İlk Aşkım

|13|

...

Aradan 10 dk geçmişti ben giyinmiş makyajımı yapmış bir şekilde Efe'nin gelmesini bekliyordum. Tam camdan dışarı bakarken Efe'nin geldiğini farkettim hemen koşa koşa kapıya koşup dışarı attım kendimi. Efe arabadan çıkar çıkmaz bana bakakaldi ama ben bunu pek aldırmayıp koşarak efeye sarıldım.

"Efe çok özledim seni "dedim.Efe de beni sıkı sıkıya kollarıyla sararken "Bende seni çok özledim güzelim."dedi. Güzelim demesi ne kadar ufak bir kalp krizine yol açsada hemen toparladım kendimi. Kolumu yukarı çekerek saate baktığımda saat 11:30'du. Havaalanı evime yakın olduğu için yarım saat önceden çıkıcaktık yola öyle planlanmıştık.

Hiç beklemeden efeden ayrılıp  konuşmaya başladım."Ee ne bekliyoruz hadi gidelim"dedim. Efe de hemen onaylayıp arabaya bindi bende ardından arabaya bindim...

Yol boyunca ikimizde çok sakindik. Aslında ben heyecanlıydım ama dışarıya pek yansıtıyordum. Büyük ihtimalle efe'de çok heyecanlıydı. Sabırsızlıkla havaalanına varmayı bekliyordum, yol toplam 20 dk sürücekti ama bana 20 saat gibi gelecekti bunu biliyordum.

*

Yaklaşık 10 dakikadır havaalanında Mert'in gelmesini bekliyoruz ve ben çok heyecanlıyım. Ben kolumu yukarı çekip saate baktım ve hemen Efe'ye bakarak konuştum." Offf yaa saat tam 12 niye gelmedi bu hala"sesim bıkmış gibi çıkmıştı ve efe de aynı bıkkınlıkla cevap verdi.

"Alya güzelim sakin ol gelir birazdan". Efenin bana ikinci defa 'güzelim' demesi biraz garibime gitmişti açıkçası çünkü efe genelde bana sadece Alya derdi sadece ve sadece Alya. Daha fazla dayanamayıp sordum.

"Efe bana bugün iki defa güzelim dedin farkında mısın?"Bu cümleyi söylerken efe sırıtmaya başlamıştı neyse diyip devam ettim."Hani senden beklenmedik sözler o yüzden şey ettim yani" ve efe bu sefer konuşmaya başladı.

"Ee güzelim değil misin?"diye sorunca ne diyeceğime karar veremedim."Öyle miyim?" Ve ardından hemen ekledi."Öylesin."Herhangi bir arkadaşım bunu dese o kadar utanmazdım ama bunu efeden duymak beni oldukça utandırmıştı.

Benim utanmamla birlikte aramızda bir sessizlik oldu ve bu sessizliği bozan kişi  Mert'ti. Elinde bavulu ile birlikte koşa koşa yanımıza geliyordu bende onu görür görmez ona doğru koşmaya başladım.

Ani bir sarılma ile ikimizde yeri boyladık pardon üçümüz çünkü efe de benim üzerime düşmüştü. Bir kaç saniye duraksayıp hepimiz gülmeye başladık ve ardından mert konuşmaya başladı." Beni böyle karşılayacağınızı beklemiyordum." diyip ayağa kalktı.

Aynı şekilde ben ve efe de ayağa kalkmıştık.Ve evet karşımızda Melek,Burak, Melisa, Emir ve Aslı vardı. Onlar da koşa koşa gelip ilk Mert'e sonrasında bize sarıldılar.

Duygusal birkaç dakika yaşadıktan sonra herkesin de onayını alarak Efelerin evine gitmeye karar verdik böylece bir sonraki durağımız efenin evi oldu...

Yeni bir bölüm daha bölümü çok uzun yazamıyorum çünkü o kadar vaktim yok ama yine de elimden geldiği kadar güzel ve uzun bir şekilde yazdım.

Umarım severek ve beğenerek okumuşsunuzdur.

Fikirlerinizi merak ediyorum bu yüzden yorum yaparsanız sevinirim ona göre hikayeme devam edeceğim.

Kendinize iyi bakın canlar.♥️