My Love from Heaven

MLFH 23

Francis' P.O.V

Lumabas na ako ng Room at nakita kong nakaupo sa tapat yung siguro kasambahay ni Keira. Sinara ko na ang pinto at tinabihan yung kasambahay nito..

Nagngitian muna kami.

"How's Keira? Is she okay?" Wow. Pati sya inglesera? Grabe nosebleed ako sa kanila! Hahaha. Nagbibiro lang naman.

"Wow, ang galing niyo rin pong msgenglish. Hehe." Sabay kamot ko sa batok. "By the way, I'm Francis. Keira's Friend.. And yes, she's okay now."

"Sitti. Her Yaya Sitti." Tumango tango lang ako..

Maya maya lang ay binasag niya ang katahimikan. "Tutal kaibigan ka niya. May gusto lang akong ikwento sayo, well it's really not a story."

"Okay po." Nakangiti kong sabi.

"Pasensya na kay Keira. She acts like that, because she's still hurt. Lumaki na siya na lagi akong nasa tabi niya.. Her Mom, Dad, Mamita, Boyfriend and her childhood friend.. Left her. Lahat ng mahahalaga sa kanya, nawala. Iniwan siya. At ayoko namang isipin niyang iiwan ko rin siya.. that's why nanatili akong nasa tabi niya."

'I miss you, Keira.' Napangiti na lang ako nung sabihin ko yun sa isip ko.

"Kaya, oras na maging mahalaga ka na sa kanya.. Wag mo siyang iiwan. Wag na wag. Dahil ayaw ko syang naaabutang umiiyak."

*sigh*

"I-I can't promise that to you neither to her."

"Why?" She asked. Nilingon ko sya ng may ngiti.

"Because our life here on earth is limited.."

Nakita ko syang kumunot noo kaya natawa lang ako ng mahina at saglit.

"What I mean po is.. Ang salitang 'hindi kita iiwan' ay imposibleng hindi po yan manyare. Dahil limitado lang ang buhay po natin dito.. Kaya kahit ayaw po nating iwan ang mahal natin sa buhay, maiiwan at maiiwan po parin natin sila."

"Ang deep." Pagpapatawa niya kaya medyo natawa nga ako. "Minsan gusto ko yan sabihin sa kanya.. Pero, dati ko ng nasubukan.. what's the result? Nothing. She never learned to listen."

"Really?"

"Yes." And she look away. "I don't know kung kelan siya magiging dating Keira. Masayahin yun, makulit,  at patawa."

***

Battle of the bands....

"Ano? Where's Keira? Is she going to perform? If yes, where is she?" Asked Kyle. Halatang natataranta na siya..

"Calm down, Kyle. Kung sakaling hindi sya makapunta edi--"

"Edi ako na lang!" Prisinta ni Jenice ng nakataas pa ang kaliwang kamay at ngiting ngiti.

"Look, I can sing... *ehem ehem* Youu*piyok* uu *piyok* and I *piyok*--"

"Uh, Jenice. Will you please shut up? You don't have to sing. Remember, you're a pianist..." medyo kiring sabi ni Lea.

Nagirapan lang sila..

"No, let's watch the performance of the KyRa Band! Let's give them around of applause!"

"KyRa? Sino yun?" Asked Lea, ng nakakunot noo.

"It' me and--"

"Nice band name. Kadiri ha? Let's start." Si Calm Girl na biglang sumulpot.

She was about to leave the backstage but I hold her arm for a second and whispered something..

"Be who you are, Keira."