İlk Aşkım

|11|

Medya: Band Of Horses-The Funeral

İyi okumalarr🤍

...

Sabahın ilk saatleri güneşin ışığıyla gözlerimi hafifçe araladım.Burnuma gelen o lavanta kokusu bana herşeyi özetliyordu. Dün efe ile beraber uyumuştuk ve kaç gündür üst üste kabus görmeme rağmen dün gece çok rahat yatmıştım. Bu tarz düşüncelerimi bir kenara bırakıp hemen yanı başımda olan Efe'ye baktım benim kafam tam Efe'nin göğsündeydi. Acaba rahatsız oluyor mudur diye bir düşünceye kapılıp kafamı hemen göğsünden kaldırdım.

Hemen telefonumu alıp saate baktım saat 08.30'tu kafamı telefondan çevirir çevirmez, Efe'nin gözünün altında olan çillere kaydı gözlerim. Ben bunu önceden nasıl fark etmemiştim ki diye düşünüyordum,çilleri o kadar güzeldi ki şuan onu çillerinden öpesim geliyordu. Ellerimi Efe'nin yüzüne doğru uzattığım zaman beni birşey durdurdu. Kapı çalıyordu kapıyı çalan kişiye "gel" diye seslenip kendimi düzelttim.

Ardından içeri burak girdi ve kapıyı açar açmaz konuşmaya başladı."Alya nasılsın iyi misin iyi uyuya-"diyeceği sırada benle efe'yi yanyana yatakta gördüğü için hemen gözlerini kapattı."Alya siz efeyle beraber mi yattınız?" dediği sırada yanı başımdan bir ses yükseldi bu ses Efe'ye aitti.

Efe uykulu bir sesle "evet beraber uyuduk" ben verdiği cevaba şaşırmış bir şekilde bakarken Efe'ye takıldı gözlerim. Uykudan yeni kalkmış olmasına rağmen hala yakışıklılığından ödün vermiyordu. Burağın bana seslenmesiyle
gözlerimi Efe'den ayırıp burağa çevirdim."neyse ben sizi rahatsız etmiyim"diyip gidecekken burağa seslendim.

"Hayır Burak gitmene gerek yok bizde kalktık zaten"deyiverdim. Efe'nin gözleri beni bulunca 'ne var?' dercesine baktığımda "ben hala yatıyorum ama" diyip geri yatağa uzandı. Burak daha fazla bizi dinlemeden kapıyı kapatıp odadan çıktı. Burak odadan çıkar çıkmaz gözlerim efe'yi buldu hemen konuşmaya başladım.

"Ya efe çabuk kalk yanlış anlıyacaklar."dedim. Efe bu dediğimle ayağa kalkarken "anlasınlar öyle değil mi zaten" Efe'nin dediğine karşılık"öyle mi?"dedim.Bu dediğime şaşırmış bir şekilde bana bakarken konuşmaya devam etti." Ne yani sen beni seviyorsun ben seni seviyorum ne güzel mutlu son işte"diyip geri yattı.Bu sefer dayanamayıp ona kalkabilmesi için bir şaka yaptım.

"Efe ah kalbime ağrı girdi birden bire ahh çok ağrıyor doktoru çağır" diyince yüzümü endişe kaplamıştı sonuçta rolümü iyi oynamalıydım.Efe ben konuştuktan hemen sonra ayağa kalkıp telaşlı gözlerle bana baktı."Alya iyi misin doktoru çağırayım mı çok mu ağrıyor?"diyince gülmemi daha fazla içimde tutamayıp güldüm.Ama öyle böyle değil resmen kahkaha atıyordum.Efe bana sinirli bir şekilde bakarken "ne var ya
kalkmıyordun yataktan."deyince üzerime doğru geldi.

"Bak sen bak bana oyun oynadın demek ha" kafamı bir yukarı bir aşağı oynattıktan sonra bana daha da yaklaşmıştı aramızdaki mesafe gittikçe azalıyordu efe tam beni öpecekken kapıdan gelen sesle hemen onu üzerimden ittim. Üzerimi düzeltip kapıyı çalan kişiye odaklandım.Kapıyı çalan kişi büyük ihtimalle doktordu."Alya müsait misin gelebilir miyim?"diye seslenince"evet gelebilirsiniz"diyip doktorun içeri girmesini bekledim.

Ardından doktor içeriye girip bana sıcak bir tebessümle yaklaştı."Alyacım kendini nasıl hissediyorsun bakalım."Bende sorusuna aynı içtenlikle "kendimi daha iyi hissediyorum sevda hanım"diye cevap verdim. Doktorumun ismi sevdaydı.Kısa sarı saçları ve mavi gözleriyle erkekleri etkileyebilecek derecede iyiydi.Doktorum ben konuştuktan sonra ekledi."İyi olduğuna sevindim Alya o zaman öğleden sonra taburcu olabilirsin."demiş ve kapıyı kapatıp gitmişti...

*

Saat 12'yi 10 geçiyordu ve biz hastaneden yeni çıkmıştık.Herkese iyi olduğumu binlerce kez söylemekten yorulmuştum ama onlar ısrarla bana bebek muamelesi yapıyorlardı.
Bu halleri beni biraz olsun güldürse de 2 gün önce yaşanan olayları unutamıyordum.
O adamların beni vurması hala gözümün önünden gitmiyordu ama hala aklımda bazı soru işaretleri vardı.

O adamların bu konuyla ne alakası olduğuydu. Acaba kazaya onlar mı sebep olmuşlardı?Eğer kazaya onlar sebep olmamışlarsa annemle babamın kapısının önünde ne yapıyorlardı?Ama bir iyileşeyim o adamların ne bok olduklarını araştıracaktım bakalım o zaman kim kimden korkacaktı.

Bu tarz sorularla beynimi iyice bulandırdıktan sonra eve geldiğimizi farkettim. Hızlı bir şekilde evime doğru koşunca koşmamla düşmem bir oldu.Anında elim dizime doğru gidince bir ıslaklık hissettim.Evet dizim kanıyordu o sırada etrafımdakilerin bana korku dolu bakışlarını gördüm.

Gözlerim Efe'ye doğru kaydığında koşarak yanıma geldi ve elini dizime doğru hafifçe koydu."Alya iyi misin canın çok acıdı mı?"diye sordu.Sadece kafa sallayabildim sonrasında Efe beni ayağa kaldırıp eve doğru yavaşça götürüyordu.Eve doğru götürürken bir yandan da konuşuyordu."Yani Alya koşmasan ne olurdu sanki böyle yürüyebilirdik."diye söyleniyordu.

Bu sefer ben konuştum"koştum düştüm oldu bir kere ne yapabilirim niye beni azarlıyorsun?" Diye sorduğumda sadece "Alya çabucak odana geçelim sen bir dinlen sonra konuşuruz bunları." Tamam deyip geçiştirmiştim.

Ama şuanlık sonrasında beni azarlamak neymiş göstereceğim ona...

Odaya geldigimizde dayanamayıp yatağa attım kendimi zaten sonrasını hatırlamıyorum sonrasında uyku beni esir almıştı.

Bir takım sorunlar vardı ama geri geldim.Ve artık bölümlerimi daha uzun yapmaya çalışacağım.

Umarım severek ve beğenerek okumuşsunuzdur.

Sizleri seviyorum ❤️