Bir Varmış Bir Yokmuş

13

Selamm

Uzun zamandan bile uzun bir süredir yokum ama yeni bölüm geldiiii.

Yorumlamayı ve yıldızlamayı Unutmayınnnn
———

Saat gecenin 3'üne dayanmıştı. Stiles üzerinde ki battaniyeyi ağzına kadar çekmiş, yan tarafında uyuyan Derek'i uyandırmamak İçin sessizce açtığı korku filmini izliyordu. Normalde böyle şeyleri asla sevmezdi. Bir insan neden korkmak isterdi ki. Ama yine de Derek bunları seviyordu. Tabii ilk yarım saatinde uyumak bir sevgi göstergesiyse...

"Ananı avradını satayım senin aptal karakter! Bir insan nasıl olur elinde ki bıçağı düşürüp silah olarak bir Fener alır ki!? Salak mısın lan!"

Stiles aniden karşısına çıkan kanlı karaktere saydırırken Derek derin bir iç çekerek diğer tarafa döndü ve bu Stiles'ın çenesini kapatması için oldukça yeterli bi miktardı.

"Aptal." Diye fısıldadı ve devam etti "Salak. Beyin yoksunu"

Tam o sırada kapı çalındı. Bir o kadar sessiz fakat bir o kadar beyinde yankılanan kapı sesi Stiles'ı yerinden sıçrattı. "Sikerim böyle işi ha"

Yavaşça yerinden kalktı. Usul usul yürüyerek kapının yanında ki perdeyi araladı ve gözünü kısarak Karşısında ki adama baktı. Kim olduğunu biliyordu. Çok iyi biliyordu fakat kapıyı açmadı. Derek'i dinlemeye karar verdi tekrar parmak uçlarına çıkıp dönmeye hazırlanırken kapının arkasından onun sesi geldi. "Kapıyı bana açmaman çok kabaca"

Ses vermedi sadece kapıya tekrar döndü ve dinlemeye başladı.

"Beni tanıyorsun. Bende seni tanıyorum Stiles. Bu saatte burada ne işim olduğunu anlatmak isterdim ama sanırım kapının arkasından çok etkisiz kılıyor"

Stiles gözlerini devirdi ve odasına gitmek için bir adım attı, sonra bir daha, bir daha... "Nereye gidiyorsun?" Sesini duyana kadar durmayı düşünmüyordu. Kafasını kaldırıp Derek'i gördüğünde eliyle kapıyı işaret etti. "Misafirin var sanırım?"

Derek Stiles'ın fısıldamasına gülümsedi ve kaşlarıyla kapıyı gösterdi. "Neden açmıyorsun?" Stiles kaşlarını kaldırarak Derek'i süzdü. Ne diyordu bu aptal hani Edward'la konuşmak yoktu.

"Ne" diye sordu "O Edward?"

Derek kollarını birbirine doladı ve duvara yaslandı. Gözleriyle kapıyı işaret etti açmasını istiyordu. Stiles birden titremeye başladı Edward kendisini korkutmaya başlamıştı. Ya da Edward mıydı kendisini korkutan yoksa Derek'in yanında olmak mı.

Bir süre düşündü ve Derek yanında olduğu İçin rahatlamaya çalışan bir nefes aldı ardından da usulca kapıyı araladı. Edward'ın o paralayan suratı... Çok güzeldi.

"Seni görmek güzel Stiles" diyip o bembeyaz dişlerini gözler önüne serdi. "Seni de öyle Derek"

Edward gülümserken Derek'te gülümsedi ve onu içeri davet etti. Beyaz tenli adam içeri girdiğinde Derek, Stiles'ı arkasına aldı ve yüzünde ki tebessümü silmeden kapıyı kapattı.

"Yukarı çık" dedi Edward'a hala dikkatle bakarken. O yukarı çıkarken ise Stiles'ın kalbinin sesi kulaklarında çınladı. Korkuyor muydu?

"Ben hemen dönerim. Şu korku filmini kapat ve daha eğlenceli bir şeyler aç tamam mı"

Stiles merdivenlere hızlıca çıkan Derek'in arkasından koştu. Ne yani o güya çok tehlikeli olan adamın yanında tek başına mı duracaktı? Asla.

Yukarı çıktığında kapının kolunu indirdi ama kapıyı kilitlemişlerdi. Hemen elini kapıya vurdu ve içeriye seslendi.

"Derek bende geleceğim. Beni burda bırakma"

"Stiles sadece aşağı iner misin lütfen sadece konuşacağız"

Stiles sesini kesti ve yavaşça yere süzüldü. Kapıya sırtını verdi. İçeriyi dinledi bir süre hiçbir ses yoktu. Yaklaşık 5 dakika süreye kadar da ses gelmedi fakat sonra Derek'in sesi geldi.

"Sana buraya gelmemeni söylemiştim. Neden her seferinde kendini tehlikeye atıyorsun? Benim evime gecenin bu saatte geliyorsun? Ne istiyorsun benden Edward?"

Stiles o an Edward'ın burnundan çıkardığı o alaycı gülme sesini ve derin bir nefes alışını duydu ardından asla duymadığını sansınlar diye aşağı koştu.

"Senin için gelmedim ben Derek. Tek isteğim küçük kardeşin. Bir hayli güzel ve açıkçası çok saf"

Stiles koltuğa oturup battaniyeyi üstüne çektiğinde yukardan gelen takırtıları ve cam kırılma sesini duydu. Hemen ardından da Edward'ın inleyişini. Bu adam kendini ne sanıyordu ki.

Birkaç dakika sonra Derek kucağında Edward'la geldi ve Stiles'a bir şey söylemeden dışarı çıktı.
———
"Nerdesin lan sen eşşek herif. Ben burda neler düşündüm biliyor musun. Sen yarım saattir bana tek kelime söylemeden nasıl dışarı çıkarsın. Stiles burda ne halt eder düşünmüyor musun şerefsiz"

Derek sakince Stiles'ın elini tuttu ve yukarı kata çıkardı. Onh kendi odasına soktu ve yatağa oturtup Tişörtünü çıkardı. "Bugün benimle kalıyorsun küçük adam. Sarılır uyuruz mis gibi hm?"

Stiles Derek'in o çocuksu hevesine karşılık içtenlikle bir tebessüm sundu fakat o çok yorgun görünüyordu. Usulca kafasını salladı. Derek'le olmayı zaten seviyordu. Yatağa uzandı ve battaniyeyi üzerine çekti. Derek'te yanına geldiğinde kendinden uzağa yattı. Bu onu resmen yıkmıştı. Hep sarılırlardı...

"Derek?"

"Efendim Stiles"

"Sarılmayacak mısın bana?"

Derek cevap vermedi. Onun yerine Stiles'a yaklaşıp kafasını tuttu ve göğsüne yatırdı. Onun kolları da beline dolandığında gülümseyip gözlerini kapattı.

"Sadece benimsin tamam mı? Edward diye birini tanımıyorsun. Ne derse desin ben senin, sende benim her şeyim olacaksın. Abin, arkadaşın, Dostun...Gerekirse sevgilin bile olurum ama Edward'ı hayatına sokamazsın"

Stiles kafasını salladığında gülümseyip Derek'in memesinin ucunu ısırdı ve Derek'te kafasına bir tokat attığında gülümseyip "acıdı mı la" dedi.

'Demek sevgilim bile olursun Derek Hale'
———