ភាពរឹងមាំចាប់ផ្តើមបែកសសៃរវើករវាមគួរឲ្យញញើត ជុងហ្គុក យកដៃអង្អែលតិចៗ មុននឹងរុញទៅត្រដុសលោលេងជាមួយភាពទន់ជ្រាយ ធ្វើឲ្យថេយ៉ុង ញាប់ញ័រពេញប្រាណ ទន់ជង្គង់ដូចគេស្រូបកម្លាំងទៅអស់ ស្របពេលគេចាប់ផ្តើមស៊កចូលទៅយឺតៗ...
«អ្អា៎យ...អ្អា៎ស...»ថេយ៉ុង ស្រែកភ្លាត់សំឡេង ទាំងអែនអនចង្កេះយ៉ាងអន្ទះអន្ទែង ពេលដឹងដល់ទំហំដែលព្យាយាមជ្រៀតជ្រែកចូលក្នុងខ្លួនយ៉ាងលំបាក នាំឲ្យឈឺក្រហាយក្តៅដូចគេហែកសាច់ទាំងដុំៗ...
«អ្ហហ៎...វាតូចចង្អៀតពេកហើយ សឺត!!!»ជុងហ្គុក ខាំធ្មេញគ្រឺត ស្របពេលកម្រើកចង្កេះបោលបោកជាចង្វាក់ចេញចូលយឺតៗ ឯភាពតឹងណែនក៏បានរួមរឹតគេសឹងតែដកដង្ហើមមិនដល់គ្នា ទើបប្រឹងក្តោបត្រគាក រាងតូច ដើម្បីទប់លំនឹង រួចធ្វើការសម្រុកខ្លាំងៗជាងមុន ធ្វើឲ្យសាច់ទង្គិចប៉ះសាច់បង្ករជាសំឡេងលាន់ខ្ទរពេញបន្ទប់...
ផ្លាប់**ៗៗៗ
«អ្អាស៎ៗៗ...អ្ហឹក៎...ឈឺណាស់ ឈឺ...»នាយតូច ជ្រុបមុខទៅក្នុងខ្នើយទាំងយំត្អូញត្អែរ ពេលចង្កេះតូចមួយក្តាប់ត្រូវដៃមាំឱបរឹតយ៉ាងណែន ហើយទាញទៅអុកផ្អឹប ត្រដុសនិងភាពមហិមាដែលកំពុងតែវាយលុកយ៉ាងក្តៅគគុករោលរាល។
ជុងហ្គុក ទ្រោបខ្លួនទៅលើផែនខ្នងរលោងស្អាត ជ្រុបច្រមុះថែថើបស្រង់ក្លិនក្រអូបឈ្ងុយឈ្ងប់ចេញពីរាងកាយ អូសមុខសង្ហាប្រដេញថើបជារឿយៗឡើងទៅដល់កញ្ចឹង.ក ប្រើចុងអណ្តាតចុះទៅក្រេបនូវសាច់ស្បែកក្រអូបផ្អែម ទាំងយកធ្មេញខាំជញ្ជក់ទាល់តែឃើញស្នាមក្រហមជាំតូចៗ ខណៈត្រគាកមាំនៅតែធ្វើចលនាបោកផ្ទប់ញាប់ៗឥតថមថយ ចំណែកនាយតូចដែលស្ថិតក្រោមទ្រូង ថ្ងួចថ្ងូរលាយឡំនិងសំឡេងយំសសឹកតែមិនចង់ឲ្យគេឮ ទើបខំខាប់មាត់ទប់ភាពឈឺចាប់ទាំងទ្រូងអួលណែន...
«ឈប់យំ បានន័យថាឈប់ឈឺហើយ»ជុងហ្គុក ញោចចុងមាត់ញញឹម រុញអណ្តាតទល់ថ្ពាល់គ្រឺតក្នាញ់ រួចចាប់បង្វិលកាយតូចឲ្យបែរចំ រំពេចក៏ចាប់កន្ធែកជើងស្រឡូនតូចៗឲ្យញែកចេញពីគ្នា ទើបចាប់ទាញត្រគាកមកផ្អឹបស៊កភាពរឹងមាំចូលទៅយ៉ាងកម្រោលទាល់តែលិចស៊ប់កប់ដល់ទៅជម្រៅ ធ្វើឲ្យនាយតូចស្រែកថ្ងូរម្តងហើយម្តងទៀត៖
«អ្ហា៎ អាស៎ៗៗ...»
