Lola
RYE POV
Habang nasa byahe ako at nakatulog bigla akong may naramdamang tumatapik sa balikat ko, dahan-dahan akong dumilat at nakita ko ang crew at sinabing andito nadaw kami sa pilipinas. Napapunas nalang ako ng bibig habang nagmamanefesting pa ang utak.
Pagkadating ko sa Fly Asia ako naglanding kasi nga susunduin daw ako ng magkapatid, wala akong tiwala sa dalawang 'yun dahil 'yung isa mataas ang pride tapos 'yung isa talagang hindi mo mapagkakatiwalan.
Habang naglalakad ako at pilit n tinatakpan ang mukha para walang makilala sakin bigla namang may mga naririnig akong sumisigaw ng pangalan ko kaya nakita ko naman kaagad ang mga ito pero palihim ko silang pinapakyuhan dahil sa nahihiya na ako.
"Tumigil nga kayo" pabulong ko ng makalapit sakanila.
"Ito naman Ate ngayon na ngalang nakisama itong Thalia ngayon mo pa sasawayin" bulong naman ni Zin.
"Ay oo nga 'no, ano pinakain niyo?"
"Wala, pero sa pagkakaalala ko pinakain siya ng bicol express kaya nangingilab bunganga ni—"
"Stup up! Kung nagbaba ka nalang siguro ng bag niya and para makaalis narin tayo"
"Oo na, ito naman na miss ko lang talaga si Ate"
"Teka, bakit nga pala kayo andito tapos kayong dalawa lang" sabi ko habang pinagtuturo sila.
"Ito kasing Thalia, pumipili ng pagka-college na university, sabi ko sa La Salle or Ateneo pero ng pinili UST"
"Sa gusto ko dun eh, saka wala narin akong mapilian na university"
"Eh bakit hindi sa UP Dilliman or sa Valdez, 'yung university satin"
"Gosh! Ate, lahat kayo nakagradute doon and ayoko dun"
"Ang sabihin mo break na kayo ni ano mo" dinig kong boses ni Zin habang nagtatanggal ng belt sa mga maleta ko.
"Anong sabi mo!" Sigaw ni Thalia na ikatingin ng ibang tao kaya hinila ko na ang dalawa palabas ng airport.
Wala na akong nagawa kundi kapadakarin ko sila paalis na talaga dito.
Habang nagmumuni-muni ako sa mga nadadaanan namin todo salita sila Thalia at Zin kung anong nangyari sakanila, umuwi narin sila Zin since nakagradute sila kaya andito naman nagkalat.
Napatingin ako sakanila ng banggitin ang pangalan ni Liam, kinikwento lang naman nila mga kissing scene niya at mga kung ano pa na ikakaselos ko, inis na inis na ako dahil wala lang, hindi naman ako galit na may kakissing scene siya kaso wala manlang hi sakin.
Baka busy lang.
Pagdating namin sa hotel na tinutulugan nila magpahinga nalang muna ako habang sila namasyal, sa baba lang naman sila naggagagala dahil bgc itong pinaghotelan nila.
Tinawagan ko si Liam ng Ilang beses pero walang sumasagot, napabuntong hininga nalang ako at nilagay ang cellphone sa tabi ko, sinuklay ko ang buhok ko gamit ang daliri ko.
Natulog nalang ako at pagkagising ko nagaya naman silang pumunta daw kami sa Dapitan para uminom ng alak pero hindi ko alam kung sa'ang lugar ang walang nakakakilala sakin.
Bago kami bumaba nagshades nalang ako at nagface mask, habang papasok kami napanganga nalang ako ng ibalandra ni Thalia at Zin ang mga legal age nila na parang card ata sa guard habang nakangising pumasok, napatampala nalang ako ng noo at hindi ko inaasahang ipapatanggal niya ang shades at facemask ko kaya mabilis kong tinggal ito bago pumasok.
Habang naglalakad kami at nagtitingin ng paguupuan habang si Zin nagorder ng alak pero wala kaming nakitang free couch kaya kumuha nalang ako ng VIP para saaming tatlo.
