𝐼𝑡 𝐴𝑙𝑙 𝑆𝑡𝑎𝑟𝑡𝑒𝑑 𝑊𝑖𝑡ℎ 𝑇𝑒𝑒𝑛 𝐿𝑜𝑣𝑒[Completed]

_5_

#Unicode

       ကိုကိုရေ ဖုန်းလာနေတယ်.....
ကိုကိုရေဖုန်းလာနေတယ်.....
ကိုကိုရေဖုန်းလာနေတယ်လို့ဆို......

      ကိုင်မည့်သူမရှိမချင်း ရပ်မည့်ပုံမပေါ်
တဲ့ ဖုန်း Ringtoneသံ...
       တစ်ဖက်လူက
ကလဲ မကိုင်မချင်း ခေါ်နေမည့်ပုံပေါ်သည်...

      "ကျစ်...ဘယ်သူလဲကွာ  သူများအိပ်
နေချိန်ကို..."

      အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ မကျေမချမ်းအသံလေး
ထွက်လာပြီး ဖုန်းကိုကောက်ကိုင်လိုက်တဲ့
ထယ်ယောင်း......

      "ဟယ်လို...ဘယ်သူလဲ ဒီမှာ သူများအိပ်
စက်အနားယူနေတယ်ဆိုတာ မသိဘူးလား
ဟမ်"

     " အိပ်စက်အနားယူရမဲ့အချိန် ကျော်သွား
ပီထင်တယ်ဗျ ကင်မ်ထယ်ယောင်းရှီး...."

      ဒီအသံ ဒီအသံကို သူမှတ်မိတာပေါ့ဘယ်သူလဲဆိုတာ...

     "ကျောင်းသားသစ် မင်းကွာ ငါ့ကို နှိပ်စက်
ဖို့များ မွေးလာတာလား..? ဟမ်!
        မထနိုင်ဘူးကွာ မထဘူး ဒီနေ့
ကျောင်းလဲမလာတော့ဘူး ရှင်းလား!.."

      "အော..သဘောလေ  မင်းကျောင်းပြန်
တက်တဲ့အချိန်ကျရင်တော့ မင်းကိုစောင့်မျှော်
နေတဲ့ အရာလေးတေွတော့ ရှိနေမှာပေါ့"

    "ဘာတေွလဲ?.."

     "ဒဏ် ကြေး ငွေ...ပြီးတော့...ပြစ် ဒဏ်
တေွရယ် အမ်း.....ပြီးကျ ငါ့ကိုကူရမယ့်
အလုပ်တေွရယ်...."

      "ချီးပဲကွာ အဲ့ဒဏ်ကြေးငွေဆိုတာကြီး
မကြားချင်ပါဘူးဆို....ထပီ ထပီ
မြန်မြန်ရောက်ရင်ပြီးတာပဲမလား....?"

       "7:00 အရောက် ဒါပဲ
Good luck ဗရုတ်လေး....."

       "ချီး...အစောကြီးပဲ...ဟေ့ကျောင်းသားသစ်   ဟျောင့်..
      မသာလေးကဖုန်းချသွားပီ စောက်ကျင့်ယုတ်ကောင်...
   
        အမ် 7:00အရောက်ဆိုတော့ အခုက
ဘယ်နှစ်နာရီ ရှိပါလိမ့်...ဟမ်!!!!!! 5:30ဟုတ်လား"

      ဘေးမှနာရီကို ယူကြည့်ပြီး ကျောင်းသားသစ် ကိုဒေါသထွက်လာသော
ထယ်ယောင်း.....
     
       စောစောစီးစီး ကျောင်းသားသစ်ကတော့
ထယ်ယောင်းရဲ့ အတုံးလိုက်အခဲလိုက်
မေတ္တာပို့သမှုကို ခံရတော့မည်ဖြစ်သည်