EP - 28

2.6K 153 8
                                    


Zawgyi



"ဟူး……"



သက္ျပင္းရွည္တစ္ခုႏွင့္အတူဖုန္းခ်လိုက္ေသာသူ႕ကို ေခတ္ကအေနာက္မွသိမ္းက်ံဳးကာေပြ႕ဖက္ထားေပးလာသည္။ ေပြ႕ဖက္ထားရင္းပါးကိုပါဖြဖြေလးငံု႕နမ္းလာတဲ႕ေခတ္ေၾကာင့္ စိတ္ရွဳပ္ေနသည့္ၾကားကေနျပံဳးမိျပန္၏။ တကယ္ေတာ့ဒါကေခတ္ရဲ႕မရိုးနိုင္တဲ႕အမူအက်င့္တစ္ခုပင္။ သူစိတ္ရွဳပ္တိုင္း ၊ စိတ္ညစ္တိုင္းေခတ္ကသူ႕ရင္ခြင္အတြင္းေထြးေပြ႕ကာခိုလွံဳေစသည္။ ျပီးရင္ႏူးႏူးညံ႕ညံ႕အနမ္းတစ္ပြင့္ကိုေပးအပ္သည္။ ျပီးေတာ့……



"ကိုယ္ရွိတယ္ ဝဠာ……ကိုယ္ဝဠာ့ေဘးမွာအျမဲရွိတယ္……"



နားအနားတိုးကပ္ကာေျပာလိုက္တဲ႕ဒီစကားသံ။ ဒီစကားကလည္းေခတ္ေျပာေနက်စကားတစ္ခြန္းပါ။ အခ်ိန္ၾကာခဲ႔ေပမယ့္လည္း ေခတ္ရဲ႕ဒီအျပဳအမူေတြကသူ႕အတြက္ေတာ့ရိုးမသြားသလို ပိုျပီးေတာင္အခ်စ္တိုးရေသးသည့္အမူအက်င့္ေလးေတြျဖစ္လာတယ္။



အခုလည္းေခတ္က သူစိတ္ရွဳပ္ေနမွန္းသိေနျပန္ျပီထင္ပါရဲ႕……။



"အာဏာေျပာခိုင္းလို႕သာေျပာလိုက္ရတာ……ငါတကယ္အဆင္မေျပဘူး ေခတ္……ငါကေဖာက္ျပန္ဖို႕တြန္းအားေပးတဲ႕သူမ်ားျဖစ္ေနမလား……"



စကားအဆံုးသက္ျပင္းထပ္ခ်မိျပန္တဲ႕သူကို ေခတ္ကပိုတိုး၍ဖက္ထားေပးလာသည္။ ေသခ်ာပါသည္ ၊ ဒီအတိုင္းဆိုေခတ္သူ႕ကိုစိတ္ပူေနျပီဆိုတာ……။



"ကိုယ့္ရဲ႕ဝဠာမမွားပါဘူး……ဟူး…ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့……အာဏာတို႕ကကြာရွင္းျပီးသားပဲေလ……"



ေနာက္ဆံုးကစကားလံုးေၾကာင့္ ခါးေပၚကလက္မ်ားကိုဆြဲဖယ္ကာေခတ္ကိုတအံ႕တၾသၾကည့္မိသည္။



"ကြာ……ကြာရွင္းျပီးသား…ဟုတ္လား ေခတ္……"



မယံုၾကည္သလို အံ႕ၾသသလိုမ်က္ဝန္းမ်ားနွင့္ေမးေနတဲ႔ဝဠာေၾကာင့္ ေခါင္းကိုသာငံု႕ခ်ထားလိုက္ေတာ့သည္။ အာဏာကနွဳတ္ပိတ္ေနခိုင္းခဲ႕ေပမယ့္ အခုလိုအခ်ိန္မွာေတာ့ သူဝဠာကိုအသိေပးသင့္ျပီပဲမဟုတ္လား။



ဘယ်သူကကျွန်တော့်ရဲ့နှင်းဆီနီWhere stories live. Discover now