına rağmen, mantığı hala öfkesini kontrol altında tutuyordu. Ancak Song Xuanhe'nin kışkırtıcı ifadesini gördüğünde, içindeki zorlukla bastırılmış ateş yükseldi ve neredeyse rasyonelliğini yenmeyi başardı.

Ne de olsa metresinin seni bir yabancıyla aldatmasıyla karşılaştırıldığında, metresin seni kendi oğlunla aldatması tamamen yeni bir aşağılanma seviyesiydi.

Song Guochao gibi bir erkek şovenist için, Liu Xu artık onun olmasa bile, bir zamanlar onun olduğu gerçeği hala devam ediyordu. Bu nedenle, sadece bir oyuncağın kendisini mahvettiğini ve yüzde yirmi hissesinin devredilmesine neden olduğunu öğrendikten sonra, öfke nöbetinde ona bir ders vermek için şirketinden kaynaklarını kesmesini emretmişti. Ancak, başka bir erkekle bir araya geleceğini asla tahmin etmemişti.

Bırakın bu diğer adamın kendi oğlu olmasını.

Zaten yüzü moraracak kadar mosmor olmasına rağmen, Song Guochao'da hâlâ bir parça mantıklılık vardı. Bu nedenle, yöneticilerden gelen gizli bakışları fark ettiğinde Song Guochao dişlerini sıktı ve Song Xuanhe'ye, "Benimle ofisime gel." dedi.

Song Xuanhe, şekillendirilmemiş saçlarını geriye doğru tarayarak asansörden çıktı. Pürüzsüz, temiz alnının altındaki bir çift gözde kafa karışıklığı belirdi. "Neden, ha?"

“Utanç verici!” Song Xuanhe'nin ona nasıl saygı duymadığını veya onu hiç umursamadığını görünce Song Guochao sesini yükseltti. Ama herkesin bakışlarının kendilerine çevrildiğini görünce sesini tekrar alçalttı. Sesi boğazından zorla çıkıyor gibiydi. "Sen ne yaptığını bilmiyor musun?"

"Hayır," Song Xuanhe'nin alçaltılmış gözleri masumiyet ve şaşkınlıkla doluydu. “Geç kalmadım, işten erken çıkmadım. İş yerinde hata bile yapmadım. Peki ne yaptım?”

Bunu söyledikten sonra Song Xuanhe'nin masum ifadesi biraz değişti. Kaşları biraz daha çatıldı. Bir an sonra aklına bir şey gelmiş gibiydi. Gözleri hafifçe büyüdü.

Song Guochao nedenini bilmiyordu ama bu konuda içinde kötü bir his vardı. İçinde Song Xuanhe'nin konuşmasını durdurmak için bilinçsiz bir arzu uyandı.

Ama o daha ağzını açamadan Song Xuanhe onu dövdü, sanki daha yeni farkına varmış gibi hissettiriyordu. "Dün geceki gala haberlerinden mi bahsediyorsun?"

Song Guochao'nun dudakları açılıp kapandı. Hemen Song Xuanhe'yi susturmak istedi.

Maalesef Song Xuanhe ona bir şans vermedi. Yüzündeki masum ifade değişmezken, gözlerinde bir inat ve kayıtsızlık izi vardı. “Dün gece bir kadın ünlü beni rahatsız ediyordu. Ona hiç dikkat etmek istememiştim ama o beni çekiştirmeye devam etmişti. Amacı neydi bilmiyorum. Ama her durumda, onu ittim ve hemen ayrıldım. Bu sabah neden haberlerde çıktığı hakkında hiçbir fikrim yok.”

Song Xuanhe, tuttuğu metresin değersiz olduğunu ve istemeden ona yapışan kişi olduğunu ima ederken, Song Guochao'nun öfkesi o kadar alevlendi ki, patlayacakmış gibi hissetti.

"Merak etme. Erkek arkadaşım var. Onun gibi kökeni bilinmeyen bir kadınla asla dalga geçmem. Sonuçta, bir alçak olsam bile hala ilkelerim var. Sarhoşken asla böyle karanlık şeyler yapmam.”

Bitirdiğinde, itaatkar bir şekilde gülümserken Song Xuanhe'nin yüzünde hala o masum ifade vardı. Ardından anlamlı bir şekilde, "Kabul etmiyor musunuz Bay Song?" dedi.

Song Guochao nasıl aynı fikirde olmayabilirdi?

Kül rengi bir ifadeyle, yanakları o kadar şişmişti ki, muhtemelen dokunulamayacak kadar sertlerdi. Bir şey söyleyemedi.