Langs de lijn -2-

H O O F D S T U K 14

-pov Amy-

Vandaag is het zaterdag, de één na laatste dag in Turijn. Ik heb al sinds gisteravond buikpijn omdat ik er zo tegenop zie om weer terug te gaan naar Amsterdam. Ik heb vannacht alleen maar liggen draaien en na lopen denken waardoor ik maar vijf uurtjes heb kunnen slapen.

Het is acht uur 's ochtends en ik sta in mijn sportkleding een bakje kwark te eten in de keuken.
Ik ben zo vroeg opgestaan omdat ik graag een rondje wilde hardlopen voordat we vanmiddag weg moeten. Mijn knie is eigenlijk zo goed als hersteld, soms heb ik nog wat vervelende dagen, maar over het algemeen gaat het heel goed, dus daarom wilde ik weer beginnen met conditie opbouwen. Matthijs wat niet zo'n fan van het idee, maar hij kan zich nogal snel druk maken soms dus ik heb hem beloofd dat het allemaal goed zou komen. Mijn conditie is ook nog nooit zo laag geweest, dus de kans dat ik mijn knie overbelast is niet bepaald groot.

Voordat ik de deur uitga kijk ik nog snel even de slaapkamer in en ik zie dat Matthijs nog heerlijk ligt te slapen. Ik pak mijn sleutels van het keukeneiland en daarna stap ik de deur uit. Ik zeg mijn Strava aan en ik begin eerst met het lopen van ongeveer een kilometer als warming-up.

Vanmiddag gaan we ergens wat lunchen met Oriana en Paulo dus als ik na een uurtje hardlopen weer thuis ben gekomen, spring ik gelijk onder de douche. Matthijs is ondertussen ook wakker geworden dus ik zeg snel even gedag voordat ik de badkamer in stap.
Als ik me weer opgefrist heb kleed ik me aan en loop ik naar de keuken waar Matthijs zit te ontbijten.
"Hey schatje." begroet hij me en ik geef hem een kus. "Lekker gelopen?" vraagt hij en ik knik.
"Ja hoor, het ging erg goed, bijna geen last." geef ik hem antwoord, maar toch kijkt hij me een beetje teleurgesteld aan.
"Wat?" vraag ik verbaasd.
"Je moet echt oppassen he?" zegt hij bezorgd en ik zucht.
"Het komt echt wel goed, geloof me maar." probeer ik hem te overtuigen.
"Als jij het zegt." geeft hij zich uiteindelijk over en ik moet erom lachen.

"Hoelaat moeten we zometeen weg?" vraagt Matthijs aan me. Het is al eventjes later en ik zit aan de keuken tafel wat afspraken in te plannen voor volgende week als ik weer terug ben in Amsterdam.
"Uhh, half twee hadden we ongeveer afgesproken toch?" vraag ik aan hem terug en hij knikt.
"Gaan we met de scooter of lopend?" vraag ik aan hem en hij moet even nadenken.
"Doe maar lopend, krijg ik ook nog een beetje beweging." zegt hij dan.
"Weet je het zeker? Doet het geen pijn meer?" vraag ik voor de zekerheid aan hem.
"Klein beetje, maar zo ver is het ook weer niet."
"Oke, doen we dat. Tien over weg ofzo? dan zijn we ruim optijd." stel ik voor.
"Ja is goed, het wordt waarschijnlijk toch wel wat later." zegt hij terwijl hij moet lachen en ik kijk hem beledigd aan.

Uiteindelijk had Matthijs toch gelijk, we gaan te laat weg.
Ik heb nog maar 25 minuten en ik moet me nog helemaal opmaken en omkleden, dus dat gaat hem niet worden. Ik haal snel de föhnborstel door mijn haar heen in de hoop dat ik er nog een beetje model in kan krijgen. Daarna probeer ik zo snel mogelijk mijn make-up te doen maar ik kan het gewoon niet snel én perfect dus het moet één van de twee worden, en ik heb gekozen voor perfect. Terwijl ik net begin aan mijn mascara is het ondertussen al tien over 1 en Matthijs staat me ongeduldig aan te kijken.
"Oepsie." zeg ik onschuldig en ik leg mijn mascara aan de kant.
Ik kleed me zo snel mogelijk om, ik trek een witte linnen broek aan met een donkerblauwe bandeau top. Ik neem één van Matthijs zijn truien mee voor de sier, want ze zijn natuurlijk net ietsje te groot om aan te doen.
"Ja? Klaar?" vraagt Matthijs aan me. Ik pak nog snel mijn Zadig et Voltaire tasje en daarna stappen we de deur uit. Tien voor half twee, kan gebeuren toch?

-Pov Matthijs-

Gelukkig waren we niet de enigen die te laat waren, want Paulo en Oriana komen precies tegelijk met ons aan bij het tentje waar we hebben afgesproken.
We begroeten elkaar en daarna kiezen we een leuk plekje uit. Al gelijk beginnen Amy en Oriana met elkaar te kletsen. Ik vind het echt heel fijn om te zien dat Amy toch nog in zo'n korte tijd een vriendin heeft kunnen maken en dat ze ook gewoon prima ligt bij die meiden van de jongens.

"Dus je speelt morgen mee als het goed is?" vraagt Paulo nadat onze drankjes geserveerd zijn en hij neemt een slok van zijn koffie.
"Ik hoop het wel, het ligt er heel erg aan wat Sarri te zeggen heeft. Ik kan denk nog niet een hele wedstrijd spelen dus ik denk dat hij me misschien daarom niet meeneemt." ik ben net klaar met mijn antwoord, als ik wordt gebeld.
Ik pak mijn telefoon op en ik zie daar de naam van mijn trainer en coach staan .
"Speaking of the devil." zeg ik lachend en ik laat mijn telefoon aan Paulo zien en hij moet er ook om lachen.

