Bizim Bebeğimiz

Ne olursa olsun

Multimedia da karakterlerin fotoğrafları var.Keyifli okumalar❤️❤️-Thoughtlesss

"Hayırlı oldun kardeşim Amca oluyormuşum yeni haberim oldu."diye bağırdı birisi Batuhan'a.Herkes bilmiyordu hamile olduğumu ama sayesinde duyan öğrenmiş oldu.Çevredeki herkes bağıran kişiye dönmüştü bu sesin kime ait olduğunu biliyordum.Tek isteğim sandığım kişi olmaması.

...

Arkamı döndüğümde Mert ordaydı.Evet o Mertti.Sanırım sarhoştu ya da onun gibi ir şey çünkü yürüyemyordu.Ama onca sene ve olanlardan sonra neden burdaydı ve neden benim nişanımda?Batuhan beni arkasında bırakarak Mert'e doğru ilerliyordu.

Batuhan:"Ne işin var senin burda?"

Mert:"Ooo kardeşimi bi de yengemizi tebrik etmeye geldik kötü mü yapmışım?"diye bağırdı.Batuhan sessiz bir biçimde konuşuyordu ama Mert herkesin duyabileceği şekilde.

Mert'in kısaca kim olduğunu anlatmak gerekirse.O Batuhan'ın kardeşiydi ama anneleri farklı.Batuhan şu anda kendi anne ve babasıyla yaşıyordu.Mert ise öyle değil.Mert ilk evlilikten doğan çocuktu Batu ise ikinci evlilik.Mert'in annesi babasını aldattığı için boşanmışlardı.Babası ise 2 sene sonra Hamiyet teyzeyle yani Batuhan'ın annesiyle evlenmiş ve çocukları olmuştu.Ama asıl sorunumuza dönersek.Mert yurtdışında yaşıyordu ama Batuhan'ın doğumundan sonra buraya taşındı.Batuhan'ın ailesiyle ilk tanışacağım akşam bile gelmişti yemeye ve oranında tadını kaçırmıştı.Benimle hep uğraşan bir çocuk olmuştur Mert.Bu yüzden Batu ve Mert'in çok büyük kavgaları olmuştu.Sorunlu bir şekilde takıntısı vardı bana ama onu neredeyse 1 sene boyunca görmemiştik şimdi birden çıkıp gelmesi ayrı bi şok olmuştu bizde.Bana takıntılı dediysem Batuhan'ın sahip olduğu her şeye takıntılıydı.Ama hamile olduğumu nerden bilebilirdi.Bebeğimin olucağını ve Batuhan ve bizim bebeğimiz olduğunu bilmesi beni daha da çok korkutmuştu.

Mert:"Hadi amaa niye öyle herkes bakıyo?"

Batuhan:"Ya kendin gidersin ya da ben seni geldiğin yere geri sokarım ki bence hiç iyi olmaz."

Mert gülmeye başlamıştı ve bu çocuk kesinlikle beni korkutuyordu.Zeynep koluma girip kulağıma fısıldadı.

Zeynep:"Ekin bu çocuk kim?"dedi.

Bende onun kulağına doğru eğilip "Mert yok mu hani geçensene yılbaşı akşamı beni arabasına atıp götürmeye çalışan manyak."

Zeynep:"He şu arabasına Batuhan'ın vurduğu çocuk.Şimdi hatırladım da burda ne işi var bunun?"

"Bilmiyorum Zeynep bilmiyorum."

Görkem Batuhan'ın yanına doğru hareketlendi çünkü Mert hala olduğu yerden kıpıdamıyordu ve tüm davetliler bu rezilliği izliyorlardı.Görkem Batuhan'ın kulağına bir şeyler fısıldadı ve Batuhan arkasında duran ama uzak olan bana baktı gözlerimi ondan ayırmıyordum zaten çünkü korkmuştum.Batuhan önüne döndüğü gibi Mert'in yüzüne bir tane yumruğunu indirmişti.Ağzımdan orta şiddetli bir çığlık çıkmıştı ki Zeynep elleriyle ağzımı kapadı.Güvenlikler gelmişti ve Mert'i yerden kaldırıp kapıya doğru çıkarıyorlardı.

Mert:"Daha işimiz bitmedi seninle Batuhan Kılıç!" diye bağırdı.

Batuhan ve Görkem yanımıza doğru gelmeye başlamıştı.Annemin ne kadar sinirlendiğini gözlerinden anlayabiliyordum.Onunla göz göze geldiğimizde yanıma doğru gelmeye başladı.

