GERÇEĞİN SESİ- Xana'nın dönüşümü

Melody'nin Melodik Çığlığı

Odanın içerisinde dört dönmeye başladı.. Örümcek simsiyah gözleri ile ona dokunmuştu sanki.. Büyüdükçe büyüyor, Melody'e daha da yakınlaşıyordu. Acilen çıkmazsa buradan nefes alamayacağını, bacaklarının uyuştuğunu kıpırdayamadığıni hissetti.Birisi ona bu arognafobiasının nedenini sorsa ya da ne zamandan beri var olduğunu sorsa çocuklugunda hatta bebek yaşta abisi ile olan o anısını anlatırdı şüphesiz... Abisi henüz Melody 4-5 yaşlarındayken bir şaka yapmak istemiş ve bu korkunun temellerini istemsizce atmıştı. Xana kapıyı vuruyor,kapı açılmamak için daha da kilitleniyordu. Xana Melody'nin ses tonundan ne olduğunu tahmin etti -Mel buradayım merak etme lütfen derin nefes al birazdan Àndrè kapıyı açacak...
O da kimdi ?? Zihni ona oyunlar oynarken çocuğun tatlı sesi duyuldu:
-Melody lütfen kenara çekilir misin kapıyı kırmam gerekecek.
Ayaklarını sürükleyerek zorda olsa kapının yanından bir kaç adımla uzaklaşabildi. Zihni ile bedenini kontrol edemeyeceğini anladı ve kocaman bir boşlukta süzüldüğünü anladığında karanlığın o sonsuz boşluğuna çekilmişti bile...
Ándrè ve Xana hemen içeri girdiler. Ne olduysa da o anda oldu.
Prensesim bağışlayın diye cızırtı andıran ses duyuldu. Xana etrafına bakınırken Ándrè çoktan Melody'i yatağa yatırmıştı.
Nazikçe yüzüne dokunmaya başladı. Avucunun içini açtığında özel bir karışım olan şişenin kapağını açtı. Örümcek hızla Xana'nın görebileceği mesafeye kadar geldi. Yine aynı cızırtı ile : Prensesim benim konuşan beni sizden başkası duyamaz... Lütfen affedin ben arkadaşınızı korkutmak istememiştim. Sıcak hava tenimi kavurdu biraz dinlenmek için kapı aralığından gireyim derken beni gördü. Onun bu korkusunu yenmesine ancak siz ve büyükanneniz yardım edebilir.
Xana nasıl olduğunu anlamadan örümceğe cevap vermeye başladı: Seninle bir alakası olmadığını biliyorum abisi Valery'nin şakalarından yalnızca biri.. Dışarıdaki havuzun yanına git orada bir ağaç var gölgesi seni serinletecektir.
- Teşekkür ederim prensesim bir gün bize ihtiyacınız olursa ne demeniz nasıl seslenmeniz gerektiğini biliyorsunuz.
Xana ne olduğunu anlayamadan küçük örümcek uzaklaştı. Ándrè'nin elindeki beyaz pırıltılı sıvı burnuna yaklaştığında gözlerini açan Melody Xana 'ya ve Àndrè'ye boş bir bakış gönderdikten sonra kısık bir sesle: Ne oldu bana... sen... sende kimsin?
Xana: Sakin ol Mel ... O sana yardım etti. Biz de yeni tanışmıştık ki senin çığlıklarını duyup buraya geldik...
-- Immm öyle mi... En son gördüğüm küçük siyah bir çift göz... Iyyy tülü şey...
-- Daha iyisin değil mi Melody ?? derken sesi oldukça şefkatliydi. Ben Ándrè buraya yakın bir yerde yaşıyorum.
-- Memnun oldum ve özür dilerim derken sesinin tonunda hala korku vardı. Xana kıza yaklaştı ve elini tuttu. Mel gözlerini kapat dedi. Küçük örümceğin sesi zihninde yankılanırken Melody'nin zihnine kendi zihninden bir yolculuk başlatmaya hazır olduğunu hissetti. Saniyeler içerisinde abisi ile olan o güne ulaştı ve o anı oradan kaldırdığını kendisi de inanamazken Melody'nin elleri onun ellerini artık sıkı sıkı tutmuyordu. Bu konuyla ilgili büyükannesi ile konuşması gerektiğini kendine hatırlatırken Melody çoktan gözlerini açmıştı.
-- Daha iyiyim teşekkür ederim ama biraz daha burada kalırsak açlıktan ölebilirim.
Sesi oldukça iyi geliyordu. Hanımlar dedi Ándré sizi yemeğe götürebilir miyim ?? Yarım saat sonra havuz kenarından sizi alırım. Hayırı kabul etmiyorum..
Kızları beklemeden çoktan kapıdan çıkarken Melody ve Xana gözgöze geldi.