𝐼𝑡 𝐴𝑙𝑙 𝑆𝑡𝑎𝑟𝑡𝑒𝑑 𝑊𝑖𝑡ℎ 𝑇𝑒𝑒𝑛 𝐿𝑜𝑣𝑒[Completed]

_22_

#unicode

Final examနောက်ဆုံးရက်.....

ဖြေဆိုရမည့် စာမေးပွဲကြောင့် ရင်မတုန်ဘဲ ရှိမလာစေချင်တဲ့ ခွဲခွာခြင်းတေွကြောင့်သာ
ရင်တုန်နေရသည်.

ဒီနေ့ဖြေပီးသွားရင် သူတို့သူငယ်ချင်းတွေအားလုံး နေ့တိုင်း တွေ့ဖြစ်ကြတော့မည် မထင်ပါ...
တွေ့ဖြစ်တောင် တစ်ခါတလေမှပေါ့ နောက်စာသင်နှစ်တေွလဲ ရှိသေးတာမို့ အဲ့ဒါနှင့်ပဲ ဖြေသိမ့်နေရသည်....

ဒါမဲ့လဲ တက် မည့် တက္ကသိုလ်တူအုံးမှကိုး...
ဆက် မတွေးချင်တော့တာမို့ ထိုအတွေးတေွထဲကနေ ထယ်ယောင်းရုန်းထွက်လာခဲ့သည်.....

~ကလင်..ကလင်...ကလင်~

ခေါင်းလောင်းသံကြားသည်နှင့် စာမေးပွဲခန်းတေွထဲသို့ အပြေးအလွှား သွားနေကြသော ကျောင်းသားကျောင်းသူများ......
ဒီနေ့ကနောက်ဆုံးနေ့လေးမို့ သူတို့အမြန်
ပြီးဆုံးချင်ကြပီနှင့်တူသည်.....

ထယ်ယောင်းလဲ ဖြေစရာရှိတာ
ဖြေဖို့အတွက်  သူကျတဲ့စာမေးပွဲခန်းထဲကို
ဝင်လာခဲ့တော့သည်......

ထို့နောက်......

ထယ်ယောင်း ဖြေစရာရှိတာ အကုန်ဖြေပြီး အဖြေလွှာသွားထပ်လိုက်သည်....
  
      ထပ်ပီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ခုံပေါ်မှာ မှောက်အိပ်လိုက်ပြီး ခေါင်းလောင်းသံကိုသာနားစွင့်နေမိသည်.....
      အခုချိန်မှာ   သူအရမ်းကို ဂျောင်ဂုနဲ့ တွေ့ချင်နေပြီဖြစ်သည်...
       နောက်ဆုံးနေ့လေးမှာတော့ သေချာတွေ့ပြီး နှုတ်ဆက်ချင်သေးသည်....

~ကလင်...ကလင်...~

ခေါင်းလောင်းသံလဲကြားရော လိုချင်တာရသွားသည့် ကလေးသဖွယ်
ဆရာ့ကိုနှုတ်ဆက်ပီး အခန်းပြင်ထွက်လာခဲ့သည်.....

အပြင်ရောက်တော့ သူ့ကိုစောင့်နေသောဂျီမင့်ကို တွေ့လိုက်ရသည်.....

အော် ပတ်ခ်ဂျီမင်းတို့များ သူ့ထက်ပိုဆိုးနေပါလားဟုလဲ ထယ်ယောင်း တွေးလိုက်သည်.....

"ထယ်ယောင်း ဖြေနိုင်တယ်မလား....
     ဒါပဲမေးနေရတာ မမေးချင်တော့ဘူး..."

"အေးပါကွာ မမေးချင်လဲမမေးပါနဲ့"

ဂျီမင်နဲ့ ထယ်ယောင်းတို့ စကားပြောနေကြတုန်း သူတို့ရှိရာဘက်ကို လာနေကြတဲ့
ယွန်းဂီနှင့် ဂျောင်ဂု......