အာဆာဟီမျက်လုံးဖွင့်လိုက်တော့ တဖြေးဖြေးချင်းဆီဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင်ယဲ့ယဲ့လေး ဒီအနံ့မွှေးလိုက်တာ အာရုံခံပြီးခံစားနေတုန်း
"သတိရလာပြီလား"
"အင်း"
အာဆာဟိကိုမေးလာတဲ့လူကိုကြည့်လိုက်တော့ဆံပင်အနီရောင်နဲ့လူတစ်ယောက်
"မင်းဘယ်သူလဲ"
ထိုလူပြန်ဖြေဖို့လုပ်နေစဉ်မှာနောက်ထပ်ဝင်ရောက်လာတဲ့ အမျိုးသားတစ်ဦးနဲ့အမျိုးသမီးတစ်ဦး
*သားလေး သတိရလာပြီလား အဆင်ပြေလား မသက်သာတဲ့နေရာရှိသေးလား*
ဂျပန်လိုပြောလာတဲ့အမျိုးသမီးရဲ့စကားက ကျတော့်အမေနဲ့အသက်ရွယ်တူလောက်ရှိမည်။သူတို့တွေကဘယ်သူတွေလဲ။ကျတော့်မိသားစုတွေကော
"ဘယ်သူတွေလဲမသိဘူး"
*သားရဲ့အမေနဲ့အဖေလေ မမှတ်မိဘူးလား*
"ဘာတွေပြောနေတာလဲ နားမလည်ဘူး"
ငါမှတ်မိသလောက် ငါအရှေ့ကကားကိုရှောင်ရင်းသစ်ပင်ကိုပဲဝင်တိုက်မိသွားတာပါ
*အိုကာစံ ခနကျတော်မေးကြည့်မယ်*
"အာဆာဟီငါ့ကိုသိလား"
"မသိဘူး"
*အိုကားစံတို့အိမ်အရင်ပြန်နှင့်လိုက်ပါ ကျတော်တစ်ခုခုဆိုအကြောင်းကြားပေးပါ့မယ်*
*ဆာဟီကိုဂရုစိုက်ပေးပါအုံး*
*ဟိုက်*
အချိန်ကိုက်ရောက်လာတဲ့ဆရာဝန်များကို ယိုရှီသေချာစစ်ဆေးခိုင်းလိုက်သည်။
"သူဘာဖြစ်တာလဲ ဘာလို့ငါတို့ကိုမမှတ်မိတာလဲ"
"မသေချာဘူးခဗျ ကျတော်တို့စစ်ဆေးချက်အရခေါင်းတော့မထိသွားပါဘူး ဖြစ်နိုင်တာကတော့ လူနာရဲ့စိတ်ဒဏ်ရာကြောင့်ဖြစ်ဖို့များပါတယ်"
"ဘာစိတ်ဒဏ်ရာလဲ ငါကားလေးတိုက်ပြီးဆေးရုံရောက်လာတာကို ဘာစိတ်ဒဏ်ရာလဲ"
"အာဆာဟီ မင်းကိုယ်မင်းကားတိုက်ခံရတယ်ထင်နေတာလား"
"ဟုတ်တယ် ဒါနဲ့ငါသူငယ်ချင်းတွေကော"
