Yalnızlığın Senfonisi

Bölüm 8

teröristlerin bulunduğu ve asıl adamımız karanın bulunduğu kampa giriş yapmıştık. Kamp yerin altına kazılmış, giriş kısmında küçük bir mağara var mağaranın sonunda yerde yapay ve normal taşlardan oldukça hafif bir yapı var onu ittirince asıl kapıya ulaşıyoruz.  elektronik şifreli kapı açığa çıkmıştı. yanımdaki terörist  kapının şifresini girmeye başladığında çaktırmadan şifreyi ezberledim belki lazım olurdu 

şifre 11*2004*Mixabin.

şifre saçma ama bir anlamı vardır herhalde. kapı tıkırtılarla yana doğru kaymaya başladı ve aşağıdan küçük ışık huzmesi gözüktü. ilk önümdeki terörist içeri doğru girdi yan tarafta normal bir merdiven vardı peşinden ben de indim. boş bakışlarımla etrafı hızlıca taradım.  bu kadar büyük bir sistemi dağın başına sessizce nasıl kurdular? ne ara..

Şuan yerin altındaydık. kapı biz girdikten sonra otomatik olarak kapanmıştı. Büyük betondan yapılma yollar vardı ve içerisi üst  taraftaki  lambalar  sayesinde aydınlanıyordu. bazı lambalardan gelen cızırtı ve ışık kesilmesinden bu yapının eski olduğu anlaşılıyordu. labirent gibi  yapılan bu yer ilerideki yeni bir mağara içine açılan kapıyla son buldu. gün aydınlanmıştı etrafta koşuşturmaca vardı. büyük çadırlar ve ellerinde keleşlerle pislik içindeki teröristler bizi karşıladı. yaklaşık 60 kişilik bir topluluktu. karan  denilen adam henüz ortalıkta gözükmüyordu. 

****

reis denilen bir adam karşıma oturmuş ve beni süzüyordu işin garip yanı hiç de güzel bakmıyordu kendi kendine konuştuğu şeylerden bir kaç bilgi almıştım.

karan asıl adamımız buraya 1 saat sonra gelecekmiş. aslı denilen kadın benim bildiğimin aksine karanın göz bebeğiymiş. Karan için estetik yaptırmış aslı. karan denilen herif aslı denilen karıyı bu kadar seviyorsa dilini neden kesti ya da aslı neden konuşamıyordu. ortada ya yanlış bilinen bir bilgi vardı  ya da durum bildiğimizden çok farklıydı.

2 sene sonra

Buraya geleli 2 sene geçmişti bu süreçte karanın yanındaydım. karan sandığım gibi bir adam değildi genç bir iş adamıydı. hala yerine oturmayan şeyler vardı.

bu süreçte bir sürü çatışma ve olayla karşılaşmıştım bir çok yara alsam da  her şey vatan içindi.

bir çok belgeyi karargaha göndermiştim buradaki ayağımın altına dolanan bir kaç kişiyi de sessizce belli aralıklarda öldürüyordum.

2 gün önce buraya getirilen 5 kişilik bir özel harekat timi vardı. Görev dönüşü 120 kişilik bir terörist gurubuna yakalanmışlar mühimmat sıkıntısı şekmişler  sonunda hepsini bayıltıp esir almışlardı görevin bitmesine son 4 gün kalmıştı karanın da burada olduğu bir gün bu kampı tamamen patlatacaktım. yakın çevredeki ve gittiğim tüm kamplara uzaktan kumandalı bombaları yerleştirmiştim. öyle yerlere saklamıştım ki bulmaları imkansızdı. Belli aralıklarda karan bu kamplara gidip  oradaki işlerine  göz atıyordu ben de yakın koruması olarak gidiyordum. bu kamplara istihbaratçı olarak sızmış olan kişileri tespit etmiştim ve hepsine bilgi gitmişti hepsi bir anda yok olmuştu ve buralardaki görevlerine son verilmişti. Arkalarından belgeleri toplayıp kampları imha ettikten sonra benim de görevim bitiyordu fakat bu esir düşürülen askerler planda ufak bir değişikliğe gidilmesine sebep olmuştu.

Karan odasında mışıl mışıl uyuyordu. Odadan çıkıp askerleri tuttukları yere seri adımlarla yürüdüm pek zamanım yoktu. mahzene girdiğimde askerlerin sert seslerini duydum. iyi küfür ediyorlardı. çok oyalanmadım yanlarına girdim. Rasim timdeki birine aklınca işkence ediyordu, istediği şey ise komutanlarının ve bulundukları karargahtaki komutanların isimleriydi.