10 💫

545 89 62
                                    

YOONGİ

"Hyung bekle nereye gidiyorsun ya! yavaş olsana"

Gondolda onu öpmem onun için hiçbir duygu ifade etmiyordu,beni sevmediğini biliyordum ama ben onu öptükten sonra anlam verememiş gibi bakmıştı suratıma,o an hiç yaşanmamış gibi sarılmıştım ama ona sarılırken hala heyecanlanıyordum bu histen nefret ediyordum her şeye rağmen hala lanet kalbim onu seviyordu.ve yanaklarım hala kızarıyordu gondol durur durmaz hızlı adımlarla Hoseok'tan uzaklaşmıştım yürüyordum sadece yürüyordum nereye gittiğimi bilmeden.

"Hyung! Beklesene beni kovalayan mı var!?" Adımlarımı biraz daha yavaşlatmıştım, beni sevmediği için ona böyle davranamazdım

"Hyung" demesiyle kolumdan tutmuştu

"Ne oldu birden? Neden kaçıyorsun?"

"Kaçmıyorum Hoseok"

"Evet kaçıyorsun" demesiyle aramızdaki mesafeyi yavaş yavaş kapatıyordu yaptığına anlam veremeyecek arkaya doğru ilerliyordum

"Ah hyung kaçıyorsun işte, neyin var?"

"Telefonum çaldı annem aradı konuştuk beni çağırıyor gitmem lazım"

"Hangi ara annenle konuştun?"

Afallamıştım ve en saçma cevabı vermiştim.

"Gondolda"

"Ne gondolda mı? Ahahaa hyung beni cidden güldürüyorsun gondolda nasıl konuşabilirsin?!"

"Konuştum işte bir ara benim gitmem lazım görüşürüz" demem ile birlikte Hoseok yine kolumdan tutmuştu

"Bende geliyorum beraber gidiyoruz itiraz istemiyorum bundan sonra işim yok zaten hem en sevdiğim hyungumla daha çok vakit geçiririm"

'en sevdiğim hyung'   böyleydi ben onun en sevdiği HYUNGUYDUM...

"tamam Hoseok sende gel"

Arabayı binmiş gidiyorduk ikimiz de yol boyunca hiç konuşmamıştık annemlerin evine yaklaştığımızda hoseoik sessizliği bozdu

"Hyung elimiz boş gitmeyelim su kenarda dur merketten bir şeyler alalım." Arabayı kenara çekmiştim ve markete girmiştik

"Hyung sepet alır mısın?"

"Hoseok o kadar şey almayız bir kurabiye alırız yeter"

"Hyuung al işte" küçük bir çocuk gibiydi aynı bu tatlılığa kim hayır diyebilirdi ki?

"Tamam alıyorum"

"Hyung bana bak öğöğöğö" arkamı döndüğümde ayı maskesi takmış Hoseok beklemiyordum ve bir küçük bir kahkaha atmıştım Hoseok çocuk değildi o bir bebekti 'benim bebeğim'

"Hoseok tamam gel hadi kasaya gidiyoruz"

"Yaa hayır ben daha kendime çikolatalı süt almadım"

"Ondan iki tane aldık hoseok"

"Olabilir o bana yetmez kii"
Bu haraketleri kasıtlı olarak mı yapiyordu bilmiyorum ama çok şirin gözüküyordu dudaklarını büzmüştü ve bana naz yapıyordu ben hâlâ onun dudaklarının güzelliğini düşünüyordum istemsiz bir şekilde alt dudağımı ısırmıştım ve salak gibi sırıtıyordum

"Hyung buraya gelir misin!"demesiyle, rafların arkasına ne ara gittiğini anlamadığım Hoseok'un yanına yürüdüm

"Ayyy hyung seni çok sevdiğimi biliyorsun sen de beni çok seviyorsun bunu biliyorum o yüzden benim için bir iyilik yapar mısın?"

YIL SONU TAVUĞU - Sope |Tamamlandı|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin