Chapteer Fifteen: Short but Sweet

143 7 1
                                    

Chapter Fifteen

FINNEGAN DELA TORE

I think that was the longest 5 seconds of my life. After pumasok ni Kenzo sa unit namin, he understood immediately na yung kasama ni Isagani ay si Dexter. I told him multiple times kung sino si Dexter sa buhay ko and he also knows Isagani personally since nag-oorder rin ng kape si Isagani sa coffee shop nya.

Meanwhile, Dexter was unsure with how he will look at me. May halong irita at pag-aalinlangan. I tried to look at him with a blank expression pero siguro masyado nang kumukulo ang dugo ko para matago ko pa yung totoong pinta ng mukha ko.

"Finnegan, I'm sorry if di ako nagpaalam," Isagani's eyes were focused on me, namumula sya sa hiya. Hinawakan nya ang braso ni Dexter at sinimula nyang hatakin ito palabas ng pintuan. Tumabi kami agad ni Kenzo nang malapit na sila.

"Wait!" Dexter exclaimed while he pushed his way out from Gani's strong grasp. "Di mo ba ipakikilala ang boyfriend mo sa mga kateam mo sa basketball?"

Both Kenzo and I raised our eyebrows. Anong basketball team mates?

"Tama na nga Dexter, napupuno na ako sa iyo." Gani was avoiding my eyes pero bakas sa mukha nya ang galit na din. He was trying so hard to control the situation and I almost felt bad for him.

They were out of the condo unit and then when I turned my back to bury my face into my palms, biglang pumasok si Isagani, hawak hawak nya ng mahigpit ang door knob.

"Sorry Finnegan, I'll explain later," was that all he said and then he went out. Finally there was some silence in the room.

Kenzo patted my shoulder. "You've been silent all this time. Are you okay?"


I nodded and smiled to fake it all. "Now this changes everything."


--

ISAGANI GALLEGOS

Ngayon ang unang araw ng pasok ko sa college. Nasa harapan ako ng salamin sa kwarto ko at habang naglalagay ng deodorant ay tumunog ang cellphone ko.

Tumatawag si Kuya Pocholo sa akin. Agad akong nagmadaling kunin yung cellphone ko sa table ko at sinagot ang tawag nya.

"Hello kuya," I cleared my throat. "Good morning po."

"Good morning Isagani," bati din naman ni kuya Cholo sa akin. "Kagigising mo lang ba? Are you busy? I hope I did not interrupt you."

"Ay nako, hindi po. Actually nagbibihis na po ako. First day of school so papasok po sana ako ng maaga," pagpapapaliwanag ko sa kanya. Sumilip ako sa labas ng kwarto ko, narining kong naliligo pa rin si Finnegan sa banyo.

Ayaw kasi ni Finnegan ang set up namin ni kuya Cholo. He didn't like the idea of me working for his brother.

"Oh okay that's good to hear!" sabi ni kuya Cholo. "Actually, kaya din ako napatawag para lang din ibilin si Finnegan sa yo? First day din naman nya at alam kong may mga kaibigan sya kaso kasi..."

Napatigil si kuya Cholo sa pagsasalita. Parang may masamang balita yung tono nya.

"May problema po ba kuya?"

"Hindi naman problema. Well, wait I think this will be a problem if he continues to do this. Two sessions na yung namimiss ni Finn sa kanyang therapist. As far as I am concerned, hindi kasi nagmimiss ng ganon ganon na lang si Finnegan sa mga sessions nya. He always make sure that he attends his session."

Tumango ako na akala mo nasa harapan ko lang si kuya Cholo. "Sige po kuya. Sisiguraduhin ko na lang po na makakapunta sya. Ano po bang schedule nya sa sessions nya?"

Goodbye, it's OkayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon