Langs de lijn -2-

H O O F D S T U K 13

-pov Matthijs-

Vandaag is het vrijdag, en ik heb me nog nooit zo zenuwachtig gevoeld denk ik.
Ondanks dat ik gisteravond vergeten was om de oefeningen van Amy te doen, werd ik vandaag wakker zonder stijve enkel, wat de vorige dagen wel zo was.
De training was pas rond een uur of 2, maar ik was om 10 uur al wakker. Dit keer zelfs voor Amy, nou het mag in de krant hoor.
Nadat ik even had gedoucht, ging ik een ontbijtje voor ons tweeën maken.
Net voordat ik klaar was, kwam Amy de keuken inlopen, wat een timing zeg jeetje.
"Goeiemorgen." zegt ze nog half slapend. "Wat voor lekkers heb je gemaakt?" vraagt ze aan me.
"Proteïne bananen pannenkoekjes en gewoon wat fruit." antwoord ik en haar ogen lichten op.
"Oehhh wat lekkerrr." zegt ze blij en ze komt naar me toe gelopen. "Dankjewelll." zegt ze lief en ze geeft me een knuffel. Ik sla mijn arm om haar middel en ik geef haar een kusje op haar haren terwijl ik de laatste pannenkoekjes omdraai.

"En hoe smaakt het?" vraag ik aan Amy als ze de eerste happen heeft genomen.
"Heel lekker hoor schatje." antwoord ze en ze gaat snel door met eten.
"Mooizo."

Na het eten gaat Amy even douchen en zich klaarmaken en ondertussen doe ik mijn oefeningen die ik van Amy heb gekregen.
Mijn enkel voelde goed vandaag dus ik had goede hoop voor vanmiddag, maar nog steeds poepte ik echt in m'n broek van angst.

De rest van de ochtend had Amy nog wat voor werk gedaan en ik had gewoon gechillt want zoveel had ik ook niet echt te doen eigenlijk.

Rond 1 uur vertrokken ik en Amy naar het trainingscomplex.
"Hoe denk je hoe het gaat?" vraagt Amy onderweg.
"Ik hoop goed, m'n enkel voelde vandaag goed, nauwelijks pijn zonder brace dus ik denk dat het met brace wel goed moet komen." zeg ik hoopvol.
"En als het niet meer gaat, moet je gelijk stoppen hè." zegt Amy streng en ik kijk haar een beetje geïrriteerd aan. Aan mijn blik heeft ze eigenlijk als genoeg.
"Zal ik doen hoor." zeg ik op een plagende toon en Amy geeft me een tik tegen mijn bovenbeen en ik moet erom lachen.

"Succes schatje." zegt Amy tegen me net voordat ik de kleedkamers in ga en ze geeft me een kus.
"Love you." zeg ik nog snel voordat ik te ver weg ben.
"Love you." hoor ik haar nog zacht zeggen.

-pov Amy-

Vandaag besloot ik om buiten te kijken. Het was niet super warm maar met het zonnetje was het prima te doen.
Ik zat al een tijdje te kijken naar het veld waar nu nog een jonger team aan het trainen was totdat ik merkte dat er iemand mijn kant op kwam lopen.
Het was een knappe, slanke meid met lang, steil zwart haar.
Ik herkende haar ergens van, maar ik kon niet zo snel op haar naam komen.

"Hey, Amy is het toch?" vraagt ze aan me als ze dichtbij is gekomen.
"Ja klopt!" antwoord ik vrolijk.
"Mooizo." zegt ze terug en ze gaat naast me op het bankje zitten waar ik al eventjes zit. "Ik ben Oriana trouwens, de vriendin van Paulo." stelt ze zich voor en ze wijst naar één van de spelers die nu toevallig richting het veld lopen.
Nu herken ik haar, ik heb haar instagram gestalkt.
Nee niet in die zin, maar ik heb gewoon een keer alle instagrams van alle vriendinnen van die Matthijs zijn nieuwe teamgenoten gecheckt en zij zat daar natuurlijk ook tussen.
"Leuk je te ontmoeten!" zeg ik vrolijk. "Kom je wel eens vaker bij de training kijken?" vraag ik aan haar.
"Nee eigenlijk niet." lacht ze. "Maar vandaag had ik niks te doen en het zonnetje schijnt dus ik dacht: waarom ook niet. Maar ik ben heel blij dat jij er bent, want dan ben ik tenminste niet in mijn eentje." lacht ze weer. "Kom jij vaak kijken?" vraagt ze.
"Nee, ik woon in Amsterdam voor mijn werk dus ik en Matthijs zien elkaar niet heel veel." leg ik uit. "Maar ik ben deze week bij Matthijs op bezoek dus ik heb alle tijd om een keertje te komen kijken."
"Ah, vandaar. Dat lijkt me wel echt lastig hoor, zo ver uit elkaar wonen. Lukt het bij jullie een beetje of vind je het erg lastig?" vraagt ze en ik moet even slikken.
"Tja, het is altijd lastig denk ik, maar je raakt er aan gewend na een tijdje." begin ik. "In het begin was het even lastig, maar nu gaat het best goed." lieg ik, maar ja ik ga nu niet aan haar vertellen dat ik volgende week waarschijnlijk elke dag mezelf in slaap huil omdat ik me er zo slecht door voel.
"Goed om te horen!" zegt ze lief en we kijken samen naar veld omdat de training nu is begonnen.

