"ဗိုလ္ေလး ဂူခ်ီကို အသက္မေသေသးတာသိရင္ လိုက္ဖမ္းၾကအံုးမွာပဲ ပန္းႏုဝါ "
ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ကိုယ္ဟန္မွာ ေသြးလြန္ထားေသာေၾကာင့္ ပင္ပန္းကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဂူခ်ီကို ပန္းႏုဝါ မသက္သာစြာလွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္းမွ ယာမဒါကို တစ္ဖန္ျပန္ၾကည့္ကာ
"ဒါဆို ကြၽန္မတို႔ ဘယ္လိုဆက္လုပ္ၾကမလဲ ယာမဒါ "
သူတို႔အခု တစ္စံုတစ္ရာကို လက္ႀကိတ္ထိုးေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး ေဆြးေနြးေနၾကသည္ေလ။ ၿမိဳ႔ထဲကိုလဲ မျပန္ရဲ။ ေတြ့သမ်ွ ဂ်ပန္ေတြကို လာဖမ္းၿပီးျပစ္သတ္ေနေသည အဂၤလိပ္တပ္ေတြရိွေနသည္ေလ။ ဂူခ်ီမေသေသးတာသာ သိလ်ွင္ မရရေအာင္ လိုက္သတ္မွာ ေသခ်ာသည္ေလ။
"ခြၽတ္ .. ခြၽတ္... ခြၽတ္"
သူမတို႔ပုန္းခိုေနေသာ ငွက္ေပ်ာေတာတဲအိမ္အနားသို႔ တစ္စံုတစ္ေရာက္ကပ္လာေသာ ေျခနင္းသံေၾကာင့္ ယာမဒါေရါ ပန္းႏုဝါပါ သတိအနားအထားးျဖစ္သြားၿပီး ယာမဒါက ေျပာင္းရွည္တူမီးေသနတ္ႏွင့္ ထိုးခ်ိန္ထားၿပီး ပန္းႏုဝါက ဂူခ်ီကိုယ္ကို ဝွက္ထားကာ ဓားရွည္တစ္ေခ်ာင္းအသင့္႔ကိုင္ထားလိုက္ေလ၏။
အေမွာင္ထဲမွ တေရြ့ေရြ့လာေနေသာ မ်က္ႏွာကို ပိတ္စတစ္ခုႏွင့္ ဖံုးထားၿပီး လက္ထဲမွာေတာ့ ဘာမွမကိုင္ိုင္ထားေပမယ့္ ေက်ာမွာ ေသနတ္ကို လြယ္ထားသည္ေလ။
"ဘယ္သူလဲ "
ထိုလူက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကို ခ်လိုက္ကာ မ်က္ႏွာေပၚမွ ပုဝါကို ေျဖခ်လိုက္ေလေသာ္ ထိုလူ၏ အသြင္က ထင္ရွားစြာေပၚလာေလ၏။
"ဟင္ အစ္မ တုႏိႈင္း "
ပန္းႏုဝါ၏ မ်က္ႏွာေပၚမွ အံၾသသင့္ျခင္းအရိပ္ႏွင့္ မ်က္လံုးမွ အရိပ္တစ္ခ်ိဳ႕ျဖတ္ေျပးသြားေသာ္လည္း လက္ထဲက ဓားကေတာ့ တင္းေနေအာင္ ခ်ိန္ထားတုန္းပင္။
ယာမဒါ၏ မ်က္ႏွာက ညိုေမွာင္သြားကာ ေခြၽးေစးေတြတၿပိဳက္ၿပိဳက္က်လာၿပီး တုန္ရီေနေလသည္။
"မစိုးရိမ္ိုးရိမ္ပါနဲ႔ ငါမင္းတို႔ကို အႏၲရယ္လာေပးတာမွ မဟုတ္ပါဘူး"
"အစ္မတစ္ေယာက္ထဲလား "
"အင္း ... ဗိုလ္ေလးမေသတာ ငါတို႔သိတယ္ ဒါေပမယ့္ မစိုးရိမ္ိုးရိမ္ပါနဲ႔ ဗိုလ္ေလးကို ငါတို႔မသတ္ပါဘူး "
YOU ARE READING
အသက်ထက်ပို၍ မြတ်နိုးခဲ့သည်...{Z/U} Completed
Romanceလွန်ခဲ့သော ၁၉၄၁ခုနှစ်ပတ်လည်မှာ ဂျပန်စစ်ဗိုလ်အရာရှိမလေးက မြန်မာမလေးကိုချစ်မိခဲ့တယ်။ "ဝါလေးကမောင့်ကို မုန်းတယ်ဆိုတာသိပေမယ့် မောင်ကတော့ ဝါလေးကို အသက်ထက်တောင်ချစ်နေမိတော့တာပဲ" တူညီမှု့တွေရှိခဲ့ပါလျှင် crd ပေးပါသည်။ လှနျခဲ့သော ၁၉၄၁ခုနှဈပတျလညျမှာ ဂပြနျစဈဗ...
