Bizim Bebeğimiz

Hayatımda ilk ve son

Kimsenin okumadığını ve kötü yazdığımı düşünüyordum.Ama 10k olmuşuuz.Çok teşekkür ederiim.Keyifli okumalaar❤️
-Thoughtlesss

Ekin:"Batu ben sıkıldım ama eğer vazgeçiceksen şimdiden söyle de biliyim."dediğinde benim bile gözlerim dolmuştu.Elini tuttum.

"Hayır öyle bi şey olmıycak hatta bence biz bu nikah ve düğün işini hızlandırmalıyız."

...

~Zeynep~

"Hadi ama ben en yakın arkadaşımın yanına çıkmak istiyorum!!"diye bağırdım görevlilere.Resmen Ekin'in odasının önündeydiler.Ekin'in annesi dikmişti kapının önüne bunları.Mertle olanlardan haberi vardı bu yüzdendi zaten hepsi.Her ne kadar umursamaz dursada anne yüreği işte böyle normal dışı şeyler olunca abartıyolar.Ama bu biraz fazlaydı tamam gelin odası falan Batuhan'ın da sözü vardı ama girmezsem ölürdüm.Biraz daha söylendikten sonra adamlarda benden bıkmış olucak ki kapıyı açtılar sonunda.Arkası dönük makyaj masasında oturan arkadaşımla karşılaştım.Saçı oluyordu beni aynadan görünce birden kalktı ayağa.

"Ekin bak saçın bozulucak."

Ekin:"Ya nolusa olsun of ben çok gerginim."

"Niye bitanem ya sakin ol her şey yolunda bugün çok güzel olucak."diyip sarıldım ona kocaman.

Ekin:"Bugün noldu biliyo musun?"diyip biraz daha ses tonunu azaltmıştı.

"Noldu ya?"

Ekin:"Makyajım olmadan önce son bi elbise provası için aldılar beni arka fermuarım zorlandı kapanmıycak diye korktum."

"Hahahah bitanem takma sen bunları bugün bunu düğününden sonra konuşuruz."

Ekin:"Ama valla kapanmıycak sandım bi de ciddi kilo almaya başladım ya."hala sessiz konuşuyoduk.Odadaki insanların dikkatini çekmiş olucaktık ki birden konuyu değiştirdim yüksek bir sesle.

"Ya ama senin giyiceğin ayakkabılar nerdee gelin hanım."

Ekin:"Hahahahaha yatağımın üstünde kutudalar niye ki?"diye gülmüştü o da.

"Sen hiç bilmiyosun bak,ayakkabıların altına ismimi yazıcam tabikide."

Ekin:"Görkem için herhalde."koluna hafifçe vurup bakış attım ne diyosun sen der gibi.

Ekin:"Hahahah hadi hadi yeme beni."

"Tamam belki birazcık."diye güldüm ve ayakkabıyı kutudan çıkarıp altına sadece benim ismimi doldurucak büyüklükte 'Zeynep' yazdım.Ekin geri oturmuştu makyaj masasına bende yatağa oturdum ve sadece ona bakıyordum.Bir bebek nasıl her şeyi değiştiriyor diye.

Ekin:"Ya annem telefonumu falan aldı düğün zamanı ve nikaha kadar da damat göremezmiş gelini sen Batuhan'la hiç konuştun mu?"

"Hayır minnoş ya görmedim ama Görkem'le konuşuyruz onlar hazırmış."dedim keşke demeseydim birden panik yapmaya başladı.

Ekin:"Ne hazır mı ben daha gelinliğimi giymedim saçımda hazır değil of kesin geç kalıcam."diyip yerinden kalktı yine.

"Ekin dur biraz sakin daha 1 buçuk saatimiz var rahatla biraz."diyerek yerine geri oturttum onu.Kesinlikle yalnız bırakamazdım onu yan odada da Batuhan'lar vardı ve ben Görkem'i görmek istiyordum.Ama Ekin küçük çocukmuş gibi elimi tutuyodu ve bırakmaya hiç de niyeti yoktu.Saçı bitene kadar onun yanındaydım birazda dedikodu yaptık çünkü nikah ve düğüne okuldaki insanlarda gelicekti kalabalık olucaktı yani.

"Ekin ben şimdi gitseem bi erkeklere baksaam olur muu?" Diye sordum en şeker şekilde.

Ekin:"Görkem'e selam söylee."dedi ve bende kapıdan çıktım.Erkeklerin hazırlandığı diğer odanın kapısını çaldım.Beni odaya almadılar ama kapıyı Görkem açtı ve kapıyı hızlı hareketlerle kapadı.