"Batuhancım başka rezillik çıkarıcak kardeşlerin gelicekse söyle ona göre tedbirimizi alalım."dedi sinir bozucu bir bakış atarak.Batuhan zaten sinirliydi bi de annemin dedikleri.Cidden bu kadın bir kere destek çıkmıycaktı bize.

"Anne!"diye bağırdım çok da yüksek sesle olmasada.

"Efendim kızım?"diyip sakin bi şekilde bana doğru döndü.Bu kadın kesinlikle ayakta alkışlanmalı.

"Bak arkadaşların seni bekliyo onların yanına gitsene."diyip güldüm bende sonuçta onun kızıydım.Yanımızdan uzaklaştığında Batuhan'a doğru yaklaştım.

"Birtanem iyi misin sen?"diye sordum yüzünü elimle kendine çevirerek.

Batuhan:"İyiyim ben ya yk bi şeyim."

Zeynep:"Niye gelmiş?"diye atladı konuşmaya ama bende farklı bir şey sormıycaktım.Çünkü ne konuştuklarını merek ediyordum tamamını duymamıştım.

Batuhan:"Şu konuyu kapasanız oldu bitti artık."dedi kızgın bir ifadeyle.

Görkem:"Abi ama bu adam tehlikeli bak yapmasın bi şey."

Batuhan elimi kavrayıp"Aileme bir şey yapamaz." dedi.Bu söz benim tüm akşam şapşap şapşal bakmamın nedeni bile olabilirdi.Acayip mutlu olmuştum ve tabiki kızarmıştım.Bu sırada Hamiyet Teyze (Batuhan'ın annesi) bize doğru gelip"Hadi çocuklar artık yemeğe oturulucak sizde gelin."dedi.

Masalara doğru ilerledik.Baya kalabalıktı aslında sandığımdan da çok.Genelde kız ve erkek tarafından misafirler vardı.Okuldan sadece Zeynep ve Görkem onlarda ikimizin en yakınları olduğu gibi.Yerlerimize oturduk.İlk önce annem kadeh kaldırdı ve konuşmaya başladı.

"Kızım Ekin ve oğlum Batuhan için bir kaç şey söylemek istiyorum izinleri olursa tabiki."

Hahahahahahah annem nasılda değişiyordu birden.Batuhan ve ben birbirimize bakmıştık gülmemek için zor tuttuk kendimizi.Görkem ağzından bir kaç gülücük kaçırsada Zeynep onu susturmuştu.

Batuhan:"Lütfen devam edin."dedi anneme.

"Ne kadar erken ve genç olsalarda biz onların ebeveynleri olarak her zaman yanlarındayız.Sizi çok seviyoruz ve umarım tüm hayatınız boyunca beraber ve istediğiniz gibi olur.Ben kadehimi buna kaldırmak istiyorum."diyip gülümseyerek yanına oturdu.Alkışlandı tabikide asıl mutlu olduğu şey buydu.

Yanımda oturan Batuhan'da birden ayağa kalktı.

Batuhan:"Bende kadeh kaldırmak istiyorum söyliyceklerim var izninizle tabiki Feray Hanım." Annem bunu beklemiyordu eliyle devam et işareti yaptı sadece dinlediğinden bile emin değildim.Batuyan aldırmayıp devam etti konuşmaya.

Batuhan:"Ben kadehimi yanımdaki kadın için kaldırıyorum.Onun saçlarını,kokusunu,dudaklarını o derin mavi gözlerini her şeyini seviyorum.Bana yakında bi aile vericek evet çok erken ama bana bundanda korkmamayı öğretti ne kadar mucizevi bir şey olduğunu öğretti ve ben ona her baktığımda ona olan aşkım daha da çok artıyo."bunları söylerken sadece bana bakıyordu ve bahçedeki herkes bağırıp alkışlıyodu yanıma oturdugunda alnımdan öptü.Annem her ne kadar rahatsız olsada bu konuşma ve hareketlerimizden biz mutluyduk ve önemli olanda buydu.

Herkes yemeye başlamıştı ve müziklerde çalmaya başlamıştı.Kulağına doğru eğildim Batuhan'ın elini kalbime doğru götürdüm.

"Seni buraya koydum ben buraya hapsettim ve çıkarmaya hiç niyetim yok biliyosun di mi?"diyip güldüm.

Batuhan:"Bende sizi burama koydum ne olursa olsun hiç de çıkarmaya niyetim yok."

Umarım beğenmişsinizdir yorumlarınızı bekliyorum.
-Thoughtlesss❤️