Merhaba:)
Yeni bölüm, ben, siz...
Özlemiş olmalısınız)
Oy sınırı:110
Yorum sınırı:180
İyi okumalar)
SEVGİLİYORSUNUZ<3
Geçmiş)
'Bu çocukları öylece üstüme atıp gidemezsin! Evlendiğinden beri kaç yıl geçti bir kere bile anneni aramadın şimdi mi aklına geldim?! Seni doğurduğum güne lanet olsun! Baban iyi ki bu hâlini görmeden vefat etti!"
Kadın sinirle telefonun ucundakı oğluna sinirle bağırmaya devam ederken Taehyung merdivenlerin başında oturmuş hissiz bir şekilde babaannesine baktı. Taehyung kadını gerçekten haklı buluyordu. Bu babaannesini ilk burada görmüştü. Baba ve annesinin istemediği çocukları bu kadın neden istesin ki?
'Onların benim çocuğum oluşuna bile şüphe ediyorum. Onları sokağı atardım direk ama kaç yılın hatrına bunu yapmadım! Bu konuda şansları getirmiş.' Telefon mikrofonda olduğu için tabii ki Taehyung bu iğrenç cümleyi duymuştu. Taehyung başını aşağı salıp sessizce iç geçirdi. Yumruğunu sıkarak göz yaşlarını akmaması için dişlerini sıktı. Adam genişçe konuşup gülerken kadın daha da sinirleniyordu. Kadın telefonu kapatıp koltuğa fırlattı. Bir anda nefesi sıklaştı. Elini kalbinin üzürine koyup derin derin nefes almaya çalıştı. Bunu gören Taehyung oturduğu yerden hızlıca kalkarak merdivenleri indi. Masanın üzerindeki bardağa sürahiden suyu doldurup kadına yaklaştı. Tereddütle bardağı kadına uzattı.
Kadın göz açısına giren bardakla başını kaldırarak ürkekçe ona bakan çocuğa baktı. Onun da gözleri kendisi gibi dopdoluydu.
Elini bardağa uzattı ve bardağı eline aldı. Suyu dudaklarına götürüp içti.
'İyi misiniz?'
'İyiyim.'
'Bize bir kaç gün verir misiniz? Ben uygun bir yer bulup kız kardeşimide alıp gideceğim sizin endişe etmenize gerek yok.'
Kadın şaşkınlıkla karşısındakı çocuğa baktı. Ne diyeceğini bilemedi bir an.
'Bak buna gerek yok tamam mı? Bu sizin suçunuz değil. Her şey anne ve baba olmayı beceremeyen velileriniz yüzünden. Çocuğu dünyaya getirmekle anne ve baba olunmuyor maalesef. Şimdi sen bunları takma burdan gitmeniz için söylemedim bunları. Babanız çok kötü bir evlat ve baba. Ama bunların hiçbiri kesinlikle sizin suçunuz değil. Siz daha çocuksunuz. Çocuk...'
Çocuktu onlar...
'Artık değilim. Ben bir abiyim artık. Korumam gereken bir kız kardeşim var.'
Kadın karşısındakı çocuğa bakıp oğluna ve gelinine bir daha lanet etti.
'Bunları çok düşünme ben sofrayı kuracağım sen de gidip kız kardeşini çağır ve yemek yiyin." Elini çocuğun başına koyarak hafifçe saçlarını okşadı.
'Ben aç değilim ama kız kardeşim yemek isteyebilir.'
'Hep birlikte yiyeceğiz Taehyung gidip Rosé'yi de al gel.' Dedi ve güçlükle gülümsemeye çalıştı.
Taehyung arkasını dönüp yavaşça merdivenleri tırmandı.
Kadın üzgünce Taehyung'un arkasından baktı. Söylediği sözler tekrar tekrar kadının aklında dolanıyordu.
