ယိုရှီ သူ့ဆီကျောပေးထားတဲ့ ဟိကွန်ဆီလျှောက်သွားကာ
"ဟိကွန်"
သူရဲ့ခေါ်သံကြောင့်လှည့်လာတဲ့ဟိကွန်က သူ့ကိုပြုံးပြရင်းခါးကိုတင်းကြပ်စွာဖက်ထားသည်။ သူပြန်လည်ကာဖက်ဖို့ပြင်လိုက်တော့ ဟိကွန်ရဲ့ပုံရိပ်ကပျောက်ကွယ်သွားသည်။ ယိုရှ အရပ်ရှစ်မျက်နှာစုံလင်အောင်လှည့်ပတ်ကြည့်ရင်း ဟိကွန်နာမည်ကိုခေါ်နေမိသည်။ ထိုအချိန်သူ့အရှေ့တည့်တည့်ဆီသို့ အလင်းတန်းတစ်ခုပေါ်လာပြီး ထိုအလင်းတန်းထဲမှ လူတစ်ယောက်က သူ့ကိုလက်ယပ်ခေါ်နေသည်။
"ဟိကွန် မင်းလား"
ခြေတစ်လှမ်းဆီလျှောက်သွားရင်း ၊ လျှောက်သွားရင်း။
"ဒေါက်တာ သူမျက်လုံးပွင့်လာပြီ"
"လူနာအသံကိုကြားရလား"
ယိုရှီ စကားပြောချင်ပေမယ့်သူ့ရဲ့အာခေါင်ကခြောက်သွေ့နေတာမလို့ အသံကမထွက်။ ဒါကြောင့်ခေါင်းသာငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
"ရေ ရေ"
"ဒီမှာ"
သူ့ကိုရေတိုက်နေတဲ့သူကိုသေချာကြည့်နေမိသည်။ ရေသောက်ပြီးဆရာဝန်၏မေးခွန်းများကိုဖြေပြီးသည့်နောက်မှ ထိုလူဖက်ကိုလှည့်ကာ
"မင်းကဘယ်သူလဲ"
"ဟမ်"
"......."
"ရား ငါ့ကိုမသိဘူးလား"
"အင်း ဘယ်သူလဲ"
"ဂျွန်ကယူလေ ဆရာဝန်ပြောတုန်းကဘာမှမဖြစ်ဘူးဆို မင်းခေါင်းလဲမထိပဲနဲ့ဘာလို့အတိတ်မေ့သွားတာလဲ"
"ငါအတိတ်မမေ့ပါဘူး မင်းကိုတော့တခါမှမမြင်ဖူးဘူး"
"ရား Kim Jaden ငါစိတ်တိုလာပြီနော်"
"ဘာ မင်း ငါ့ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာလဲ"
"ငါစိတ်ရှည်တယ်နော် ပြောတော့အတိတ်မမေ့ဘူးဆို အခုကျကိုယ့်နာမည်ကိုပါမေ့သွားတာလား"
ယိုရှီ ဦးနှောက်စက်ပစ္စည်းတစ်ခုဆိုလှုပ်ရှားလွန်းလို့စက်ချို့ယွင်းတော့မှာအမှန်တကယ်ပင်။
