Extra - 2

5K 202 17
                                    


Zawgyi


"ဦး……"



"ဗ်ာ……"



companyသြားဖို႕ျပင္ဆင္ေနရင္းမွစူပုတ္ပုတ္မ်က္ႏွာထားေလးႏွင့္အခန္းထဲဝင္လာျပီးအနားလာကပ္ေနတဲ႕ကေလးငယ္ေၾကာင့္စာရြက္စာတမ္းေတြစစ္ရင္းထူးလိုက္မိတယ္။



"ဦးလို႕……"



"ေျပာေလ ေမာင္……"



"ဦး!……"



"ကိုယ္နားေထာင္ေနတယ္ေလဗ်ာ……"



ဒီတစ္ခါေတာ့အခရာေတာ္ေတာ္ေလးတင္းသြားျပီပင္။ သံုးခါတိတိၾကီးမ်ားေတာင္ေခၚေပမယ့္ ဦးကတစ္ခ်က္ေလးေတာင္ၾကည့္မလာဘူး။ စိတ္တိုတိုနဲ႕ဆိုဖာေပၚေဆာင့္ေအာင့္ကာသြားထိုင္လိုက္ေတာ့မွဦးကအူတူတူေလးနဲ႕လွမ္းၾကည့္လာတယ္။



အဲ႕ဒီ႕မ်က္လံုးအဝိုင္းသားေလးေတြနဲ႕မၾကည့္ပါနဲ႕လို႕!!!!……။



ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းေနတဲ႕မ်က္လံုးေလးေတြဆီကေနဆတ္ခနဲအၾကည့္လႊဲလိုက္ျပီး ေခ်ာကလက္ေရာင္ဆိုဖာေပၚလွဲကာဘာမွမရွိတဲ႕မိုးျပာေရာင္နံရံကိုသာေငးေနလိုက္တယ္။ အဲ႕ဒီ႕အေရးပါတဲ႕စာရြက္စာတမ္းေတြနဲ႕ပဲေန……ကြ်န္ေတာ္နဲ႕မေနနဲ႕။



"ေမာင္……"



အိမ္း……လာပါျပီ အဲ႕ဒီ႕လက္နက္။ ဒီအမွတ္မရွိတဲ႕ေကာင္ကလည္း အဲ႕ဒီ႕ '  ေမာင္ '  ဆိုတာနဲ႕ကို တင္းထားသမွ်စိတ္ေတြအကုန္ေရခဲမုန္႕အရည္ေပ်ာ္တာထက္ဆိုးေအာင္ကိုေပ်ာ္က်ကုန္တာ။ မရဘူး ဒီတစ္ခါေတာ့သံုးခါတိတိေခၚတာေတာင္လွည့္မၾကည့္ခဲ႕တာေလ။ စိတ္ကိုတင္းထားစမ္း အခရာ……လံုးဝအေလွ်ာ့မေပးနဲ႕။



"ေမာင္……ဘာျဖစ္ေနတာလဲဟင္……"



နံရံဘက္လွည့္ထားပါတယ္ဆိုကာမွ မ်က္ႏွာလႊဲထားတဲ႕ဘက္ကိုေရာက္လာျပီးမ်က္လံုးအဝိုင္းသားေလးနဲ႕လာၾကည့္တဲ႕လူၾကီးေပါက္စ။ အလုပ္သြားခါနီးမို႕ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ျဖစ္ေအာင္အေနာက္တိုင္းsuitအျပာရင့္ေရာင္ကိုက်က်နနဝတ္ဆင္ထားေပမယ့္ မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့တကယ့္ကေလးေပါက္စပင္။



ဘယ်သူကကျွန်တော့်ရဲ့နှင်းဆီနီWhere stories live. Discover now