Arkadaşlar kb bu aralar filiz fındık adlı bir hayat hocam var kalemim filiz bıçağı silgim kova silgi tozum fındık ve sayfam ise fındık bahçesi anlıycanız bu aralar ameleyim bu yüzden bölüm geç geldi ve yeni bir kapağımız var tasatımcısı ise kendisine çok teşekkür ederim Dimpledgirll adlı arkaşdaşı takip eder ve kitabına bir göz atarsanız çok sevinirim neyse sizi o kadar beklettim bari bölüm vereyim.
12 SENE SONRA
RÜZGAR
Of bir insan anca bu kadar sıkıla bilir bir kızdan. Car car car ağzının kayışı kopmuş yolda son sürat gidip fireni patlamış araba gibi ve sürücüsüde benim çünkü kızın çenesinden korktum resmen. Aslında masum diye bilirdim ama bu çenesi olmasaydı.
" aptal ne yapıyorsun önüne baksana mafettin üstümü."
Ne kıyafetmiş ya bişeyede benzese üzerinde ki
"Kızım yeter be ne çenen varmış. Ne kıyafetmiş gider alırsın yenisini hem bunlarda bir şeye benzese bari. Bu süprüntüler için bu kadar yay gara yaptıysan üstünde ki bir boka benzese bizi öldürcen galiba."
Dediğim de kafasını önüne eydi elinde ilaç poşetleri vardı. Yeni fark etmiştim sarı saçları yüzünü örtüyordu ama kahküllerinin gizleyemediği burnunun ucundan bir damla yaş süzüldü çok mu ağır konuşmuştum. Başı hala önünde
"Göz zevkini bozduysam özür dilerim ama bazılarımız senin gibi parası yok aslında bana bağırmadığın ve üzerindekilere bir şey olup ödememi istemediğin için teşekkür ederim. Ve ben özür dilerim."
Deyip bana hiç dokunmadan yanımdan geçip gidecekken. Donmuş bir şeylerin içimde atmaya başladığını hissettim. Arkamı döndüğümde hızlı hızlı gitmeye çalışsada hafiften topallıyordu. Kızı düşürmüştüm spor salonuna gidiyordum ve yolda koiuyordum salona gidince ısınmış olmayı severdim ama bu sefer her günkü yolumun üzerinde hiç tanımadıüım küçük bir kıza çarpmıştım aslında o bol kıyafetleri olmasa neye benzediğini merak etmiştim. Kızın arkasında heyyyy diye bağırınca koşmaya başladı. Bende anlamadığım bir sebeple peşinden koşmaya başladım. Topallamasına rağmen hızlı koşuyordu ama onu yarı yolda yakaladım her halde topallamasa daha çok koşardım. O ise hemen kolunu çekmeye çalıştı ama ben kolunu daha sıkı tuttum. 17 yaşında olmama rağmen 1.70 boyum vardı babam gibi uzundum aalında annemde uzundu sanırım bu yüzden bu yaşta sırık gibiydim. Spora başladım başlayalı omuzlarımın genişliği ortaya çıkmıştı kollarım ve vücudum belirginleşmişti. Küçük kız
" bak özür dilerim ama gerçekten bir şeyine zararverdiysem iuan ödeyemem param yok son paramı annemin ilaçlarıa verdim ve zaten zar zor yettirdim parayı. Babam içki için paramın yarısını aldı yarısıda bunlara gitti yemin ederim param yok. Yalvarırım bırakta gideyim. Bana gidip annemin ilaçlarını vermem lazım. Hem geç kalırsam babam beni döver bırak lütfen."
Diyerek korkudan tir tir titreyerek kolunu çekiştirip konuşuyordu. Bu nasıl bir şeydi demin gördüğüm o buz mavisi gözler içimi doldurmuştu. Kalbimin bir kız için aslında küç bir kız çocuğu için ilk kez atmıştı. Sarı saçları kahküllerinin altına saklanmış buz mavisi gözleri ince ama kıvrak pembe dudakları ve minicik burnun üzerinde ki çillerle küçük bir orman perisi gibi görünüyordu.
"Hım seni bırakmamı mı mı istiyorsun tamam bana yaşını ve adını söyle."
Neeeeee!!!!!! Bunu ben mi söylemiştim ben kimseye böyle bir soru sormamıştım. Kız kaçlarını merakla çattı ve
"16 yaşındayım ve adım Peri Özalp. Şey artı gide bilir miyim cidden amneme ilaçlarını götürmem gerek babamın bana ne yapacaüı umurumda değil anneme ilaçlarını götürmeliyim."
