Scylla

Scylla 4: Bloodshed

⚜

"Death is the fairest thing in the world, so let me do the honor to bestow it upon you."

I woke up gasping for breath and full of sweat. I hold my head when it starts aching. Napasandal naman ako sa headboard at tumingin sa bintana na katabi lamang ng aking higaan habang naghahabol pa rin ng hininga, mag-uumaga na pala.

I had a nightmare, hindi ko maalala ng eksakto ang napanaginipan ko ngunit ramdam kopa rin ang takot at kaba na pinadama sa'kin nito. The only thing I remember is the cold deep voice of a woman who sends shivers to my spine. Hindi malinaw ang itsura nito, mistulang tinatakpan ng kadiliman ngunit ramdam na ramdam ko ang malalamig na titig nitong nakabaon sa'kin.

I decide to shrug my thoughts away and starts doing my daily routine, ngayong araw ko napagdesisyunan na umakyat sa burol ng Lyrio, kung saan ko tinanim ang mga espesyal na halamang gamot. Madalas kasi ay nasisira ang mga ito kapag tinanim ko sa kagubatan kaya pinili kong maghanap ng lugar kung saan hindi ito mga magagalaw. Lalo't na sensitibo ang mga ito.

After cleaning myself and eating the leftovers, kinuha kona ang bag ko na gawa sa sako. Dito ko ilalagay ang mga makukuha kong pananim ngayon. I just wore my worn-out boots, fitted black shirt and old pants saka umalis na ng bahay. I can see the sunlight peeking in the leaves of the towering trees, the wind is a little bit cold kaya napayakap sa braso ko.

I greet my Arcane neighbors kada nasasalubong ko sila, maaga pa lang ay gising na agad ang mga tao dito upang kumilos. Hindi nila hinahayaang dumaan ang araw na wala silang nagagawa. I smiled at the sight of kids fishing in the falls. Dadaan kasi ako sa tulay at nasa ibaba lang nito ang talon na pinagkukuhanan namin ng tubig.

"Ate Scylla!" Kumaway naman ako sa mga bata ng tinawag nila ako, dere-deretso na akong umalis sa Arcane town at nagsimula ng tahakin ang daan papunta sa burol ng Lyrio.

I tied my silver hair in a high ponytail, humaharang na kasi sa'king paningin ang iilang hibla ng buhok kaya inayos ko 'to. Tumingin ako sa itaas at tinanaw ang burol na tinatahak ko ngayon, malapit na ako sa tuktok. Konting lakad na lang.

Pinagpatuloy ko ang pag-akyat at nang makarating na sa tuktok ay napahinga ako ng malakas. Sa wakas. Napamewang ako habang tinitignan ang tanawin mula dito sa taas. And as always, Empire Atalanta is breathtaking with its beauty in agriculture. Isa sa pangunahing pinagmamalaki ng Imperyo na 'to ang magagandang landscape at matabang lupa. Kaya ang unang produkto nito ay ang pag-import ng mga produkto sa iba't ibang lugar.

Tumalikod na ako at nagsimula ng lumapit sa aking mga pananim. Hindi lang halata but I am green handed, it gives me ease whenever I am close with nature.

I look at the rose shrubs I've planted a few months ago, I didn't even know why I've planted it in the first place. But it makes me calm whenever I look  into it. Since it's spring, it's in full-bloom. I can smell the fragrance of roses even I am a bit far away from the shrubs.

Siguro, puputol ako ng ilan doon at i-di-display sa bahay para naman kahit papaano ay sumigla ang loob ng bahay ko. Lumapit na muna ako sa mga halamang gamot at napangiti ng mapansin kong sobrang dami nito. Binaba ko ang sako sa lupa at pumantay sa mga ito.

I touch the purple leaves and check the white little flowers in front of me, this is called porphyra plant. It helps to stop internal bleeding and heal small wounds. Kumuha ako ng isang maliit na sako at nagsimulang pumitas saka sinilid dito. Nong napuno kona 'yung dalawang maliit na sako ay pinasok ko ito sa pinakamalaking sako na dala-dala ko.

Sinunod ko namang puntahan ang bonsai tree na punong-puno ng pulang mga bilog na bunga, ito naman ay tinatawag na cryven fruit. It helps to heal upset stomach and other digestive problems. Pinuno ko rin ang dalawang maliit na sako at sinilid ulit ito sa pinaka lalagyan ko. Ang sukat ng maliit na sako na pinaglalagyan ko ay kasing laki lamang ng dalawang dangkal ko.