EP - 33

3K 161 20
                                    

Zawgyi

"ေကာင္ေလး......"

မင္းျမတ္တစ္ေယာက္သူ႕ကိုျမင္တာနဲ႕ေရွာင္ထြက္သြားေသာေကာင္ေလးလက္ကိုအသည္းအသန္လိုက္ဖမ္းဆြဲထားရင္းေခၚမိသည္။ ဒီေကာင္ေလးကလည္းေရွာင္ေနသလို သူကလည္းလိုက္မရွာခဲ႕တာ။ အခုဆိုမေတြ႕ရတာနွစ္ပတ္ေက်ာ္ သံုးပတ္နီးပါးေတာင္ရွိေတာ့မယ္။
အခုမွcompanyကိုသြားတဲ႕လမ္းမွာမီးပြိဳင့္မိေနတုန္း ကားအနားမွာပန္းလိုက္ေရာင္းေနတဲ႕ေကာင္ေလးကိုျမင္ျပီး ကားေပၚမွဆင္းကာလိုက္ေခၚမိျခင္း။

"ကိုမင္းျမတ္......မီးပြိဳင့္ကျပန္စိမ္းေတာ့မွာ...ကားေပၚျပန္တက္ပါေတာ့ဗ်ာ......"

အတင္းႏွင္လႊတ္ေနတဲ႕ေကာင္ေလးေၾကာင့္အလိုမက်စြာနဲ႕လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲကာအနားပိုဆြဲေခၚလိုက္ေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးျပန္စိုက္ၾကည့္ရင္းအလိုက္သင့္ပါလာသည္။

"ငါမင္းကိုခ်စ္တယ္......"

"ဗ်...ဗ်ာ......"

မယံုသလိုႏွင့္တအံ႕တၾသစိုက္ၾကည့္ေနတဲ႕မ်က္ဝန္းေတြ။ တစ္ခ်ိန္ကမ်က္ဝန္းနီေတြကိုသေဘာက်ခဲ႕ဖူးေပမယ့္ အခုေတာ့ဒီမ်က္ဝန္းနက္ေတြကိုခ်စ္သည္။
ကိုကိုေျပာတာမွန္ပါတယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္အခ်စ္ဆိုတာကိုသိသြားျပီ။ ကိုကိုေျပာတဲ႕စကားေတြကိုလည္းကြ်န္ေတာ္နားလည္သြားျပီ။ ခ်စ္တာနဲ႕သေဘာက်တာကိုလည္းခြဲျခားတတ္သြားျပီမို႕ ေက်းဇူးပါ ကိုကို။

"ငါမင္းကိုခ်စ္တယ္ ေကာင္ေလး......"

ပခံုးႏွစ္ဖက္ကိုအသာဆုပ္ကိုင္ကာမ်က္လံုးခ်င္းစံုၾကည့္ကာေျပာလိုက္ေတာ့မွ ဝမ္းသာရိပ္သန္းလာသည့္မ်က္ဝန္းေတြ။ အရည္လဲ႕ေနတဲ႕မ်က္ဝန္းေတြႏွင့္ တုန္ယင္ေနတဲ႕အသံျဖင့္ေမးခြန္းတစ္ခုကိုသာထပ္ကာတလဲလဲေမးလာတယ္။ ' ကိုမင္းျမတ္တကယ္ေျပာေနတာလား ' တဲ႕။

"လာ ကိုယ္နဲ႕လိုက္ခဲ႕......"

"ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္........."

စကားပင္မစရေသး ဒိုင္းခနဲေရာက္လာေသာခပ္စူးစူးအၾကည့္ေၾကာင့္ ေခါင္းသာငံု႕ေနလိုက္ရေတာ့သည္။ မဟုတ္ရင္ေျပာထားတဲ႕စကားပါျပန္ရုတ္သိမ္းသြားမွျဖင့္......။

ဘယ်သူကကျွန်တော့်ရဲ့နှင်းဆီနီWhere stories live. Discover now