«អ្ហឺម៎ម...កក់ក្តៅខ្លាំងណាស់ អើស៎ៗៗ...»ជុងហ្គុក ថ្ងូរគ្រហឹមសរសើរដោយអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើបរកប្រាប់មិនត្រូវ មាឌមាំប្រឹងបុកត្រគាកសាប់ចេញចូល អុកសម្រុកខ្លាំងៗ ញាប់ៗរាប់មិនឈ្នះ ខណៈដែលភ្លើងតណ្ហាកាន់តែដុតរោលរាងកាយនាយកំលោះឲ្យឡើងក្រហមពាសពេញខ្លួន បែកញើសស្រាក់ៗតាមជើងសក់ ក្រឡេកទៅរាងតូច ត្រូវគេចាប់អុកឥតសំចៃ រហូតបាត់អស់សំឡេងយំ បាត់ទាំងសំឡេងថ្ងូរ មានតែតំណក់ថ្លាតូចៗជ្រាតចេញតាមកន្ទុយភ្នែក តែទោះបីខំប្រឹងទប់យ៉ាងណា ក៏ទប់មិនឈ្នះ....
«អាស៎ៗៗៗ ហ្ហឹក៎ៗ...»រាងតូច ចំហរមាត់ថ្ងូរយ៉ាងអាម៉ាស ស្របពេលជុងហ្គុក កាន់តែជិតដល់គោលដៅ ចង្កេះមាំកាន់តែអុកសាប់ញាប់ស្អេក ឯបេះដូងនាយតូចលោតញាប់ស្ទើរផ្ទុះចេញក្រៅទ្រូង ទាំងដកដង្ហើមដង្ហក់ចង់ដាច់ខ្យល់...
«អ្ហា៎សស...»សំឡេងថ្ងូរចុងក្រោយបញ្ជាក់ថាបានដល់ត្រើយ ថេយ៉ុង ទន់ខ្លួនរងាក់រងើក ខណៈជុងហ្គុកសម្ងំបាញ់សំណើមស្នេហ៍ចូលក្នុងខ្លួននាយតូចទាំងអស់ ក្រោយមកទើបសន្សឹមដកចេញ ហើយទាញកន្សែងមករុំចង្កេះវិញ ទើបផ្អែកខ្នងនឹងក្បាលគ្រែ ក៏មិនភ្លេចទាញកាយតូចមកឱបជាប់ទ្រូង និងរលាស់ភួយមកគ្របដណ្តប់រាងកាយទាំងពីរ។
«បើស្តាប់បង្គាប់ខ្ញុំតាំងពីដំបូង ឯងក៏មិនត្រូវមកឈឺខ្លួនដែរ»ជុងហ្គុក វាសដៃអង្អែលខ្នងតូចថ្នមៗ ស្របពេលម្ចាស់រាងកាយ ស្ងប់ស្ងៀម មិនហ៊ានកម្រើកខ្លួន សុខចិត្តលាក់មុខ សម្ងំពេបមាត់យំខ្សឹកខ្សួល ខ្លួនញ័រទទ្រើកក្នុងដើមទ្រូងគេទាំងតូចចិត្តតូចថ្លើម។
«ហ្ហឹក៎...ខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះវិញ»សំឡេងទួញសោកតបស់ នាយតូច ធ្វើឲ្យចិញ្ចើមក្រាស់ចងចូលគ្នាដោយការឃ្នើសចិត្តយ៉ាងខ្លាំង គេឈ្ងោកមុខតាមសម្លឹងមើលទឹកមុខនាយតូច ចង់ដឹងថានិយាយចេញពីចិត្តឬអត់?ចង់ទៅផ្ទះវិញហ្អែស៎? ដេកស្រមៃទៅ!
