Heart Maid

16 | Found You

Kang Seolhee's POV

- Тийм гээд байхад даа! Тэгвэл болих л үгүй юу.

Жэй, Нами хоёрын төвөгтэй харилцаанаас болж толгой гашилж гүйцэх нь. Нэг нэгнээ мэдсээр байж л эцсээ хүртэл гүрийх гээд байгаа бололтойдог энэ янзаараа.

- Ямартай ч Солонгос хэлнийхээ бие даалтыг хийсэн хүн байна уу?
Сонү бид хоёрын голоор орж ирсээр гараа ийш тийш савчуулан явсаар асуув.

Нами хажуунаас хэнэггүй гэгч нь юу өгсөн талаар асуух нь тэр.

- Өөрийн мэдрэмжийг илэрхийлсэн сэтгэлийн үгс ч билүү нэг тийм юм л байсан санагдаж байна.

- Би хийчихсээн. Цагаасаа эрт өгвөл оноо нэмдэг юм болов уу?

Сая л нээрээ хийгээд дуусгасанаа санаад багахан баярлах шиг.

"Тийм юм бодох зав ч алга. Ядаж байхад бүх л хичээл дээр баахан бие даалт өгөөд эхэлснийг хэлэх үү, ёстой нэг" Сонхүн хаанаас ч юм гэнэт гарч ирэн миний алхаанд тааруулан бидэнтэй нэгдлээ.

Сонү, Нами хоёртой толгой дохин мэндлээд цааш сургуулийн зүг алхацгаалаа.

Аль дээр Сонхүнд "Би өөрийнхөө найзуудад их харам хүн шүү" гээд зүгээр л тоглоомоор хэлсэн байтал үнэхээр л тэр нөгөө хоёртой тийм ч дотно байдаггүй гээч.
Гэхдээ энэ сургуульдаа ирээд олон сайн найзуудтай болж байгаа минь үнэхээр аз гэмээр. Би өөрөө ч яаж тэдэн шиг сайн найзуудтай болсноо гайхдаг юм.

—

- Хисын аа, ингэхэд Сүён яагаад ер хичээлдээ ирэхгүй байгаа юм?

Сүүлийн 3 долоо хоног хичээлдээ ирэхгүй багш нар ч чимээгүй байгаад байсанд үнэхээр л би гайхаж байсан юм.

- Би яаж мэдэх билээ, дахиад л чөлөө аваад гадуур дотуур зугаалж яваа биз.

Тэр миний асуултанд их л дурамжхан байсан тул энэ сэдвийг ингээд хаахаар болж долоо хоногийн өмнөөс л сэтгэл гэгэлзүүлсэн байсан зүйлээ ярилцахаар шийдэв.

- Нээрээ тийм! Бараг долоо ч хүрэхгүй хоногийн дараа сургуулийн аялал болох юм байна. Догдлоод байх чинь ээ. Чи юм аа бэлдсэн үү?

Цайны цаг байхад л түүнийг ном уншсаар байгаад байхаар нь номыг тас хийтэл нь хаагаад бараг л орилчихов.

- Харин л дээ, одоо Жэюүн, Сонхүн хоёр ирж байгаа тэгэхээр л болъё.

Над руу харсан ч үгүй хэлчхээд буцаад номоо уншаад эхлэх нь тэр.