_11_

1K 93 10
                                    

#Unicode

ဂိတ်ပေါက်တွင် မလှုပ်မရှပ်ကျောက်ရုပ်
ကြီးတေွလို ထိုင်နေကြသော လူသုံးယောက်

အခြေအနေကို သဘောပေါက်သော
ဂျောင်ဂုမှ ယွန်းဂီ ကိုစကားစလိုက်သည်...

"ဟျောင့်
ယွန်းဂီ ဒီတိုင်းပဲထိုင်စောင့်နေတော့
မှာလား"

"ဒီတိုင်းမထိုင်လို့ ငါကကင်းမှီးကောက်
ထောင်နေရမှာလား"

"အကောင်းမေးနေတာ"

"အော မင်းပြောမှသတိရတယ်
ဒီတိုင်းပဲ ထိုင်မစောင့်တော့ဘူး ပျင်းတယ်"

"အင်း
နမ်ဂျွန်းကိုသွားခေါ်ပြီး မင်းကိုအတန်းကဘယ်
မှာလဲပြခိုင်းလိုက် မယ်"

"ရတယ် ငါပြောတဲ့ဒီတိုင်းမစောင့်ဘူး
ဆိုတာ အိပ်စောင့်မလို့ကွ အိပ်ပီ မင်းတို့အလုပ်ပြီးမှနှိုး"

ပြောလဲပြောပြီးရော ဂိတ်စောင့်တဲ့နေရာမှာပဲ မှောက်ပီးအိပ်လိုက်တဲ့ ယွန်းဂီ
တကယ်အိပ်ပျော်သွားတာလားတောင်
မသိ တုပ်တုပ်မျှမလှုပ်တော့ပေ...

ဂျောင်ဂုတစ်ယောက်ကတော့ ယွန်းဂီကို
ပထုတ်ဖို့ ကြံကာမှ ဟိုကအိပ်တောင်သွားသေးသည်....
ပထုတ်ရတဲ့အကြောင်းရင်းကလဲ
ထွေးထွေထူးထူးတော့ မရှိဘဲ..

ဗရုတ်လေးကသူ့ကို အရင်လို စကားလွပ်လွပ်လပ်လပ်
ပြောမရမှာဆိုးလို့ပင်ဖြစ်သည်.....

တခြားလူတွေနဲ့ စကားအများကြီးပြောရတာကို သူမကြိုက်ပေမဲ့ ဗရုတ်လေးနဲ့စကားပြောရတာကိုတော့ သူသဘောကျသည်....

"ဂျောင်ဂု"

အူကြောင်ကြောင်လေးဖြင့် သူ့နာမည်ကို
ခေါ်လာသော ဗရုတ်လေး...

" ဘာဖြစ်လို့လဲ "

"ဘာမှမဟုတ်ဘူး မင်းသူငယ်ချင်းကတကယ်ကြီး အိပ်ပျော်သွားတာလား"

"အင်း "

"အယ် နှိုးလေအာ့ဆို ဒီမှာအိပ်ပျော်သွား
လို့မှမဖြစ်တာ"

"ထားလိုက် သူ့သွားနှိုးမဲ့အစား
ကာလနဂါးဖင်ပဲ ပြေးနှိုက်လိုက် မယ်"

𝐼𝑡 𝐴𝑙𝑙 𝑆𝑡𝑎𝑟𝑡𝑒𝑑 𝑊𝑖𝑡ℎ 𝑇𝑒𝑒𝑛 𝐿𝑜𝑣𝑒[Completed]Where stories live. Discover now