အသက္ႀကီးလာလို႔ အိုမင္းရင့္ေရာ္သြားတယ္ဆိုတာ ရိေပၚအတြက္ေတာ့ ဟာသတစ္ခုလိုပါပဲ။ အိမ္မွာေနၿပီး ဘားမွလုပ္စရာမ႐ွိတဲ့ ရိေပၚဟာ ယခင္ကထက္ပိုၿပီးႏုနုငယ္ငယ္ေလးျဖစ္လာသည္။
ဒီေန႔လဲ ရိေပၚဟာ ေ႐ွာင္းက်န္႔တားေနသည့္ၾကားက မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ေနသျဖင့္ ရိေပၚနည္းတူ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲေရာက္ေနရသည့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔။
သိပ္ခ်စ္လြန္းလို႔ အစိုးရိမ္လြန္းရပါသည္။ မေတာ္တဆဟင္းရြက္လွီးရင္း ဓားမ်ား႐ွိသြားမလား မီးေတာက္ႀကီးကမ်ား ႏုငယ္ငယ္အသားအရည္ေလးကို ပူေလာင္သြားေစမလား ဆီပူေတြကမ်ား ႏုအိေနတဲ့အသားအရည္ေပၚ ခုန္ဆင္းလာမလားဆိုသည့္ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားနဲ႔ ရိေပၚေဘးနားမွာအဆင္သင့္႐ွိေနသည့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ဟာ မၾကာခဏရိေပၚရိေပၚနားက အနမ္းဖြဖြေလးကိုလည္းရေနခဲ့ပါသည္။
" ငယ္ ေတာ္ေလာက္ၿပီေလ "
ထမင္းစားခန္းက စားပြဲႀကီးေပၚမွာ ဟင္းအမည္ေတြမ်ားလာေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔တားသည့္အခါ ရိေပၚကေ႐ွာင္းက်န္႔ကို မ်က္လံုးေလးေထာင့္ကပ္ကာၾကည့္လာသည္။
" အကိုကလဲ "
" အကိုကလဲမေနနဲ႔ေတာ့ငယ္ရယ္ ဒီမွာငယ္ခ်က္တာေတြမ်ားေနၿပီး ဒါေၾကာင့္ပင္ပန္းေရာေပါ့။ ၾကည့္ပါဦး ကိုယ့္ရဲ႕ငယ္ရဲ႕ ႏွဖူးေပၚမွာေတာင္ ေခြၽးေလးေတြစို႔လာၿပီ "
နဖူးေျပေျပေလးေပၚက ေခြၽးစေတြကို ပဝါႏုႏုနဲ႔သုတ္ေပးရင္း ေ႐ွာင္းက်န္႔စကားတိုးတိုးဆိုေတာ့ အျပံဳးေလးနဲ႔တုန္႔ျပန္လာသည့္ငယ္က သူဟင္းေတြခ်က္ေပးတာ ေ႐ွာင္းက်န္႔စားေစခ်င္လို႔ပါတဲ့။
ဒါေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔ဟာ ငယ့္ႏွဖူးေလးဖြဖြနမ္းကာ ေက်နပ္ေၾကာင္းျပရေလသည္။
" ငယ္ "
" ဗ်ာ "
" အဲ့ဒါဆို ငယ္ေရသြားခ်ိဳးေတာ့ေနာ္ ကိုယ္ကထမင္းပြဲျပင္ထားလိုက္မယ္ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔စကားေၾကာင့္ ေခါင္းေလးအသာၿငိမ့္ျပၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ေမးစိေလးကိုေမာ့နမ္းကာ မီးဖိုထဲကထြက္သြာသည့္ ငယ့္ရဲ႕ေက်ာျပင္ေလးကို ေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ မ်က္စိေအာက္ကေျပာက္သည္အထိ ေငးၾကည့္ေနခဲ့မိပါေတာ့သည္။
