Episode 10
ေလတဝူးဝူးတိုက္ေနေသာ ျမစ္ကမ္းနားေဘးရဲ႕ ညခင္းအခ်ိန္အခါသည္ လူသူကင္းရွင္းကာ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနၿပီး မီးေရာင္မွိန္ပ်ပ်ေတာ့ ရွိေနသည္။
ကားအျဖဴေလးရပ္သြားတာႏွင့္ ဂုဏ္ရွိန္ ေနာက္မွလိုက္ရပ္ကာ ကားထဲမွထြက္သြားၿပီး ထြက္ေျပးသူဆီ သြားလိုက္သည္။
"ခ်ဳန္း မင္းထြက္ခဲ့"
ေျပာေတာ့ ကားတံခါးကို ဖြင့္ကာ ထြက္လာၿပီး ကမ္းနားႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထားေသာ ကားေရွ႕ဘက္သို႔ ေလွ်ာက္သြားသည္။
"ခင္ဗ်ား ဘာေျပာခ်င္လဲ ေျပာခ်င္တာ ေျပာၿပီးရင္ ေဝးရာမွာေနလိုက္ေတာ့ လုံး၀ထပ္လာမပတ္သတ္နဲ႔ေတာ့"
"ေနပါဦး မင္းက ငါ့ကိုဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ေတာင္ခါးခါးသီးသီးျဖစ္ေနရတာလဲ"
"ထပ္မနာက်င္ခ်င္ေတာ့လို႔..."
"ဟမ္"
"ကြၽန္ေတာ္ ထပ္မနာက်င္ခ်င္ေတာ့ဘူး ခင္ဗ်ားနဲ႔လဲ ထပ္မဆုံခ်င္ေတာ့ဘူး"
"ခ်ဳန္း မင္းမူးေနတာထင္တယ္ ငါမင္းေျပာတာေတြ နားမလည္ဘူး"
"ဘယ္နားလည္မလဲ ခင္ဗ်ားက နည္းနည္းေလးေတာင္ စိတ္ထဲမထားခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ အ႐ူးလို ျဖစ္ခဲ့ရတာ"
"ေနဦး ငါတကယ္နားမလည္ေတာ့ဘူး မင္းဘာကိုေျပာခ်င္ေနတာလဲ"
"ထစ္ခ်ဳန္းမိုး... ကြၽန္ေတာ့နာမည္ ထစ္ခ်ဳန္းမိုး"
ၾကားဖူးေနသည္။ ဒီနာမည္ကို တစ္ေနရာမွာ ၾကားဖူးေပမဲ့ ဘယ္မွာမွန္းေတြးမရ။
"အဟမ္း နာမည္ေတာင္မမွတ္မိတာပဲ"
႐ုတ္တရက္ အေတြးထဲ၀င္လာတဲ့ စကားသံတခ်ိဳ႕။ '8တန္း Cအေဆာင္က ထစ္ခ်ဳန္းမိုး' ဟုတ္တယ္ သူပဲျဖစ္ရမယ္။
"မင္း အဲ့တုန္းက ပိစိလား"
"သိၿပီေပါ့"
တကယ္ကို အံ့ဩသြားရသည္။ အရင္က မ်က္မွန္အညိဳ ဆံပင္အုပ္အုပ္နဲ႔ အႏိုင္က်င့္ခံရတဲ့ ျဖဴျဖဴေသးေသးေကာင္ေလးက အခုေတာ့ သူ႔ေရွ႕က အလွတရားေလး ျဖစ္ေနခဲ့သည္လား။ ဒါေပမဲ့လဲ ကိုယ္ကဘာေတြလုပ္ခဲ့ဖူးလို႔......
YOU ARE READING
CHONE : My Heather
RomanceMakeup Artist or Cross Dresserကောင်လေး တစ်ယောက်နဲ့ သူ့ကိုလိုက်ပိုးမဲ့ နံနံခြားပြန် လူပျိုလေးအကြောင်း Not!! လူပျိုကြီးးးး Just! လူပျိုလေး🤭