"Hoezo traint Matthijs eigenlijk niet mee?" vraagt Oriana als we al een tijdje zitten te kijken. Matthijs is samen met de fysio oefeningen aan het doen en zoals het er nu naar uitziet gaat het erg goed. De andere jongens zijn al kort bezig met de bal en ik verwacht eigenlijk dat hij zo ook wel mee mag doen.
"Hij is begin van de week door zijn enkel gegaan en hij had er best wel wat last van, dus ze gingen vandaag kijken of het goed genoeg was om zondag mee te doen." leg ik uit en ze knikt.
"Ohja, zoiets vertelde Paulo al inderdaad, maar ik was even vergeten om wie het nou ook alweer ging." verteld ze en we moeten er wel om lachen.

We kijken weer verder en na een paar minuten begint ook Matthijs met de bal. Eerst doet hij wat oefeningen met de fysio zelf maar als de jongens wat intensievere oefeningen gaan doen mag hij ook gewoon meedoen.
Je merkt dat hij wat kracht en klein beetje concentratie mist maar naar mijn idee ziet het er veel belovend uit voor zondag.
Aan het einde van de training gingen ze nog wat kleine partijtjes doen en wat lummelen en na het uitlopen waren ze eindelijk klaar.
"Zullen we anders nog even snel iets drinken voordat ze klaar zijn met omkleden?" stel ik voor aan Oriana en ze stemt ermee in.
Samen lopen we naar de kantine en bestellen we wat te drinken.

We zijn al twintig minuten druk aan het kletsen als een aantal jongens binnen komen lopen, waaronder Matthijs en Paulo. Ze bestellen wat te drinken en daarna komen ze bij ons zitten.
"Hebben jullie je een beetje kunnen vermaken tijdens de training?" vraagt Matthijs en we knikken allebei.
"Ja hoor, het was hartstikke gezellig en het zonnetje was ook echt top." antwoordt Oriana en ik knik instemmend.
"Hoe ging de training?" vraag ik aan de jongens. Er spat niet zoveel enthousiasme van Paulo zijn gezicht af maar Matthijs ziet er redelijk opgewekt uit.
"Het was prima, maar we hadden allemaal onze dag niet echt volgensmij." antwoordt Paulo en Matthijs stemt ermee in.
"Het ging prima inderdaad, nu maar hopen dat zondag mee mag doen." zegt Matthijs en Paulo knikt hevig terwijl hij een slok van zijn koffie neemt.
"Ik hoop het ook Mat, het is een belangrijke wedstrijd dus we hebben je hard nodig."
"Ik ben benieuwd wat Sarri morgen zegt, maar ik denk dat het wel goed moet komen." voegt Matthijs eraan toe en we zijn het allemaal wel hem eens.

Na een klein half uurtje besluiten we uiteindelijk om naar huis te gaan. Matthijs en ik waren allebei best moe en ik kwam ook echt om van de honger dus we vonden het wel mooi geweest.
"Vond je het gezellig met Oriana?" vroeg Matthijs toen we samen naar de auto liepen.
"Ja, het is echt zo'n lieve meid, ik heb echt goed met d'r kunnen kletsen." antwoord ik.
"Dat dacht ik al, goed om te horen." Matthijs knijpt iets steviger in mijn hand die hij vast heeft en hij geeft een kusje op m'n hoofd.

"Hoe ging het met je enkel?" vroeg ik aan Matthijs toen we weer in de auto zaten.
"Het ging wel prima. Ik kon in principe alles wel, maar ik had nog wel wat weinig kracht en het deed soms ook wat pijn, maar voor de rest was het oké." antwoord hij een beetje twijfelend, want hij weet al dat ik het niet leuk ga vinden om te horen dat hij door is gegaan ondanks dat het pijn deed.
"Denk je dat het slim is om zondag mee te doen?" vraag ik hem, en hij kijkt me een beetje verbaasd aan. Ik denk dat hij een hele preek had verwacht, maar ik wil hem juist leren dat hij zelf er ook goed over na moet denken en niet alleen af moet gaan op wat de anderen zeggen.
"Ik weet het niet zo goed. " zegt hij eerlijk. "Ik wil het wel heel graag, maar het deed wel het meeste pijn tijdens het partijen dus ik weet niet of dat zondag ook zo gaat zijn."
"Ik ben blij dat je er zo goed over nadenkt." geef ik toe en ik pak zijn hand vast. "Maar ik denk dat je het zelf het beste kan beslissen. Als jij nu en morgen denkt dat je, bijna, een hele wedstrijd kan spelen, dan moet je dat ook zeker doen. Maar als je denkt dat het niet slim is, moet je ook naar dat gevoel luisteren."
"Is het goed als ik er nog even over nadenk nadat ik weet wat Sarri heeft gezegd?" vraagt hij.
"Tuurlijk! En als je er niet uitkomt, kan je het altijd nog met Dario of mij overleggen."
"Ja komt goed."
"Love you schatje." zeg ik lief en ik geef een kusje op zijn hand.
"Love you too." zegt Matthijs glimlachend en hij doet hetzelfde.

Authors Note.

goed ik was weer even onder m'n steen gekropen maar ik hoop dat jullie hem leuk vinden!!