Jimin'den
Gur ve sarı saçları beyaz tenine ayrı bir ışık katarken, asık olan güzel yüzü tüm ihtişamına büyük bir aykırıydı. Hayatımda olmayan neşeyi, sevinci, mutluluğu ve aşkı onda bulmuştum. Hayatımdakı tüm doğruları alt üst etmişti. Tüm kurallarım bir köşeyi savrulmuştu. Kural tanımaz olmuştum. Ona karşı hissettiğim bu duygu aşk olarak tanımlanıyordu galiba. Aşk nedir bilmezdim. Ama onunla birlikte aşkı öğrenmişti. Bana bir gün bir kadına bu kadar bağımlı olacağımı söyleselerdi kesinlikle inanmazdım, güler geçerdim. Kim Rosé seni tamamen değiştiren kadındı.
"Onu kışkırtmaya devam edersen zararlı kendin çıkarsın." Koltukta yan şekilde oturarak ayaklarını altına toplamıştı. Dirseğini koltğunu başına yaslamış, elini çenesini yaslamıştı. Gergindi, gerginliğinin yanı sıra üzgün olduğunu hissediyordum. Kim Rosé abisine hayran kızdı. Tüm anne ve baba duygusunu abisinden hissetmişti. Onu abisi büyütmüş ve her daim bir anne, baba gibi ona destek olmuştu. Abisinden uzak oluşu onu her daim üzüyordu. Onu üzülüşü beni de üzüyordu.
Gözlerimi ondan çekip elimdeki kadehi dudaklarıma götürerek yudumladım.
"Abim kızınca gözü hiçbir şey görmüyor. Aklına ne gelirse onu yapar. Ayrıca biz onun aklından geçenleri asla tahmin bile edemeyiz." Vante'yi en az onun kadar tanıyordum. Her şey planladığım gibi gidiyordu. Ama aniden bir kız kardeşim olduğunu öğrenmem ve kız kardeşimin Vante'nin elinde olduğunu öğrenmem tüm dengelerimi alt üst etmişti. Kim Vante son hamlesiyle tüm sınırlarımı zorlamıştı.
"Rosé seni abine geri vermeyeceğimi." Dedim net bir ses tonuyla. Bakışları bana döndüğünde dudaklarının arasından alaycı bir kıkırdama kaçtı.
"Beni burda tutmaya devam ederek her şeyi daha da zorlaştırıyorsun Jimin. Bu durumu güzellikle halledebiliriz. Abimle konuşursam bana hak verecektir, yanımda duracaktır." Yavaşça elimdeki kadehi sehpaya koydum. Öne doğru eğilip dirseklerimi bacaklarıma yasladım ve ellerimi birleştirdim.
"Vante benim kız kardeşimi kaçırmış." Bakışları usulca bana dönerken gözleri sonuna kadar açıldı. Sorgularcasına baktı.
"Senin kız kardeşin yoktu ama."
"Varmış. Abin beni onunla tehtid ediyor..." Alayca güldü kısa bir şekilde ve devam etti." Ne yalan söyleyeyim beni bu sefer gerçekten köşeye sıkıştırmayı başardı. Yıllar sonra bir kız kardeşim olduğunu öğrendim. Onu tanımasam bile kalbimde ona karşı bir marhamet var. Onu ne olursa olsun kurtaracağım." Dediğimde kıkırtısı kulağıma doldu.
"Beni burda tutarken bunu söylemen çok komik." Derin bir nefes alıp verdim. Ayağa kalkıp onun önüne geçerek onunla aynı pozusyonda karşısına oturdum. Ellerini ellerimin arasına alıp dudaklarıma götürdum ve bir kaç öpücük kondurdum.
"Sevgilim, insanın sevdiği ve kız kardeşi arasında kalmak kadar berbat bir durum yok." Onu göğüsüme çekip başını yasladım. Usulca sarı saçlarını okşadım, beni mest eden nadide kokusunu içime çektim usulca.
"Abimi özledim. İkiniz arasında kalmaktan ciddi bir şekilde bıktım. Her şeyin bu raddeye geleceğini hiç tahmin etmemiştim. Buraya getirildiğim ilk gün aklıma gelen ilk şey abimin beni kurtaracağı ve beni onu bekleyeceğimdi. Ama şimdi ki durumumuza bak. İkimiz arasındakı bu durum beni korkutuyor. Tüm sınırlar zorlanacak."
"İkiniz kardeş olmasına şaşırıyorum." Başını göğüsümden kaldırıp hüzünle gözlerime baktı.
"O iyi biri. Yaşadıkları o bu duruma getirdi. O çok güçlü birisi. Onunla gurur duyuyorum." Gözlerimi devirerek ofladım.
