Episode 6 (Past2)
နားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ သူေျပာတဲ့ ေနရာဆီေတာ့ ထြက္လာခဲ့သည္။ သစ္ပင္မေရာက္ခင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ၾကည့္ေတာ့ သူကေရာက္ေနၿပီျဖစ္ကာ သစ္ပင္ေဘးက ခုံတြင္ထိုင္ေနသည္။
"ငါေရာက္ၿပီ"
"အာ ပိစိ,လာ မင္းကိုေစာင့္ေနတာ"
"အင္း"
ကိုယ္ကတစ္ပတ္လုံး ေစာင့္ေနခဲ့တာကိုေတာ့ မေျပာေတာ့ေပ။
"ဟိုေကာင္ေတြ အႏိုင္က်င့္ေသးလား"
"ဟင့္အင္း မင္းေၾကာင့္"
ကိုယ္ေျပာလိုက္လို႔ အႏိုင္မက်င့္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္ပုံရသည္။ ေျပာေနပုံကိုၾကည့္ကာ ဂုဏ္ရွိန္ အနည္းငယ္ အသည္းယားလာရသည္။ စကားကလဲ နည္းလိုက္တာကြာ...
"ဟုတ္လား ဒါဆို ငါ့ကိုမင္းေက်းဇူးတင္သင့္တာေပါ့"
"ဟိုေန႔က ေျပာခဲ့တယ္ေလ"
"ဟမ္... ဟာ! မင္းကြာ ေက်းဇူးတင္စကားထပ္ေျပာေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္မွာမလို႔လဲ"
"ဟို..."
ေျပာရခက္ၿပီး ေခါင္းငုံ႔သြားကာ ဆံပင္အုပ္အုပ္ေလးနဲ႔ မ်က္မွန္အညိဳေရာင္ေလးသာ ျမင္ရေတာ့သည္။
"ထားပါ ငါကဒီတိုင္းစတာပါ"
"အင္း"
"ငါတစ္ခုေလာက္ေမးလို႔ရလား"
ပုံမွန္ဆို သူမ်ားကိစၥေတြ စိတ္မ၀င္စားေပမဲ့ ဒီေကာင္ေလးကိုေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း စိတ္၀င္စားမိသည္။ စကားနည္းသူကို စကားေတြအမ်ားႀကီး ေျပာေစခ်င္သည္။
"ငါအေျခာက္မဟုတ္ဘူး"
"အာ.... ငါအဲ့သေဘာမ်ိဳး ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ပါဘူး ဒါနဲ႔ မင္းကငါေမးမွာကို ဘယ္လိုသိေနတာလဲ"
"ဟိုေန႔က မင္းၾကားသြားတယ္ေလ"
"အင္း ငါၾကားတယ္ မင္းဘာလို႔ အဲ့တာေတြေက်ာင္းကို ယူလာတာလဲ သိခ်င္တယ္ မင္းကို မယုံတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ မင္းမွာအေၾကာင္းရွိမယ္လို႔ ငါထင္တယ္ သိခြင့္ရွိမလား"
ေမးေတာ့ မ်က္မွန္ေအာက္က မ်က္၀န္းညိဳ က်ဥ္းက်ဥ္းမ်ားက အနည္းငယ္ဝိုင္းကာၾကည့္လာၿပီးမွ မ်က္ႏွာ လႊဲသြားသည္။
YOU ARE READING
CHONE : My Heather
RomansaMakeup Artist or Cross Dresserကောင်လေး တစ်ယောက်နဲ့ သူ့ကိုလိုက်ပိုးမဲ့ နံနံခြားပြန် လူပျိုလေးအကြောင်း Not!! လူပျိုကြီးးးး Just! လူပျိုလေး🤭
