Final...

41 4 18
                                    


5 yıl sonra...

Anıl ҅ dan...

"Baba, hadi gidelim." Diye sesleniyordu Melek. Ondan bana kalandı kızımız. Onun emanetine canım pahasına sahip çıkacaktım tıpkı onun yaptığı gibi. Adının Melek olmasını isterdi, isteğine sadık kaldım ve adını Melek koydum. Bugün 5 yıl olmuştu o gideli. O gittikten sonra gün, ay, yıl kavramım sadece bugünlerde belli oluyordu. O gittikten sonra ben ben olmaktan çıkmıştım. Ruhsuz bir adam olmuştum. Ama Melek... onun bir kopyasıydı. Onun gibi gülüyor, onun gibi gülüyordu. Bugün onun da doğum günüydü. Önce annesini ziyaret edecektik sonraysa ondan kalanlarla doğum gününü kutlayacaktık. O gittikten bir ay sonra görmüştüm bize bıraktıklarını. Dinmeyen yaramın, bitmeyen ilacı olmuşlardı sanki. Bugünleri düşünmüş, hissetmiş ve böyle bir şey yapmıştı. Melek her gece annesinin anlattığı masallarla uyuyor, her doğum gününde annesinin çektiği videoları izliyordu.

"Annen seni çok severdi. Annen herkesi çok severdi ama en çok seni severdi. O benim karamelimdi, inatçı keçimdi. Ben de onu çok severdim. Biz çok iyi anlaşırdık kavgalarımız bize komikti. Berk amcan hep karışırdı bana annen de dalga geçerdi bizimle. Maya teyzenle senin için bir sürü şey hazırlamıştı zamanında." Dedim mezarını temizlerken. En sevdiği çiçekleri ekerdik hep. Keşke diyorum keşke zamanında daha çok çiçek alsaymışım. Keşke onu sevdiğimi daha çok söyleseymişim.

"Baba, annem hep bizimle ama niye burada yatıyor?" diye sorduğunda sorusunu cevaplayamadım boğazım düğümlendi. Sadece sarılmakla yetindim ona. Eve döndüğümüzde bizimkiler toplanmıştı her zamanki gibi. Televizyonu da ayarlamışlardı sağ olsunlar.

"Anne..." dedi Melek gözleri dolmuştu nedense. İlk defa böyle görüyordum onu.

"Bugün 5 yaşına giriyorsun güzel kızım. Eğer bu videoyu izliyorsanız bilin ki ben artık yokumdur. Olmadığım her gün için özür dilerim güzelim. Ben seni bırakmak ister miyim ki hiç? Ben yoksam baban vardır. O sana çok iyi bakıyordur eminim. Biz seni çok seviyoruz Melek ҅ im. Seni öyle çok seviyorum sen yaşa diye yaptım her şeyi. Artık okula başlamışsındır herhalde. Hep derslerine sıkı sıkı çalış olur mu? Anlamadığın şeyleri Derin ҅ e, Deren ҅ e ve Maya ҅ a sor. Sakın diyim babana ve Berk ҅ e sorma. Kesin yanlış çıkar. Bir sorunun olduğunda babandan çekinme. Eğer o yoksa ve durum çok acilse kızlara ya da Demir ҅ e git. Sınıfta anlaşamadığın biri olursa kavga etme. Konuşma onunla. Birisi sana haksızlık yaparsa sesini çıkar kimsenin sana haksızlık yapmasına izin verme. Kendini korumak için kimseye ihtiyacın olmasın. Canını bir şey sıkarsa babaannene git o çözüm bulur sana. Ben sana her cevabı vermeye çalışıyorum güzel kızım ama unutma ki anahtar sende. Anıl sözüm sana kızın sevdiği erkek çizgi film karakterlerini kıskanma." Video bittiğinde herkesin gözleri dolu doluydu. Melek ҅ e baktığımdaysa gözleri dolmuştu ama yüzü gülüyordu.

"Baba bir daha Fred Çakmaktaş ҅ izlediğimde kızma olur mu?" diye sorduğunda gülmüştük.

"O adamı niye seviyorsun anlamıyorum." Diye söylendim.

"Eveet, hediye faslına geçelim bakalım." Diyerek konuyu dağıttı Maya. Herkes ellerindeki paketi verdiğinde Melek heyecanla açmaya koyuldu. Hevesle açtı hepsini ve herkese sıcacık gülümsemesini sundu.

"Melek Hanım biraz gelebilir misiniz?" diye seslendi Ayçin bahçeden. Sude hep bahçeli büyük bir evde oturmak istemişti. Doğumdan sonra yerleşecektik sürpriz yapacaktım ama nasip olmamıştı. Melek koşarak Ayçin ҅ e koştu. Arkalarından bahçeye çıkıp baktığımda uçurtma uçurmaya çalışıyorlardı.

"Ayçin Teyze bunu böyle çok yukarı uçurursam anneme ulaşır mı?" diye sordu heyecanla.

"Ulaşamaz ama annen görebilir belki tatlım." Dedi Ayçin. Onları izlerken yanıma gelen Demir ҅ i fark etmemiştim bile.

"Nasılsın?" diye sordu elini omzuma koyarak.

"Bilmem. 5 yıl oldu. Tam 5 yıl. Ama anladım ki ben onu ruhumla sevmişim. Bir yerde okumuştum birini ruhunla seversen unutman imkansız olurmuş diye. 5 yıl oldu ona olan sevgimden bir gram eksilmedi." Dedim gökyüzüne bakarak.

"Hiç gitmemiş gibi, hiç gitmeyecek gibi. Şuradan içeri girse ben geldim dese hiç şaşırmayacakmışım gibi. Asla dönmeyecek ama ihtiyacımız olduğunda ulaşmamız için bir sürü şey bırakmış arkasında. Bu kadar ince düşünceli bir insan olduğunu yeni yeni anlıyorum."

"Onsuz olduğum her gün bir yanım daha da ölüyor ama sonra olanları düşünüyorum. Her şeyi benden gizlediğini, nelerle boğuştuğunu. O bunca şeyle savaşıp yenik düştükten sonra ölmeye bile hakkım olmadığını düşünüyorum."

Biri öldüğünde o bir şey hissetmezdi ama biz geride kalanlar her gün acı çekerdik. 21 günde yokluğuna alışılır diyorlar kaç 21 gün daha geçmesi lazım? Hayat arkadaşım yoktu, bir daha da gelmeyecekti. Ben kızımla yeniden yaşamaya çalışacaktım.

Bir ayna kırıldı, biz birleştik.

Bir hayat birleşti, biz koptuk...

Benim için fazlasıyla değerli olan bir kitaptı Kırık Ayna ve bugün bitti. Benden bir parça vardı diyemeyeceğim çünkü adeta bendi bu kitap. Seversiniz sevmezsiniz orası size kalmış ama ben kalbimde daima taşıyacağım.

Kitapla ilgili, karakterlerle ilgili her türlü yorumu buraya bırakırsanız sevinirim. Yeni hikayelerde, yeni hayatlarda görüşmek dileğiyle...

KIRIK AYNAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin