My Husband's Kisses [Completed]

Simula

Prologue

"So, we meet again? How are you? Did you fuck a lot of men?" He said codly to me while wearing a smirk. I try to hold my emotion. Ayoko yong maging mahina sa harap niya, ayokong maging isang talunan. Ako ang nang iwan, ako dapat ang maging matapang. Ginusto ko 'to, ginusto ko.

"W-What are you talking about?" Tanong ko. Hindi siya nagpatinag, he just play with the ballpen he's holding. Pinaikot-ikot niya iyon gamit ang mga daliri niya. I looked at him, bagay na bagay sa kanya ang three-piece suit na suot niya. I miss him, his touch, his kisses, his hug, at lahat ng pweding ma-miss sa kanya ay miss na miss ko na. Naiiyak ako pero para saan pa? Ako naman ang dahilan kung bakit nangyayari ang lahat ng ito at hindi siya.

"Fiesty?" He smirked again
I can't see emotions, wala na ang masiyahin niyang mukha. Hindi ko na rin maramdaman ang pagmamahal na bumabalot sa buo niyang pagkatao. Isa lang ang nararamdaman ko at nakikita ko, Galit.

"M-Mr. Kim, I'm here for my work." Hindi ako mapakali. Dati-rati'y kapag nag-uusap kami lagi siyang nakayakap mula sa likod ko at laging hinahalikan ang leeg ko pero ano ngayon? Galit siya, galit na galit.

"Yes sweetheart, being a professional. I'm not including personal issues to my work." He said calmly.

"Mr. Kim, I need to go. I have alot of things to do." Sabi ko para matapos na ang pag-uusap naming ito.

"Scared?"

"N-no. I just need to finish those things." Please matapos na sana 'to. Ayoko na siyang makaharap.

"See you soon Pranpriya." He smiled again. This is bullshit. Sana hindi ko na lang tinanggap ang trabahong 'to. Hindi sana kami ngayon maghaharap at hindi ko sana sana muling mararamdaman ang sakit na naramdaman ko noon.

"Thank you sir." Lumabas agad ako sa office niya dahil hindi ko kayang makita siyang ulit. Ayoko na, tama na ang isang beses na masaktan kami pareho, at hindi ko na kakayanin na makasama siya ulit. Tomorrow, I'll submit my resignation letter.