H O O F D S T U K 5

227 6 8
                                    

-pov Amy-

Sinds dat ik terug ben gekomen uit Turijn heb ik me bijna alleen maar vol gestouwt met chocolade en in mijn bed gelegen.
Het is maar goed dat ik daar maar twee dagen voor had, want anders had ik denk ik rollend over straat gegaan.

Matthijs is al begonnen met trainen bij Juventus dus hij is daar nu druk mee, Mikki en Frenkie zitten in Barcelona dus die kan ik ook niet bezoeken en Donny is natuurlijk naar Manchester United gegaan dus dan blijft er weinig over. Oké we hebben Carel natuurlijk nog, maar die is ook al druk met de voorbereidingen van het nieuwe seizoen dus die heeft ook niet veel tijd.
Ik heb dus maar het laatste seizoen van Greys Anatomy af kunnen kijken en ik ben begonnen aan Station 19.

Maar goed, vandaag is de dag, mijn allereerste werkdag als fysiotherapeute bij Ajax. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik dat mag zeggen vanaf nu.

Ik was al vroeg op gestaan zodat ik rustig wakker kon worden en nog even kon douchen voordat ik weg moest.
Ik maakte mijn ontbijtje en nadat ik dat op had, pakte ik mijn spullen en daarna vertrok ik naar de club.

Vandaag zou een rustig dagje worden. Ik had een paar afspraken met spelers, maar ook zou ik bij de medische keuring van Martínez aanwezig zijn. Super leuk om bij te zijn.

Ik zit iets na het begin van de middag wat op mijn laptop te doen als er iemand op de deur van mijn kantoortje klopt. Ik had bijna alle afspraken al gehad van vandaag, dus ik verwachte niemand.
"Binnen." zei ik en de deur werd opengedaan. Ik keek op van mijn laptop en ik zag Carel in de deuropening staan.
"Goeiemorgen mevrouw, hoe is de eerste werkdag bij Ajax?" vraagt hij lachend als hij mijn verbaasde gezicht ziet.
"Prima hoor." antwoord ik lachend. "Maar wat doet jij hier, de trainingen begint pas volgende week?"
Carel doet de deur achter zich dicht en gaat op de stoel tegenover mijn bureau zitten.
"Ik had een afspraak met Maarten aangezien mijn knie weer een beetje dood aan het gaan is." legt hij uit en ik kijk hem een beetje verbaasd aan.
"Maar wat heb je gedaan dan, want in Barcelona had je er geen last van toch?" vraag ik hem.
"Klein beetje, maar ik dacht dat de pijn wel af zou nemen, maar toen ik weer ging sporten ging het meer pijn doen dus ja toen mocht ik weer bij Maarten langs."
"Volgende keer als het weer pijn doet, gewoon zeggen, aangezien voorkomen nog steeds beter is dan genezen."
"Ja mama." grapt Carel en ik schud lachend mijn hoofd.

"Dus, wat heb je allemaal al gedaan vandaag?" vraagt hij.
"Niet zo veel, twee afspraken met jongens uit de jeugd en ik ben bij de medische keuring van Martínez wezen kijken." vertel ik. "Ik heb over minder dan uurtje nog een afspraak en dan ben ik volgensmij wel klaar voor vandaag."
"Chill dagje zo te horen dus. Hoe is het met Matta?"
Ik had die vraag niet helemaal aan zien komen. Ik heb net nog zitten appen met Matthijs en toevallig was hij toen al aan het trainen maar anders hadden we zeker ook wel even gebeld of geappt. Ik kon gister wel lastig in slaap komen, vooral omdat ik natuurlijk zenuwachtig was voor vandaag maar ook omdat ik het nog steeds lastig vind om zonder Matthijs in slaap te vallen.
"Wel goed, hij is al begonnen met trainen bij Juventus en dat ging wel goed volgensmij." antwoord ik.
"En hoe is het met jou?" vraagt Carel door, op een serieuzere toon dan dat ik had verwacht.
"Ja wel goed." antwoord ik, al twijfel ik eraan of ik het eigenlijk wel meen.
"Mooizo, en als je ergens hulp mee nodig hebt, kan je altijd even bellen he.". Carel staat op en schuift zijn stoel weer aan. "Maar ik zal je nu weer met rust laten, werkse nog."
"Zal ik doen, thanks Ca." bedank ik hem.
"Geen probleem.". Hij glimlacht en loopt daarna de deur weer uit.

Nadat ik de laatste dingen van de dag heb afgerond, pak ik mijn tas en loop ik naar de parkeerplaats. Ondertussen voel ik mijn telefoon in mijn kontzak trillen.
Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en ik zie Matthijs zijn profielfoto op mijn beeld verschijnen.
Ik klik op het groene knopje om op te nemen en ik zie dat Matthijs gelijk een verzoek stuurt om te facetimen.

"Goeiemiddag schoonheid." begroet hij me vrolijk als ik het verzoek heb geaccepteerd.
"Goeiemiddag schatje." begroet ik hem lachend, ik heb het ontzettend gemist om zijn blije kop weer eens te zien.
"En, hoe was je eerste dag bij Ajax?" vraagt hij plagend terwijl ik in de auto stap.
"Ja wel leuk."
"Lekker saai antwoord." lacht hij. "Wat heb je allemaal gedaan?"
"Zoals ik al had verteld, had ik dus die keuring van Martínez." begin ik. "En ik heb ook nog wat normale afspraken gehad, maar dat was het wel ongeveer."
"Klinkt als een leuke dag." Ondertussen heb ik de auto gestart en rijd ik de parkeerplaats af.
"Ohja, ik heb ook Carel nog even gesproken."
"Huh, die beginnen toch pas volgende week met trainen?"
"Ja klopt, maar hij had een afspraak met Maarten omdat ie weer last had van z'n knie." antwoord ik en Matthijs kijkt me verbaasd aan. "Blijkbaar had ie er in Barcelona dus al last van maar hij had er dus niks van gezegd, sukkeltje is ie ook."
"Typisch Carel, maar pas goed op hem hoor. Ook op jezelf trouwens, je bent in principe nog steeds geblesseerd. "
"Ja ja, zal ik doen." antwoord ik een beetje bijdehand. "Hoe was je training eigenlijk?"

Matthijs vertelde nog hoe de training was en terwijl we nog wat verder kletsten, was ik ondertussen thuis aangekomen.
"Het is zo stil als ik nu thuis kom." zegt ik sip tegen Matthijs aan de telefoon. "Zal ik anders 6 katten kopen, dan voel ik me niet zo alleen."
"Als je dat doet, zet ik je per direct uit dat appartement hoor, d'r komen geen katten mijn huis in." dreigt Matthijs lachend.
"Eentje dan?" vraag ik poeslief.
"We zien het vanzelf wel." lacht hij hoofdschuddend.

We praatten nog wat verder terwijl ik wat te eten maakte en daarna dook ik al vroeg mijn bed in om serie te kijken. Ik was ook echt uitgeput van deze dag dus ik viel al vroeg in slaap.

Authors Note.

Okee ik ben ook weer onder m'n steen vandaan gekropen hahahahah
Het heeft echt een eeuwigheid geduurd om dit hoofdstuk te schrijven, maar here it isss

ik heb weer een beetje motivatie ergens vandaan gehaald dus misschien komt er nog wel binnenkort een hoofdstuk maar verwacht niet teveel hoor hahah

groetjesss xx

(words: 1135)

Langs de lijn -2-Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu