MIDNIGHT PLAN • TAEKOOK +18 ✓

4

Haiiii, ben geldiiim. Şu ficin ayrı bir havası var gerçekten, seviyorum çok bu fici ehehe. 10K okunmaya ulaşmışııız, teşekkür ederim destek olan herkese <333

Yazım yanlışlarım varsa affoluna, keyifli okumalar dilerim! Xx

**

Tam yanından geçeceğim sırada bileğimden yakalayarak beni durdurdu. "Hayatını kurtardım, ödeştik Jeon."

Elimdeki buz aküsünü şişmeye başlayan yüzüme bastırırken yarım ağız gülümsedim.

"Şoförünüz olarak sizi kurtardım, ve siz de yeni şoförünüzün hayatını kurtardınız." dedim ağır ağır, ama sesim çok fazla iğneleyici tınıda dökülmüştü dudaklarımdan.

"Siz gelmeseydiniz de ben hallederdim, çünkü koruma olmak bunu gerektirir Bay Kim." dedim ve ona göz kırpıp önüme döndüğümde, adım atmama izin vermeden bileğimden yakalayıp beni bir kez daha durdurdu.

"Bu yüzden mi ateş ettiğimde çığlık atıp buz aküsüyle kendini korumaya çalıştın?!" İma dolu sesiyle gözlerimi devirdim. Bir bokta kaçmıyordu yalnız.

"Yoo çığlık atmadım." diye hızla inkâr ettiğimde keyifle kıkırdadı. Soğuk bir karakterdi, elimdeki buz aküsünden daha da mesafeliydi, fakat şimdi güldüğünde inanılmaz tatlı gelmişti gözüme... Ve bir o kadar da çekici.

"Attın Jeon, hem de sağlam bir çığlık attın." diyerek direttiğinde onun bu istikrarcı tavrı karşısında dudaklarımı şişirerek ofladım. "Canım sıkılınca çığlık atarım ben, ayrıca yüzüm acıyordu ondan atmışımdır çığlık. Korktuğumdan değil yani."

Silahın namlusuyla saç diplerini sıvazlar gibi başını kaşırken gözleri itinayla kısıldı. Bakışlarının tek hedefi bendim.

"Çığlık attığını kabul ediyorsun yani? Az önce atmadım diyordun." diyerek lafı yapıştırıp hiç beklemeden gerçekleri yüzüme vurduğunda pişkince sırıttım.

"Yine atayım mı çığlık Bay Kim? Çok daha tiz bir sesle çığlık-"

Silahı beline geri yerleştirirken, "Teşekkür etmen yeterdi. Patronun olarak hayatını kurtardım. Yürü şimdi!" diyerek lafımı ağzıma tıkıştırdığında yanağımın içini dişledim.

Beni koruma olarak işe almaya gerçekten niyeti yoktu. Farklı yollara başvurmam gerekiyordu, sanırım gövde gösterisinden hoşlanmıyordu. Onu tavlamaya çalışabilirdim belki de. Eğer onu ağıma düşürürsem istediklerimi de yapmak zorunda kalırdı.

Yüzümü neredeyse uyuşturan buz aküsünü, diğer elime devrederken, ıslanan ve buz gibi soğuk olan elimle dudağının kenarını çaktırmadan okşarken, orada bir şey varmış ve onu alıyormuş gibi rol kestim.

Soğuk dokunuşum onun çenesinin kaskatı kesilmesini sağlarken kaşları çatıldı.

"Teşekkür ederim Bay Kim." diye son derece işveli bir şekilde mırıldanırken, parmaklarımı teninden çekip parmaklarımı birbirine silkeler gibi sürttüm.

"Kirpiğiniz dudağınızın kenarına düşmüştü, onu aldım." dedim gözlerinin içine yaramaz bir edayla bakarak. Külliyen yalan.

Bakışları dudaklarıma kaysa da, bu sadece saniyelik sürdü. Tek kelime etmeden beni omzumdan itekleyip önüne aldığında sırıttım.

**

Başka bir yere uğramadan Taehyung'un malikânesine geri dönmüştük.

Ve beyefendi içeriye çoktan girmişti, bense aptal gibi kalmıştım dışarıda. Öf ne şekilde içeriye girebilirdim ki?