x or y | texting

Bölüm 31

Nefes al, nefes ver.

lisa: bnu ypamam norlmade

lisa: kamafın ii olsamına veiryroum

lisa: tiskiniyorum sednen

lisa: ama vra ys görecelsin sen

lisa: kısdankırayım da kduur köpke snei

-iletildi 03.45-
-görüldü 03.46-

+82***: Profilini göremediğime göre yine numaram silinmiş.

+82***: Ve kıskandıracağını haber verdiğin için teşekkürler.

+82***: Ama bu kadar tatlı olmamalısın.

+82***: Dayanamam.

lisa: bka nebi delritme

lisa: dvöerim snie

+82***: Çok memnun olurum.

lisa: bne öğrenic flan değliim

lisa: brıak örğetmelniği sne

lisa: pilsik

lisa: naslı hata desrin

lisa: ne hitssetim habrein vra mı

lisa: ne hadleyim snein yzüünden

lisa: Pardon.

lisa: Hocam ben Jennie.

lisa: Lisa biraz kafayı bozdu da.

lisa: Rahatsızlık verdiğimiz için özür dileriz.

+82***: Uyuyamamıştım zaten sorun değil.

+82***: Bir sorun olursa çekinme.

lisa: Yok zaten Lisa'nın evindeyiz.

lisa: Bir şey olursa Taeyong yardım edecektir.

lisa: Tekrardan rahatsızlık için özür dilerim.

Hin bir gülümseme.

+82***: Lisa'ya vermeni rica edebilir miyim?

lisa: Şu haldeyken anlaşabileceğinizi sanmıyorum.

+82***: Anlaşırız biz ver sen.

lisa: nrede klamştım

lisa: pilsik sine

lisa: *ses kaydı*
"iğrenç pislik, şerefsiz, maymun kılıklı dinozor-"

+82***: Ağlıyor musun sen?

+82***: Siktir.

-iletildi 04.01-

Gayette aklım başımdaydı. Jennie her ne kadar beni dürterek kendime getirmeye çalışsa da aklım başımdaydı. Neden inanmak istemiyorlardı. Benim aklım başımdaydı.

"Lisa deli gibi hareketler sergilemeyi bırakır mısın? Bak sana gaz verdim. Evet aferim bana iyi bok yedim. Aslında güzel de yazdın bak kıskandı seni ama kendine gel."

Onu takmayarak telefonu tekrar elime aldığımda sesli mesaj tuşuna basarak saydırmaya başlamıştım. Bir anda Jennie'nin  hızla telefonu elimden almasıyla kısa bir sesli mesaj gitmişti. Daha fazlası gitmeliydi. İçimde tutarak kendime zarar vermemeliydim. Benim yerime o ağlamalıydı.

"Neden ağlıyorsun Lisa. Of nasıl bu hatayı yaparım ben. Bu kadar olmamalıydı. Lisa güzelim toparlan."

"Kendimdeyim ben. Sen kendine gel."

Garip yükselişimin ardından ağlamaya devam ediyordum. Jennie'den zar zor telefonu aldığımda o da artık yakamı bırakmış ve kocasının aramasıyla beni unutmuştu bile.

Telefondan Taeyong'un numarasını bulmaya çalışıyordum. Bulduğumu sandığım numaraya basarak aradım. Bir süre çalmasının ardından telefon açıldı ve açılmasıyla konuşmaya başladım.

"Özür dilerim. Sen ne iyi adammışsın. Seni çok üzdüm biliyorum. Arkadaşlarım ayrı ben ayrı. Senden ayrılmamalıydım. Taeyong, beni affedebilir misin?"

Karşı taraf kısa bir iç çekişin ardından "Taeyong mu? Gerçekten mi?" demişti. Bu seste kime aitti?

"Kimsin sen? Taeyong'uma ne yaptın söyle?"

"Taeyong'una? Senin Taeyong'un."

"Kimsin dedim!"

"Kafayı yiyeceğim Taeyong'uma dedin sen. Ne zamandan beri senin o?"

"Pislik, mendebur kılıklı seni. Kim olduğunu söyle bana. Bak kurtaracağım ben Taeyong'u o zaman görürsün sen."

"Jungkook ben, Jungkook."

"Taeyong'umun yanında ne işin var senin? Ne yaptın ona?"

"Delireceğim galiba. Beni aradın ya Lisa."

"Ay öyle mi oldu? Çok pardon. Yanlış olmuş. Neyse ben kapatayım o zaman."

"Kapatma."

"Pislik bide utanmadan kapatma diyor. Sen kimsin be. Beni bu hale getirirken utanmadığın yetmezmiş gibi birde kapatma mı diyorsun? Sesimi fazlasıyla duyurarak ödül vermeyeceğim sana. Kudur köpek."

Telefonu henüz kapatmamışken Jennie telefon'u hoperlöre aldı. Taehyung konuşuyordu. Benimle.

"Güzelim sakin olur musun?"

Ona küsmüştüm. Sadece karısını arıyordu. Beni de arayabilirdi. Konuşmayacaktım.

"O kim?"

Kulağımdaki telefondan gelen sesle onun bile duyduğunu anlamış oldum.

"Sana ne?" diye hiddetlendiğimde her iki telefondaki şahsa da cevap vermiş olmuştum. Ve kulağımdaki telefondan tekrar bir soru gelecekken suratına kapattım. Ardından telefonum çalmaya başladığında bir daha bana ulaşamaması adına telefonu kapatmıştım. Jennie'nin bana dediklerini duymadan odama gittim ve yatağa bıraktım kendimi. Yine beni takmamış ve kocasıyla konuşmasını sürdürmüştü. Hoş bu işime geliyordu.

Uykuya dalacaktım ki evin zili çalmıştı. Kalkıp bakamayacak kadar halsizdim. Jennie kapıyı açardı elbet. Kimse kimdi bana ne.

Kapı açıldı. Bir ses "Lisa nerede?" diye bir soru yöneltti. Ses, ses tanıdıktı. Jungkook'a aitti. "Telefonu suratıma kapattı."