Kaybettiğimiz umutlar, bir gün ödülümüz olacak mı?
Bir gönül yarasısın... İyileşmemeye yüz tutmuş.
Hasretsin mesela... Rüyalarıma girmeyi bile unutmuş.
Duâlarımda kal... Orda kimse üzemez seni.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sanki bir yanım çiçek bahçesiymiş, diğer yanım meyve ağaçları. Susuzluktan kurumuş yaprakları dalları da su veren bir el olmamış gibi. Öyle çelimsiz öyle cılız kalmış ki bedenim. Canımın yanmasından sıkılmış ölümün tarihini saatini sayar olmuş. Sanki bütün dünyaya karşı bir benim dallarım savaşmış ve kaybetmiş. Söyleyin sahi ne zaman biter bu kendime gurbetim. Ne zaman kavuşur bu kimlik benliğine?
Kimliğim bir taş üzerinde bedenim toprak altında kaldığı vakit mi?