"Met Matthijs." zeg ik als ik op neem.
"Hoi Matthijs, ik belde nog even om het over de wedstrijd van morgen te hebben." begint Sarri en ik zie Amy naar me kijken terwijl ze druk nog met Oriana aan het praten is. Ik geef haar snel een goedkeurend knikje en ze richt haar aandacht weer op Oriana.
"Ik heb het nog even met Dario overlegd en ook natuurlijk gister naar de training gekeken." gaat hij verder.
"Mhm, ja?"
"Ik wil je wel graag in de basis opstellen morgen, want het wordt een lastige pot, maar ik vind het niet verantwoord om je de hele wedstijd te laten spelen." Terwijl hij zijn zin afmaakt, knik ik enthousiast naar Paulo die me vragend aankijkt.
"Goed om te horen, maar aan hoelang zat u te denken ongeveer?" vraag ik aan hem.
"We beginnen met 45 minuten en dan kijken we in de rust of je verder gaat of niet. Als we er goed voorstaan, laat ik waarschijnlijk ook nog één van die jonge gastjes een debuut maken want er zitten zeker wat talenten bij. En als het wat minder goed gaat, heb ik altijd Daniele nog op de bank zitten, dus daar hoef je je niet druk om te maken."
"Top! Goed om te horen"
"Mooizo, neem je rust vandaag en tot morgen!"
"Tot morgen!"

Nadat ik op heb gehangen, zie ik drie gezichten mij vragend aankijken.
"Ik ben uit het team gezet, ze willen me niet meer." begin ik serieus en ze blijven me een beetje ongemakkelijk aankijken. "Nee grapje, ik mag gewoon meedoen morgen." zeg ik dan lachend en Amy en Paulo kijken me blij aan.
"Fucking chill, mag je alles spelen of maar een gedeelte?" vraagt Paulo aan me en ik leg uit wat Sarri net tegen me verteld heeft.
Net nadat ik klaar ben wordt ons eten geserveerd.

"Hoelaat vloog je morgen ook alweer precies?" vraag ik aan Amy als Oriana en Paulo met elkaar aan het praten zijn.
"Zes uur als het goed is. Jullie spelen om half zeven toch?" vraagt ze terug.
"Ja klopt, echt heel kut dat je er niet bij kan zijn." zeg ik een beetje teleurgesteld, ookal weet ik dat ze er niks aan kan doen.
"Ja ik vind het ook echt niet leuk, maar je kon me wel wegbrengen toch?" vraagt ze voor de zekerheid aan me.
"Ja dat moet wel lukken, we spelen thuis dat is chill." antwoord ik.
"Mooizo." zegt ze blij en ze komt wat dichterbij me zitten waarna ik mijn hand op haar bovenbeen leg.

Na het lunchen hadden de meiden nog even wat geshopt maar daarna hebben ik en Amy eigenlijk alleen maar op de bank gelegen en film gekeken de rest van de middag.
Als we na het avondeten verder gaan met de film merk ik dat Amy een beetje afwezig is ofzo, een beetje verdrietig.
"Is er iets schatje?" vraag ik aan haar.
Ze haalt haar schouders op terwijl ze naar de televisie blijft kijken. Er is dus wel iets.
"Wat is er?" vraag ik nog een keer aan haar. Ze haalt haar schouders nog een keer op en ik pak de afstandsbediening die naast me ligt en ik zet de film op pauze. Als ze naar me kijkt zie ik dat haar ogen vochtig zijn. Ik pak haar vast en ik geef haar een stevige knuffel.
"Wat is het liefje?" vraag ik haar nog een keer en ze begint te snikken.
"Ik-, ik-, ik w-wil, n-nog niet t-terug naar huis." zegt ze dan stotterend en ze begint nog iets harder te huilen. "Ik wil je niet weer missen."
Mijn hart breekt echt, en al helemaal omdat ik weet dat ik er niks aan kan doen.
"Ik weet het, ik wil jou ook echt niet missen." begin ik en ik merk dat ik mijn tranen ook moet gaan inhouden. "Maar het komt echt goed, zometeen ga je weer lekker aan het werk. Wat je leuk vind hopelijk?" vraag ik en ze knikt.
"Dan kan je je ouder weer gezellig zien, je vriendinnen en misschien zijn die katten nog helemaal niet zo'n gek idee." ik had misschien dat laatste niet moeten zeggen, want ze schiet gelijk omhoog.
"Echt waar?!" vraagt ze verbaasd met haar nog betraande ogen en ik moet er zachtjes om lachen.
"We gaan er nog over nadenken, niet te hard van stapel lopen gelijk." . Ze gaat weer dichter tegen me aan zitten en ik sla mijn armen weer om haar heen. "Het komt echt goed, dat beloof ik.". Ik geeft haar een aantal kusjes op haar haren.
"Beloof je me dat je voorzichtig doet morgen?" vraagt ze aan me en ik heb nu door dat het niet alleen om het terug gaan naar Amsterdam gaat.
"Dat beloof ik, echt waar." zeg ik tegen haar en ik pak haar kin vast en ik draai zachtjes haar hoofd naar mij. "Beloofd." zeg ik en ik geef haar een kusjes.
"Love you." zegt ze zachtjes.
"Love you ." fluister ik terug.

Authors Note.

Hey babes
jeetje ik heb eindelijk inspiratie voor amy in amsterdam want dat was echt lastig de vorige x (is heel stiekem de reden dat ze naar matthijs is gegaan oeps) maar goed stay tuned dus, komen spannende hoofdstukken aan waarschijnlijk

kusjes xxx