Dile kolay olan bazı sözler kalp için de geçerli değilmiş . Ben bunu er ya da geç öğrenecektim. Şimdi bütün çıplaklığıyla bütün ihtişamıyla karşımda dikiliyordu . Boğazımı düğüm düğüm eden bu sancıya dayanabilmek için çok çaba sarf ediyordum. Dilim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yeni bir kurgu ile karşınızdayım. Oylamayı, yorum yapmayı unutmayalım;) ! 🗝️
Başladığınız tarihi yorumlarda görmek istiyorum;)
BİR YIL SONRA...
Dile kolay olan bazı sözler kalp için de geçerli değilmiş . Ben bunu er ya da geç öğrenecektim. Şimdi bütün çıplaklığıyla bütün ihtişamıyla karşımda dikiliyordu . Boğazımı düğüm düğüm eden bu sancıya dayanabilmek için çok çaba sarf ediyordum. Dilim lal olmuş konuşamaz hale gelmiştim. Söyleyeceklerimi kursağımda bırakmıştı. Aklımda sırasıyla kurduğum cümleleri dışa aktarıcakken boğazıma taklıyor ne onu sesli bir şekilde dile getirebiliyordum ne de onu zorlukla yutkunabiliyordum. Yüreğimi taşlıyorlardı sanki.
Bana "Bitti , Firuze..." demişti. Bizim bütün aşkımızı iki kelimeyle heba etmişti. Belkide onu o beni bitirdiği an ismini zikreden kalbimden söküp atmalıydım.
Denedim, hemde çok...
Ne onu sökebildim şu yüreğimden ne de ismini silebildim şu alın yazımdan...
Ah şu yara, açıldıkça büyüdü.
Yüreğinde derin nefesler aldığım adam beni yüreğinin en kuytu köşesinde hiç bilmediğim bir yerde elimi bırakmıştı...
Ya da elimden hiç tutmamıştı...
İçim içimden çıkacaktı sanki o kadar heyecanlıydımki , tedirginlikle beraber. Hem ona bunu söylerken yüzünün alacağı şekli çok merak ediyordum. Kendimi topladım , derin bir nefes çektim içime , buna çok ihtiyacım vardı. Dudaklarımı araladım ,
"Ben h..." Sözümü bitirmeme izin vermedi. Duyduklarımla dünyam başıma yıkıldı o an. Keşke kulaklarımı kapatsaydım da duymasaydım .
"Bitti , Firuze." Sesinde bir duygu aradım ama ismimi bu kadar duygusuz , hissiz ilk defa söylemişti. İlk başta ne bitti diye sormak istedim. O kadar çok emindim ki beni asla bırakmayacağına o kadar kör olmuştum ki sevdasına bitti diyip kesip atacağına yüreğim dahi inanmamıştı söylediklerine. Söylediği her kelimeyle bir enkaza dönüşüyor ve üstüme teker teker kolonlar yıkılıyordu. "Artık seninle olamıyorum." dediğinde bile nasıl tepki vereceğimden bihaberdim. Gözlerine bakmayı sürdürürken gözlerimdeki yaşlar dolup taşıyordu. Eskiden olsa gözlerimden öper gözlerimde bir yaş bile bırakmazdı. Şimdi ne değişmişti? Dinlerken o kadar canım yanıyordu ki o an kalbimi söküp alsa ve ayakları altında ezse bu kadar acıtamazdı canımı.
"Çok düşündüm son iki haftada , evlenmenin, o sorumluluğu almanın ," Ne saçmalıyorsun dedim içimden .
"Sana göre olmadığını mı söylüyorsun?" derken sesim o kadar titrek çıkmıştı ki buna ben bile inanamamıştım. Sözlerimi sıralamaya devam ettim.
