EP - 31

2.8K 174 37
                                    

Zawgyi

"ၾကိဳးငယ္……"



ၾကားလိုက္ရတဲ႕နာမ္စားေလးနဲ႕ ခါးေပၚမွတင္းက်ပ္က်ပ္အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ျပံဳးလိုက္မိတယ္။ ' ၾကိဳးငယ္ '  ဆိုတဲ႔နာမ္စားေလးကိုတကယ္ပဲသေဘာက်မိပါ၏။



"ဘာေတြျပံဳးေနတာလဲဗ်……"



ထံုးစံအတိုင္းအကိုဟာသူ႕မ်က္နွာကိုအရိပ္အကဲခတ္ေနပံုပင္။ ၾကည့္ပါလား အခုျပံဳးလိုက္တာကိုေတာင္ျမင္သြားျပန္ျပီ။ ခါးေပၚကလက္တစ္စံုမွာလည္းပိုတင္းက်ပ္သြားျပီးပါးတစ္ဖက္ေပၚသို႕ေႏြးေထြးတဲ႕အထိအြ႕ေလးတစ္ခုက်ေရာက္လို႕လာတယ္။ ေသခ်ာေပါက္အနမ္းပဲေပါ့။



"အကိုပင္ပန္းေနျပီလား……"



"ပင္ပန္းတာေပါ့……အဲ႕ဒါေၾကာင့္ ၾကိဳးငယ္ကိုနမ္းတာေလ……"



အကိုကတကယ့္စကားတတ္ပင္။ ျပံဳးလိုက္ရင္ေပၚလာတတ္သည့္အဲ႕ဒီ႕ပါးခ်ိဳင့္ေလးကလည္းလူကိုရူးသြားေအာင္ျပဳစားတတ္ေသး။ အစကတည္းကေၾကြေနပါတယ္ဆိုကာမွ အရည္ေပ်ာ္ေအာင္ပါလုပ္ခ်င္ေနတာလားမသိ။



"ၾကိဳးငယ္ပ်င္းေနျပီလား……ကိုယ္လည္းေဆးခန္းပိတ္ျပီဆိုေတာ့ ရြာထဲေလွ်ာက္လည္ၾကရေအာင္ေလ…ေတာ္ၾကာ ကိုယ္ကမိန္းမခိုးတုန္းကခိုးလာျပီးဂရုမစိုက္ဘဲပစ္ထားတယ္ျဖစ္ပါအံုးမယ္……"



"အကိုေနာ္……ဘယ္သူကမိန္းမလဲ……"



မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္ကာအလိုမက်သလိုေျပာမိေတ့အကိုကရယ္သည္။ တကယ္ေတာ့အကိုစေနမွန္းသိေပမယ့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လိုႏွိဳင္းယွဥ္ခံလိုက္ရတဲ႕အသံုးအနွဳန္းကိုသူတကယ္ပဲသေဘာမက်လို႕ေျပာလိုက္ျခင္းသာ။ အနည္းငယ္အလိုမက်မိတုန္းရုတ္တရက္ျပန္ၾကားေယာင္လာတဲ႕စကားသံတစ္ခု။



' မင္းကငါ့ရဲ႕အမ်ိဳးသားငယ္ေလးေလ……ငါကမင္းရဲ႕ခင္ပြန္း မင္းကငါ့အမ်ိဳးသား…ငါတို႕ကတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ပိုင္တယ္……'



ထိုစကားကိုတစ္ခ်ိန္ကေျပာဆိုခဲ႕ဖူးသည့္သူတစ္ဦး။ ေျပာဆိုေနခ်ိန္တြင္ မ်က္ဝန္းနီေတြကလည္းေလးနက္မွဳအျပည့္ႏွင့္ပင္။ အာဏာ့အေၾကာင္းေတြးမိေတာ့ အားနာစိတ္လိုလိုမတင္မက်စိတ္အေျခအေနကရက္ထဲလွိဳက္ခနဲ။



ဘယ်သူကကျွန်တော့်ရဲ့နှင်းဆီနီWhere stories live. Discover now