Transmigrating into the Reborn Male Lead's Ex-Boyfriend |BL ÇEVİRİ

Looking for Friends

Song Xuanhe, Xiao Yuanmu'nun kötü ruh halini hemen fark etti. Diğeri bunu saklamaya çalışmıyordu.

"Sorun nedir?" Song Xuanhe, Xiao Yuanmu'nun karanlık, buz gibi göz bebeklerini dikkatle inceledi. Teni ölümcül derecede solgundu. Bir şeyler yanlıştı. Song Xuanhe'nin gülümsemesi kayboldu ve yerini endişeli bir ifade aldı. "Ben yokken bir şey mi oldu?"

Xiao Yuanmu ince dudaklarını hafifçe büzdü. Song Xuanhe'nin onun için gerçekten endişelendiğini görünce elini tuttu. Birden morali düzeldi. Sonra başını salladı. "Hayır."

Xiao Shenglin ve Zhou Nan geride kaldılar. Xiao Yuanmu'nun ruh halinin öncekinden farklı olduğunu söyleyememişlerdi. Bunun nedeni, onların gözünde Xiao Yuanmu'nun ifadesinin aynı olmasıydı. Ama Song Xuanhe'nin bunu sorduğunu duyduklarında Zhou Nan kıkırdadı ve "Siz ikiniz kavga etmiyor muydunuz? Biraz ayrı kaldıktan sonra barıştınız mı?"

Song Xuanhe'nin Xiao Yuanmu'nun elindeki eli sertleşti. Aslında her şeyi unutmuştu. Bu yüzden Xiao Yuanmu'ya "Sorun ne?" diye sormuştu. Şimdi Zhou Nan ona hatırlattığı için, Xiao Yuanmu'nun yokluğunda olan bir şeye üzülmediğini, bu sabahki alayından hâlâ hoşnut olmadığını fark etti.

Ağrıyan yerini dürttükten sonra Song Xuanhe, Zhou Nan'a gözlerini kıstı. Zhou Nan, sözlerinin belki de yeni barışan çiftin tekrar tartışmasına neden olabileceğini anında anladı.

Bu nedenle, durumu hızla düzeltmeye çalıştı. "Bu gerçek aşk olmalı. Song Er'in önceki sevgililerinden hiçbiri onu kızdırdıktan sonra onunla barışamamıştı.”

Song Xuanhe, Zhou Nan'ın söylediklerinde bir terslik olduğunu hissetti. Ama ne olduğunu tam olarak anlayamadan, Xiao Yuanmu'nun bakışlarını ona indirdiğini gördü.

"Kim?"

"Kimse!"

Zhou Nan yine yanlış konuştuğunu fark etti. Bunu bağırdıktan sonra öksürdü ve yardım için Xiao Shenglin'e bakmak için döndü.

Shenglin güldü. "Ziyafet birazdan başlayacak. Xuanhe sohbetimiz bittiğinden beri seni arıyordu. İkiniz yeniden bir araya gelmeyi başardığınıza göre, önce siz gidin."

Zhou Nan şaşırmıştı. Xiao Shenglin'e neden Song Er adına konuşmaya çalışmadığını sormak istemişti ama Song Xuanhe onun sözünü kesti. "Tamam pekala, Shenglin, senin de oraya gitmen gerekmiyor mu?"

Xiao Shenglin başını salladı. “Ben sadece bir şube aileden uzak bir akrabayım. Ayrıca geldiğimde amcamı selamlamıştım bile. Oraya bir daha gitmek zorunda değilim.”

Song Xuanhe başını salladı ve ardından çok doğal bir şekilde Xiao Yuanmu'yu yönlendirdi.

Yarı yolda durdu ve Xiao Yuanmu'ya bakmak için döndü. "Elimi çok sıkıyorsun."

Xiao Yuanmu tutuşunu gevşetti ama yanıt vermedi. Bunun yerine, Song Xuanhe'ye liderlik eden kişi olacak şekilde hızlandı.

Ancak Song Xuanhe sonunda o duraklama sırasında neyin yanlış olduğunu anladı. Xiao Yuanmu'nun elini biraz daha sıktı. Diğerinin elinin ne kadar soğuk olduğunu hissedebiliyordu. Sonra tekrar yukarı baktı ve teninin normalden daha solgun olduğunu fark etti. "Elin neden bu kadar soğuk?" diye sordu. "Yüzün de biraz solgun.” Zhou Nan ve Xiao Shenglin bunu duyunca onlar da Xiao Yuanmu'ya bakmak için döndüler. O anda Xiao Yuanmu'nun her zamankinden daha solgun olduğunu fark ettiler. Ancak bunun dışında başka bir şey fark etmediler. Her ihtimale karşı Xiao Shenglin, "Yuanmu, kendini iyi hissetmiyor musun?" diye sordu.

"İyiyim." Xiao Yuanmu'nun ifadesi sakindi ve sırtı düzdü. Normalden biraz daha solgun olmasına rağmen, hastalıklı bir solgunluk değildi. İyi görünüyordu.