ဘယ်သူကကျွန်တော့်ရဲ့နှင်းဆီနီ

EP - 38

Zawgyi

ေစ့စပ္ပြဲေန႕ျဖစ္တဲ႕အတြက္ေနာက္မက်ရေအာင္ေစာေစာျပင္ဆင္ထားလိုက္သည္။ ေစ့စပ္ပြဲျပီးသည္ႏွင့္အစ္ကို႕အိမ္မွာပဲေနေတာ့မွာဆိုေတာ့တစ္ခါတည္းထုတ္ပိုးသိမ္းဆည္းထားသည့္ခရီးေဆာင္အိတ္ႏွစ္အိတ္ကိုပါယူျပီးအိမ္ေအာက္အထပ္သို႕ဆင္းလာခဲ႕လိုက္မိေတာ့ ထူးဆန္းတဲ႕ခံစားခ်က္ၾကီးကရင္ထဲကိုတိုးဝင္လို႕လာ၏။

လူမရွိဘဲလစ္ဟာေနတဲ႕ဧည့္ခန္းရယ္ ၊ ေလွကားကေနတစ္ဆင့္ အိမ္အေပၚအထပ္ရယ္ ၊ ျပီးေတာ့ သူ……။
အရာအားလံုးကိုခြဲခြာရေတာ့မည္လို႕ေတြးလိုက္တိုင္း ရင္ထဲကေနစို႕နင့္လာတဲ႕ခံစားခ်က္ၾကီးကအေတာ္ေလးထူးဆန္းသည္။ အာဏာနဲ႕ေဝးရာကိုထြက္သြားခ်င္ခဲ႕ေပမယ့္လို႕ အခုဘာျဖစ္လို႕တြန္႕ဆုတ္ေနတာလဲဆိုတာကလည္းေဝခြဲမရ။ ေသခ်ာတာကေတာ့…အခုအစ္ကို႕ဆီကိုမသြားခ်င္ဘူး……။

"သြားေတာ့မလို႕လား……"

ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရတဲ႕အသံေၾကာင့္ အေတြးေတြကိုရပ္ကာေရွ႕ကလူထံအၾကည့္ပို႕လိုက္သည္။ ဟူဒီအနက္ေရာင္ေလးႏွင့္ Jean pantအျဖဴေလးကိုတြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားတဲ႕သူကခါတိုင္းနဲ႕မတူဘဲလူငယ္ဆန္ဆန္ေခ်ာေမာၾကည့္ေကာင္းေနသည္။ ေရွ႕ကိုခပ္အုပ္အုပ္ေဝ႕ဝဲက်ေနတဲ႕ဆံပင္ေလးေတြကလည္းပို၍လူငယ္ဆန္ေစသလို မ်က္ဆံနီေတြကလည္းတစ္မ်ိဳးဆြဲေဆာင္မွဳရွိေနျပန္တယ္။  နီေဆြးေဆြးႏွဳတ္ခမ္းပါးကလည္းအရင္ေလာက္မဟုတ္ေပမယ့္လို႕ အနည္းငယ္နီရဲေနစျမဲပဲ။

"ေႏွာင္ၾကိဳး……"

လူကိုအကဲခတ္ၾကည့္ရင္းထပ္ေခၚလာမွသာ ေငးေနမိတာကိုရပ္ျပီးအေယာင္ေယာင္အအမ္းအမ္းနဲ႕ျပန္ထူးမိေတာ့ သူကသေဘာတက်ျပံဳးသည္။ ျပီးေတာ့ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။
ဘာတဲ႕ ' မင္းကဗ်ာလို႕ထူးရင္ကေလးေပါက္စနေလးက်ေနတာပဲ '  တဲ႕။ ဘယ္က ကေလးေပါက္စနရမွာလဲေနာ္ လူကျဖင့္လင္ပဲရေတာ့မွာကို ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။

အေတြးတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္သာအာဏာ့အေနာက္ကေနလိုက္လာခဲ႕လိုက္တယ္။ သူပဲစိတ္ထင္ေနတာလားေတာ့မေျပာတတ္ေပမယ့္ အာဏာ့ေျခလွမ္းေတြကေႏွးေကြးကာတစ္လွမ္းခ်င္းျဖစ္ေနသလိုပင္။ ခါတိုင္းဆိုရင္လမ္းကိုခပ္ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္တတ္တဲ႕သူကေျခတံရွည္ေတြအားကိုးေၾကာင့္အျမဲေရွ႕ၾကိဳေရာက္ေနတတ္သည့္အေနအထား။ အခုက်ေတာ့ေတာ္ေတာ္ေလးကိုေႏွးေကြးလို႕ေနသည္။