ခငယ်ကို မုန့်ဝယ်ကျွေးပြီး စခန်းကိုပဲ ပြန်လာခဲ့သည် ကလေးငယ်က မုန့်စားပြီးစကားပြောရင်း အိပ်ပျော်နေပြီဖြစ်သည် အဲ့တော့အိပ်ပျော်နေတဲ့ကလေးကိုမနိုးတော့ဘဲ ချီပြီးအခန်းထဲ သိပ်လိုက်သူ နေမင်းသူရိန်လဲလုပ်စရာရှိတာလုပ်တော့သည်။
"ဦး ခဏနေ ကျနော် လရောင်နဲ့ဂိမ်းသွားဆော့လို့ရလား"
"အင်း တစ်နာရီအချိန်ရမယ် "
"ဦး တစ်နာရီထဲနဲ့ ဘယ်လိုကစားရမှာလဲ "
"အချိန်မလောက်ဘူးထင်ရင်မသွားနဲ့ရှင်းလေး ကိုယ်မနက်က လေ့လာခိုင်းတာတွေ သေချာလေ့လာရင် အချိန်တစ်ခုထိသွားခွင့်ပြုမယ် "
"ဟာ...ဦးက ညစ်ပြီဗျာ အဲ့လိုမနက် ကတည်းက ပြောရင်ကျနော်သေခထာလုပ်မှာပေါ့ "
"အင်းအခုနောင်တ ရပြီမလား ဘယ်အရာမှကြိုတင်မှန်းဆလို့မရဘူး ဒီနေ့တစ်ရက်ခွင့်ပြုပေးမယ် နောက်နေ့တွေ ကိုယ်သက်မှတ်ထားတဲ့အထိ မရ ရင် ကိုယ့်အဆိုးမဆိုနဲ့ "
"ဟုတ်ကဲ့ ဦး တစ်နာရီအတွင်းပြန်လာရမှာမဟာတ်ဘူးမလား"
"အင်း"
"အဲ့ကြောင့် ဦးကိုချစ်တာ"
ဆိုကာဘုန်းမြတ်ပါးကိုနမ်းသွားသည်။ ဘုန်းမြတ်ရယ်မိသည်။ ဒါသူကလေးရဲ့ တစ်ခြားသူမမြင်နိုင်တဲ့ပုံစံလေး အဲ့လိုပဲ အမြဲနေပါလား ရှင်းလေးရယ်
မဟာဒီနေ့ တစ်ကယ် အလုပ်များနေသည်။ တစ်လ တစ်ခါ ဆေးစစ်ပေးသည့်နေ့မို့အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ဓနလဲ သူ့ train ပေးရတဲ့ကလေးတွေနဲ့ရှုပ်နေသည်။ ညနေ ထမင်းစားချိန်ရောက်မှ ပဲ တစ်ယောက်နဲ်တစ်ယောက်ဆုံဖြစ်တော့သည်။ လရောင်နဲ့ရှင်းသန့် ထမင်းစားဖို့ထွက်လာသော်လဲ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့စိတ်က ဂိမ်းဆီပဲအာရုံရှိနေသည်။ ဂိမ်းဆော့ရင်းပတ်ဝန်းကျင်ကိုမေ့နေတဲ့နှစ်ယောက်ကြောင့် ဘုန်းမြတ်လွန်းအလိုမကျပေ
"ကလေးနှစ်ယောက် အစာ စားမှာသေချာစားလေ အဲ့ဖုန်းတွေချတော့ "
"ဟုတ်ကဲ့ ဦး"
"ဟုတ်ကဲ့ အစ်ကို ဘုန်းမြတ်"
လို့သာ ပါးစပ်ကပြောသော်လဲ လက်ကတော့ မချပေ ဘုန်းမြတ်လွန်းသက်ပြင်ချမိသည်။
KAMU SEDANG MEMBACA
He is my Light
Paranormal#15.3.2022 ရေးအသားညံ့လို့သည်းခံပီးဖတ်ပေးကြပါဗျ Comment နဲ့ review လေးတွေလည်းလိုချင်မိတယ် Voteလေးလည်းပေးကြပါ အခုမှစရေးတာမို့အမှားပါရင်လည်းခွင့်လွှတ်ပေးကြပါ. စိတ်ကူးယဉ် ဇာတ်လမ်းလေးမို့ နားလည်ပေးကြပါ ဇာတ်လမ်းထဲမှာပါတာက Type 3မျိုးမတူအောင်ရေးထားတာပါ r...
