Benden Senden BİZDEN

Farkına varmak

Arada sırada yazdıklarıma bakıyorum  ne yazdım, ne düşündüm, o ara ne hissettim diye kendi kendimi anlamaya çalışıyorum. Yorum yapıyorum eleştiriyorum kendime gülüyorum bazen de duygulanıyorum.  

Sonra taslak olan yazılarıma bakıyorum ve şaşırıyorum . Taslak olan yazılarım daha karamsar daha mutsuz daha kızgınken yayınladığım çoğu yazı umut dolu ,mutlu ,heyecanlı . Sakladığımdan değil üzgünken yazmışım devam etmemiş ,kırgınken gelmiş saymışım sonu gelmemiş hepsi yarım kalmış .Sonra okuyunca da o zamanki öfkem geçmiş oluyor ve devamı gelmiyor o bölümü sizinle paylaşacağım.

Bazı yazılarım yani yayınladıklarım çok kolay söylenmiş sözler gibi geliyor şimdiki bene , çok güzel şeyler yazmışım hem de çok güze heyecanlarla yazdım ama söylemesi kolay yapması çok zor şeyler dile getirmişim sanki benim söylemem ile yapılabilirmiş gibi. Ne demek istiyorum anlatabiliyor muyum bilmiyorum o iki sene önceki bene asla taş atmam o çok güzel yazmış çok iyi yerlere değinmiş içinden gelerek heyecanla umutla kurmuş cümlelerini belki biri okurda ona iyi gelirim sanmış [kendimi övdüğüme göre devam edelim] ama şimdi dönüp okuyunca uygulaması cidden zor şeyleri çok basit yapılabilir gibi anlatmışım . Zor şeyler istemişim şimdi fark ediyorum .

Peki ya umut
+Umut şimdi hiç görmeyen birine gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız 

Demiş Cem Adrian bana daha bir şey demek düşer mi ya , Umut zor bir şeymiş umudunu kaybetmemek çok zormuş evet insan umuduyla ayakta kalıyor umudum hala benimle ama çok zorlanıyorum kaybetmemek için çok büyük bir efor harcıyorum

Hayal kurmak ah hala en sevdiğim aktivite ama beynimin bir yerinde bu olmayacak bu asla gerçekleşmeyecek, hayal dünyasındasın  seslerini susturmak çok zor oluyor , beynim mantıklı ol diyor saçmalama kalbim yeter hayal kırıklıkları kurma hayal diyor ve ben bunlara rağmen hayal kurmakta çok zorlanıyorum .

Engellerden korkmuyorum ,yol varsa engelde vardır çakıllar kayalar çamurlar bataklıklar vardır sorun yok düşmekte de sorun yok düşersek kalkarız elbet ama yoruluyormuş insan zormuş o yollarda yürümek kolay değilmiş yoluna hız kesmeden devam etmek . Kalkmak kadar kalkmamayı tercih de edebilirmiş insan, yoldan vazgeçmek pes etmek demek değilmiş . Yorulduğunda olmadığını, olmayacağını anlayınca geri çekilmekte pes etmek demek değilmiş . 

Bunları çıkardım işte bunları öğrendim bende . Büyüdüm biraz galiba...

Sonlara doğru içimi açıp döktükçe o heyecanlı bene geri dönüyorum sanki iyi geliyor yazmak bu hiç değişmedi ama iste birde  bunu öğrendim her şey yazılamıyormuş bazı şeyleri anlatmaya kelimeler yetmiyormuş bazı anlarda kalem kağıt almak ya da bilgisayar başına geçip içini dökmekte zor geliyormuş insana . O sadık kalem ve kağıt dostlarına sığınamıyormuş insan o kadar kolay .

Nasılsınız ? Umarım iyisinizdir ,keyfiniz sağlığınız yerindedir .

Kendinize iyi bakın , olabildiğince mutlu olmaya çalışın ellinizden ne kadar geliyorsa .

Mutlu ,sağlıklı ve hoşça KALIN.....Şimdi taslaklarımdan birini sizlerle paylaşacağım

........

Bölüm başlığının adı : SİNİR

Bugün yine bir şey fark ettim yazdığım şeyleri okumayı seviyorum ee bunu fark edince canım yazmak istedi . Evet aşerme gibi diyebiliriz yazasım geldi.

Ruhum dinlenmek istedi . Hayatın yoğunluğuna kapılmış gidiyoruz zaman kavramım yok cidden hayat akıyor bizi de beni de sürüklüyor. Akıntıya karşı direnmemiz imkansız en fazla işte böyle kendimize küçük anlar yaratıp dinlenebiliyoruz . Yazamaya ihtiyacım var ama yazamıyorum ağlayasım gelmesi normal mi?

Yazmak istediğim söylemek istediğim çok şey var . Ama galiba duygularımı anlatmaya enerjim ya da kelimelerim yok. Ne hissettiğimi size anlatmaya cidden kelimelerim yok . Mutluyum ama kırgın ve öfkeliyim de ,yorgunum ama umutluyum da, ağlamak istiyorum ama gülüyorum da karmaşığım galiba .

Hatalarım var söylemem gereken şeyleri söylemediğim yerler var söylemediğim için hem pişmanım hem de kendimle gurur duyuyorum. O sinirle bile kırmadım sustum kendimi tutum içime attım kendime zarar verdim evet ama gurur duyma sebebim kendime zarar vermem değil öfkeliyken bile düşünebildim bence bu çok iyi bir şey .Hiç benlik de değildir susmak pat diye söylerim umurumda da olmaz ama galiba ben biraz büyüdüm.

Peki neden hata diyorum susmama çünkü değmez çünkü kırıyorlarsa sizi sizde kırın . O beni düşünmezken ben neden düşüneyim. Bunu sizi kıran biri hak etmez düşünülmeyi. Sadece öfkeme yenilmediğim için mutluyum yoksa söyleyeceklerimi yutmadım ben elbet söyleyeceğim kalmaz bende .

.......

İşte böyle o ara baya sinirliydim :) ama şuan değilim devamı da gelmiyor bozmakta istemedim doğallığını o yüzden bu şekilde paylaşmak istedim. Kime sinirlendim biliyorum ama tam olarak neye sinirlendim hatırlamıyorum . Bu unuttum demek değil bu arada gerçekten kalmaz bende ben lafımı yeri gelince söylerim.

Size şarkı söyleyeceğim durun!!!

İnsan Mıyız -Seni Senden lütfen sadece dineleyin

İçimdeki bu adam derbeder 

 Yanındaki deli onu seyreder 

 Kimse bana bunu böyle söyleten 

Her gülüşünde beni sana hapseder