«ចង់ទៅក្រាបលូនតាមបញ្ជាម៉ាក់ឯងណាស់ឬ?»ជុងហ្គុក អត់ដង្ហើមស្តីបន្ទោសឲ្យនាយតូចទាំងមុខងាប់ ស្របពេលច្រត់ខ្លួនក្រោកអង្គុយ រួចលូកចាប់ប្រអប់ដៃស្រឡូនតូច ដើម្បីយកមកស្រាយចំណងចេញ គេទុកចំណងនោះឲ្យ ថេយ៉ុង ឃើញហើយចងចាំ ថាគេជានាំមក ហើយគេតែម្នាក់គត់ដែលជាអ្នកស្រាយចំណងនេះ។
«លោកមិនបានចង់ជួយខ្ញុំដោយស្មោះត្រង់ លោកគ្រាន់តែចង់បំផ្លាញខ្ញុំតែប៉ុណ្ណោះ»រាងតូច សម្លឹងគេទាំងប្រឡង់ភ្នែកដក់ដោយទឹកនេត្រា ហើយពេលគេស្រាយចំណងចេញរួច ដៃតូចក៏មានសេរីភាព ហើយភ្លាមៗនោះ រាងតូចក៏ស្រាប់តែស្ទុះក្រោកអង្គុយ បន្ទាប់ក៏យៀរដៃទះចំគុម្ពថ្គាមគេគេមួយទំហឹងយ៉ាងខ្លាំងអស់ពីចិត្ត៖
ផាច់/// មួយកំផ្លៀងចាស់ដៃ ធ្វើឲ្យផ្ទៃមុខសង្ហាឡើងក្រហមងាំងមួយរំពេច ស្របពេលនាយកំលោះងាកបង្វែរមកសម្លឹងមុខនាយតូច ជាមួយនិងកែវភ្នែកឃោឃៅ ខឹងមួម៉ៅពេញទ្រូង ទាល់តែអត់មិនបាននឹងជះសម្តី៖
«កុំបារម្ភអី ពេលក្លាយជាមនុស្សរបស់ខ្ញុំ អ្នកដទៃ គឺគ្មានសិទ្ធិមកបញ្ជាលើជីវិតឯង គ្មានសិទ្ធមកប៉ះពាល់ឯង ហើយពួកគេក៏មិនអាចចូលមកបំផ្លាញឯង ក្រៅពីខ្ញុំ»សម្តីរបស់អ្នកកំលោះមុខឃៅ បានបញ្ឆេះបញ្ឆួលដើមទ្រូងនាយតូចឲ្យឈឺចុកចាប់ដូចត្រូវគេចាក់រាប់រយកាំបិត ថេយ៉ុង ខឹងញ័រសាច់ ខឹងខ្លាំងទាល់តែស្រក់ទឹកភ្នែក ទើបយកដៃគ្រវាសជូតចេញ មុននឹងក្តាប់មាត់ វាសដៃទះកំផ្លៀងគេម្តងទៀត
ផាច់/// ផ្ទៃមុខសង្ហាងាកទៅម្ខាងតាមកម្លាំងទះ គេរុញអណ្តាតទល់ថ្ពាល់ទាំងញ័រទ្រូង ហើយបែរសម្លក់ភ្នែកកាចៗដាក់ នាយតូច ក៏វាត់មួយកំផ្លៀងទៀតផ្ទួនៗព្រោះមិនអស់ចិត្ត ព្រោះតែសម្តីស្មោគគ្រោកថោកទាបរបស់គេមុននេះ កាន់តែខឹងស្អប់មនុស្សចរិកពាល ឌឺៗ ផ្តាច់ការដូចជាគេយ៉ាងខ្លាំង។
«ក្មេងពាល យើងខំអូសទាញឯងឲ្យរួចពីភ្លើងនរករបស់ម៉ាក់ឯងហើយ ឯងតបស្នងយើងវិញដោយការបញ្ចេញឫកពាឈ្លើយដាក់យើងបែបនេះ?»
