Arkadaşlar kb projem yüzünden şu aralar yazamıyordum. Bu arada eyer yanlış yazımlar olursa şimdiden özür dilerim. Telefondan yazıyorum ve düzgün yazmayada özen gösteriyorum.
ÇAĞLA
O... o lanet herif beni zıvadan çıkartıyor. Neymiş evlenecekmişiz. Bok evlenirim. İki hafta tamı tamına iki hafta geçti bana evleneceğimizi söylediği günün üstünden ve ben hala çıldırıyorum. O zamandan beri bir kaç kerede hastaneye gelmişti Demir ve imaları büyük sözler etmişti. Son tartışmamış ise tam bir muammaydı. Ben ona
"Hayır evlenmeyeceğim duydunmu evlenmeyeceğim. Beni zorlayamazsın bana emir veremezsin ben senin çalışanın değilim sende patronum değilsin. Beni o çok disiplinli süslü kokona çalışanlarınla karıştırma."
Dediğimde bana sinirle bakmış ve
"Ben senin patronunum hayatının patronuyum ve evleneveğiz dediysem evleneceğiz şimdi sakın ağazını bile açma senin miydeni domuz dolusuyla doldururum ve bir inşağatımın temeline gömerim."
Demişti o sıra sanki bütün kanım yüzümden çekildi. Neydi bu adam sadist mi.
"Bana bak bunlar boş tehtit beni bunlarla korkutamazsın sen. Hem o nasıl tehtit be sen sadist misin fazla mafya filmi izlemişin sen."
Diye imayla konuştum odahada sinir lendi ve ardından alaylı bir sırıtıştan sonra.
"Belkide izlememişimdir öyleyimdir sencede bu saflığın bazen tehlikeli olmuyormu. Her neyse fazla konuşuyorsun bak ciddiyim şu inadı bıralsan iyi edersin ve de dediklerimi yapmazsan canın yanar. Emin ol bunu kendi ellerimle yaparım."
Deyince bende sinirden
"Seni göt herif evlenmeyeceğim güya biz sadece bir hafta takılıp ayrılacaktık evlilikte nereden çıktı bak sadist misin mafya mısın piskopat manyak mısın ben bilmem ne sadistliğin ne mafyalığın nede piskopatlığın bana işlemez. Okadar güçlüysen annenlere karşı çık istersen başkasıyla evlen evet evet o kadar etrafında manken gibi karı varken bir tek ben mi kaldım sanki."
Dedim haklıydım ama
"Bak umurumda değil aileme karşı gelecek gücüm var..."
Hemen söznü bölüp
"Eeeeee ozaman sorun ne söy-"
"Bir daha sözümü kesersen senin nefesini keserim."
Diye kükrediğinde tırssamda
"Ne kesiyon oğlum tavukmu. Bak benim sabrımı taşırma hadım ederim seni kavanozda beslersin o çok kıymetli şeyini."
Deyince suratıma küçük bir şokla baktı bende ne dediğimi fark edince kıpkırmızı modumdan patlıcan stayla ya geçmiştim.
"Her neyse son kez uyarıyorum evlenicez ve bir kaç ay sonra boşanıcaz. Şimdi kapa çeneni ayrıntılarıda sonra konuşuruz senden daha ömemli ve değerli işlerim var benim. Gidiyorum ben."
Dedi ve çıktı. Cehennemin dibine git. Evlenmeyecektim. Bu aileye anlaşmalı da olsa bir evlilikle giremezdim. artık bir plana ihtiyacım vardı hemde sağlam bir plana. Bu aileden kurtulmak istiyordum sonsuza kadar kaçmak ve de bulunmamak. Eveetttttt buldum kaçmak. KAÇACAKTIM. Aklımı seveyim. Tabi önceden aklıma gelmediği için bir tonda küfür etmiştim. Ama önce şu üstümdekilerden kurtulmalıydım. Serumu kolumdan çıkarınca yüzümü buruşturdum ağrılarım ve vitamin takviyelerim için hala serum kullanıyordum. Ayağa kalkıp dolaptan kıyafetlerimi alıp banyoya geçtim. Ah evet Demir hayatımı belki mahfetmişti belkide hala mağfediyordu. Ama yinede düşünceliydi yada vicdanlı. Aslında son konuşmadan sonra bu iki şıktanda şüpeliyimde neyse öyle olsun işte. Hala her yerim ağarıyo of of. Önce bara gidip motoruma bakmalıydım tabi çalınmadıysa çantamdan hiç ümidim yok ama neyse. Tam kapıdan çıkmıştım ki o da ne resmen karşımda üç tane çam yarması vardı. Bunlar yarılmamış cinstendi ama olsun. Hayvan gibi olduklarını herkesin bilmesine gerek yok. Ah ben de diyorumki bu adam kaçmamdan korkmuyormu niye korksun ki buldoglarını salmış resmen hastaneye. Hiiiii fifinada fifinay iyiki uyuyolar zaten sabahın bu saatinde uyanık olmaları anormal olurdu. Bana bakmayın istisnalar kaideyi bozmaz ben zaten normal de değilim ki. Her neyse kusura bakmayın be abiler uyanına patronunuz azınıza s*çabilir birazcık ama evlenmiycem bu artık prensip meselesi. İnat damarıma bastı. Evlenmem evlenmem ben Demir ile evlenmem üç çocukla sokakta kaksamda evlenmem hıh hıh evlenmem. Tamam saçmalama Çağla dünyaya dön. Şu adamlara bakın yahu uyurken bile yüzleri sertti hiç yumuşama belirtisi yoktu. Kollarını göğüs hisazında bağlamışlar ve ciddiyetle uyuyorlardı. Sanki uyurken bile adamın üstüne atlayacaklarmış gibi bir halleri vardı. Aman neyse anam banane. Hastanenin dışına attım kendimi. Kolumdaki serumu öküz gibi çıkardım ki acıyı fazla hissetmiyeyim diye ama şimdi çok fena acıyo. Lanetli kemikler aşkına sabah erken uyanmak bana hiç yaramıyor içimdeki yaratık uyandı resmen. Neyse artık motorumu almalıydımda ben buraları pek bilmiyorum of lanet olsun ama olsun sora sora bağdat bulunur. Pes etmek yok.