Uminom lang kami ng alak at nakaka-ten shots palang ako pero parang nasusuka na ako kaso biglang nawala lang iyon ng marinig kong umiiyak si Thalia, pinapanood ko lang na nagdadrama ang kapatid ni Hannah kaya vinediohan ko ito.
Tawang-tawa lang akong pinapanood silang dalawa kaso ngayon ko lang naranasan na maging malaya kapag kasama sila. Inalalayan ko nalang silang dalawa para makaalis at nagiwan nalang ng bayad sa table namin kahit Ilang oras palang kami dito.
Wala din naman akong ginawa dito kundi mamasyal.
***
Pagkadating ko ng bahay nagulat nalang ako kung bakit may mga upuan at lamesa dito, mga tent sa labas. Nang makita ko si Mommy lumapit ako sakanya at yinakap ito.
"Anak!" Nagulat pa itong sabi. "A-anong ginawa mo dito?"
"B-bakit? Bawal na ba akong umuwi dito?" Kanguso ko itong tanong pero ngumiti naman agad si Mommy.
"Uhmmmm, anak—"
"Hmm?"
Hindi niya ako sinagot at tumingin nalang siyang tumutulo ang mga mata habang nakatingin sa main door namin kaya pumasok nalang ako na kahit wala pa siyang sinasabi.
Bigla kong nahulog ang mga gamit ko at ramdam ko ang pagpupuno ng dugo ko sa ulo ko at wala akong nagawa kundi tignan lang ang kabaong na nasa harap ko, mangiyak-iyak akong lumalapit sa kabaong at hindi ko kayang tignan kung sino ang nakahiga dito.
"Ate Reya!" Sigaw ng kung sino.
"L-lola" utal kong bulong at napaluhod nalang sa harap ng kabaong habang umiiyak.
Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko ngayon dahil parang mababaliw ako sa kakaisip kung papaano nangyari itong namatay nalang biglaan.
"Anak, sorry hindi namin na–nasabi sayo, busy kasi phone number mo kaya—"
"Kaylan pa 'to? Kaylan pa nakahiga si Lola dito sa kabaong na 'to!" Galit kong sigaw sakanila.
Ayokong magalit sakanila pero hindi naman ako gaano busy lagi.
"Nung isang araw lang, sinusubukan Ning tawagan ang number mo pero busy talaga at hindi kana naming tinawagan dahil baka may ginagawa ka"
Mas lalo akong naiyak sa mga naririnig ko, napaluhod nalang ulit ako at umiyak, sobrang tanga ko dahil habang nagapakasaya ako sa Manila, nagluksa naman ang pamilya ko.
Umiyak lang ako ng umiyak dito hanggang sa makatulog ako,magising nalang ng may naramdamang may malambot akong tinutulugan.
Pagkabangon ko doon ko lang ulit naalala ang mga nangyari kanina, siguro panaginip lang dahil pagkadating ko bumungad sakin si Mommy ng nakangiti.
"Anak, gising kana pala" kangiting bungad ni Mommy na may hawak na tray ng pagkain.
"Mommy, si Hannah pala, gusto ng umuwi kaso—"
"Ayaw ng manager niya" pagpuputol niya sakin. "Bakit kasi hindi palang umalis si Hannah diyan sa pagiging model niya, eh wala naman siyang taste sa mga model-model nayan simula nung bata pa siya" dagdag niya.
Napanguso nalang ako at kinain ang hinanda niyang pagkain para sakin, habang kumakain ako nakikipagkwentuhan pa sakin si Mommy kung ano daw nangyari sakin at ngayon lang ako nakauwi ulit, seyempre ako todo explain naman ako kay Mommy.
Napatingin ako sa phone ni Mommy ng biglang nagring ito, nakangiti pa niyang sabi na kapatid daw niya, nilakasan ni Mommy ang speaker ng phone niya para marinig ko raw sasabihin ni Tita pero iba ang bumungad saamin.
"A-ate s-si Mama.... W-wala na siya" umiiyak niyang bigkas.
:)
YOU ARE READING
Chasing Her (Oneirataxia Series #4)
RomansaRye Audrey Hernandez Liam Austin Aguilar Rye and Liam have known each other since they were young but they don't talk to each other, they're just in the same spot, they only met when they were in grade 9, they became friends until they became friend...