Everything about us

ENTRY#39

I practice a million times in my head what I will do or say if he ever comes back and letting him kiss me at our front door is definitely not part of it.

But I'm starting to give in. Both of his hands are slightly holding my waist, so I assume I should also touch him somewhere. While our lips are busy engaging with each other, I finally have the courage to raise my hands and touch him.

But before I can land my hands on his face the front door open. Dahil hindi inaasahan at hindi naman ganoon kahigpit ang hawak sa akin ni miggy ay nabuwal ako.

"Hoy! Hoy! Hoy!"

magkahalong boses ni miggy at ni kuya ang narinig ko. Nagpanic sila pareho sa pagtumba ko. Ang lakas ng pagkaka umpog ng ulo ko kaya napapikit ako.

"angel!"

"pucha naman angela! Anong ginagawa mo!"

It's rare for me to here my brother curse. He talk to miggy with pure bad words. Ayuko na intindihin at pumikit nalang ako ng tuluyan. Masakit sa tenga ang pagtatalo nila, kung sino ang may kasalanan bakit ako natumba.

"Let's bring her to the doctor na, kuya."

"No, mom. Okay lang iyan"

"sabi mo nauntog!"

"Tita is right, we should bring her to the hospital."

"Shut up migyy! Ano ba kasing ginagawa niyong dalawa sa pinto? Bakit hindi pa kayo pumapasok?" sigaw ni kuya.

Hindi ko alam anong oras na pero parang ayuko parin gumising. Ramdam ko ang presensya nilang tatlo sa gilid ko. Alam ko nasa may bandang ulo ko si mommy, dahil doon nanggaling ang boses niya.

"My bunso, wake up."

Hayyyysss....

"she's awake!" lumapit agad sa akin si kuya.

Miggy is by the end of my bed. Looking relief and handsome.

"kamusta ang pakiramdam mo? nahihilo ka pa? punta tayong hospital?"

Nginitian ko si mommy. "i'm fine mom"

"see! hilo lang iyan kasi naka-inom"

tinignan ko ng masama si kuya.

"pwede ka ng umuwi miggy. wala ng chismis dito"

Naawa naman ako kay miggy dahil mukha siyang bigong bigo sa sinabi ng kapatid ko.

"I'll text you"

Tumango lang ako. Masama ang tingin ni kuya sa kanya hanggang makalabas siya ng kwarto. Panay ang tanong ni kuya bakit daw ako nakasandal sa pinto ng ganoon. Hindi ko nalang sinagot.

the next day wala akong natanggap na text galing kay miggy. Not that I'm waiting. it's just that he said he'd text me, so I'm expecting.

"Bunso, can we talk"

Kinabahan ako dahil seryoso ang pagkakasabi ni kuya. Sinenyasan niya akong pumasok sa kwarto niya.

"Dad wants us to see him tomorrow."

"with his..."

"nope. Just us."

"okay"

Para matapos na ito. Kung ano man ang gusto gawin ni daddy.

Kinabukasan, hindi ko sinabi kay mommy na magkikita kami ni dad. Napag-isipan ko na tsaka ko nalang ikwento.

Wala parin text si miggy pero may dumating na flowers at maraming chocolates. Tuwang-tuwa naman si mommy. Si kuya nakasimangot.