រាងក្រាស់ មិនឃាំងឃាត់ដោយទុកឲ្យ ថេយ៉ុង ទះតាមចិត្ត ប៉ុន្តែគេគុំទុកនៅក្នុងទ្រូង មនុស្សដូចជាជុងហ្គុកអាន់ដឺសាន់ បើទន់ភ្លន់ដាក់គេ គេនឹងថ្នាក់ថ្នម តែបើឌឺ រឹងរូស មានះ និយាយមិនចេះស្តាប់គ្នា ចរិកគេក៏ផ្លាស់ប្តូរទៅតាមហ្នឹងដែរ។
«ខ្ញុំធ្លាប់ប្រាប់លោកច្រើនដងហើយ ថាកុំបាច់មកខ្វល់ខ្វាយនិងរឿងជីវិតខ្ញុំអី»ថេយ៉ុង ក្តាប់ដៃស្រែកគំហកដាក់គេទាំងញ័រមាត់តតាត់ សម្រក់ទឹកភ្នែកម៉ាត់ដោយភាពជូរចត់ ខូចចិត្តរឿងម៉ាក់ធ្វើបាបមិនទាន់បាត់ ឥឡូវត្រូវគេអូសមកញាត់បន្ទប់ យកមកជាន់ឈ្លីបំពានរាងកាយ បែបនេះគេហៅថាជួយដែរទេ?កំលោះតូច សុខចិត្តទៅរស់ក្នុងគ្រួសាររបស់ខ្លួន បើទោះបីមិនមានភាពកក់ក្តៅ យ៉ាងហោចណាស់ក៏អាចមានសេរីភាពខ្លះ មិនចាំមកអង្គុយស្តាប់បង្គាប់អ្នកណានាំតែហត់ចិត្តដែរ។
«ស្តាប់តាមខ្ញុំឬអត់?»ជុងហ្គុក សង្កៀតធ្មេញ សម្លឹងទៅនាយតូចក្នុងក្រសែភ្នែកនឹងធឹងមិនងាករេ គេធ្លាប់ស្បថ បើបានក្មេងនេះមកក្នុងដៃកាលណា គេនឹងកាច់បំបាក់ស្លាបមិនឲ្យទំនើងតាមចិត្តជាដាច់ខាតហើយខណៈនោះ ថេយ៉ុង ប្រម៉ែប្រមូលក្តោបភួយមកបិទបាំងខ្លួន បម្រុងចុះចេញពីគ្រែ ជុងហ្គុក មិនមាត់ មិនឃាត់ ហើយក៏នៅស្ងៀម និងតាមសម្លឹងចាំមើលថា នាយតូចហ៊ានចុះទៅឬអត់?
គឺ ចុះពិតមែន! ថេយ៉ុង មិនបានខ្លាច ហើយក៏មិនខ្វល់ទោះគេខំសម្លក់ដល់ជ្រុះគ្រាប់ភ្នែកដល់ដីក៏ដោយ វិនាទីដែលប្រអប់ជើងតូចៗទម្លាក់ដល់កម្រាលឥដ្ឋ ស្រាប់តែដៃរឹងមាំ លូកមកចាប់ឱបចង្កេះតូច រួចទាញមកកន្លែងដើមវិញ ដោយចាប់ផ្តួលម្ចាស់រាងកាយតូចល្អិតទៅលើពូកភ្លាមៗ ឯគេស្ទុះឡើងលុតជង្គង់ឃាំងរាងកាយតូចតែមួយមិនឲ្យក្រោកទៅណារួច ទើបប្រអប់ដៃរឹងមាំម្ខាង លូកក្រសោបរង្វង់មុខស្អាតឲ្យសម្លឹងចំកែវភ្នែក ហើយបោះសម្តីឡើងយ៉ាងពាល៖
«ឯងមិនស្តាប់បង្គាប់ទាល់តែសោះហើយ ក្មេងឌឺ!ចង់សាកជាមួយខ្ញុំម្តងទៀតមែនទេ?»
YOU ARE READING
ម្ចាស់ជីវិត (Completed✔️)
Romanceគូជីវិត ជាគូដែលសាកសម រួមសុខ រួមទុក្ខ ស្រឡាញ់ថ្នាក់ថ្នម យល់ចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ប៉ុន្តែការដែលឈានជើងចូលក្នុងពិភពលោករបស់គេ គូជីវិតបែរជាមានន័យថា គេជាម្ចាស់ជីវិតទៅវិញ ស្នាមញញឹមរបស់គេដិតដាមក្នុងខួរក្បាលគួរឲ្យខ្លាច ថែមទាំងទង្វើររបស់គេរឹតតែភ្លើតភ្លើន គួរឲ្យញញ...
