His sister

Emma

Pov: Fleur
Jess en ik zijn achtergebleven in de Room of Requirements. We gaan de studenten de gang inleiden. Jess staat bij de open deur te wachten en ik bij de ingang van de gang naar de Hog's Head Inn. Na heel wat chaos, geduw en geregel zijn alle leerlingen eindelijk door de gang. Jess en ik kijken elkaar aan en zonder iets te zeggen denken we allebei hetzelfde: tijd om die Death Eaters van ons thuis te verjagen. We rennen allebei de kamer uit, Ginny alleen achterlatend. We rennen door de gangen. Hier en daar horen we al spreuken afgevuurd worden. Ook vuren we zelf af en toe spreuken af en rennen vervolgens weer verder. Na een tijdje gaan we stil staan om door een raam te kijken waar het glas uit is. Buiten zie ik overal rode en groene lichtstroken.

Pov: Jessica
"Jessica?" horen we opeens een vrouwenstem zeggen. We draaien ons in de richting van de stem en ik zie een bekend gezicht. "Mam?" Vraag ik met trillende stem. Ik zie hoe mijn moeder haar armen spreidt en ik ren naar toe en vlieg haar om de hals. "Mam" zeg ik met tranen in mijn ogen van blijdschap. "Godzijdank je bent in orde" zegt mam opgelucht. Na een tijdje laten we elkaar los. "Kom op, laten we de anderen gaan helpen" zegt Fleur. Mam en ik knikken en we rennen de gang uit. Na een tijdje komen we uit in een gang waar Fred en Percy druk aan het vechten zijn met 2 dooddoeners. Vanuit de andere kant van de gang zien we Harry, Ron en Hermione geblakerd tevoorschijn komen. We beginnen allemaal ook spreuken af te vuren op de Death Eaters. Dan deinst de man met wie Percy aan het vechten was achteruit en glijdt zijn kap af. "Hallo, minister!" Schreeuwt Percy terwijl hij nog een spreuk op hem afvuurt, waardoor hij zijn toverstok uit zijn hand laat vallen. "Had ik al gezegd dat ik ontslag neem?" Zegt Percy. "Dat was een grap, Percy!" Roept Fred lachend, terwijl zijn tegenstander door meerdere verlamspreuken werd geraakt en de minister op de grond viel terwijl er kleine stekels uit zijn lichaam schoten. "Haha, moet je zien zo is 'ie net een zee-egel!" Roep ik lachend terwijl ik naar hem wijs. "Dat was écht een grap, Perce... volgens mij heb ik je geen grap meer horen maken sinds-" zegt Fred, maar dan lijkt alles te ontploffen. Fleur springt voor me en roept een schild op. Ik zie hoe mijn moeder naar voren springt en Fred aan de kant duwt. Ik zie hoe het puin haar bedelft. Ik zie het allemaal gebeuren, maar het is alsof het niet echt is. Dan komt het besef...

Pov: Fleur
Ik hoor een ijzingwekkende gil. Een gil die niet komt door fysieke pijn of een spreuk, maar die komt van intens verdriet en verlies. Ik zie hoe Jess naar haar moeder rent. Ze zakt naast haar lichaam op haar knieën en gilt: "nee mam! Nee nee nee nee nee! Mam!" Ik ren bezorgd naar haar toe. Ik ga naast haar op mijn knieën zitten en leg een hand op haar schouder. "Ze heeft Freds leven gered" zeg ik zacht, nog steeds niet bevattend wat er zojuist allemaal gebeurd is. Dan valt Jess me in de armen en omhels ik haar stevig. Ik zie hoe Fred verdwaasd opstaat en naar ons toeloopt. Hij zakt naast Jess neer en zegt: "het spijt me zo Jess." Jess kijkt hem aan en zegt: "nee, je kon er niks aan doen" terwijl ze hem omhelst. Ik zie hoe ook Fred tranen in zijn ogen krijgt. Heel even lijkt de wereld ten einde te zijn, heel even lijkt het volledig stil te zijn, alsof de tijd stil staat. Dan komen de knallen en dreunen weer overal om ons heen terug. Dan schreeuwt Harry opeens: "duiken!" Ik duw Fred en Jess snel omlaag. Dan verschijnt een van Aragog's kinderen, die probeert door het gat naar binnen te klimmen, maar de kans krijgt hij niet. Hij wordt namelijk meteen door 2 spreuken geraakt. "Kom op Jess, we moeten weg hier" zeg ik terwijl ik haar probeer mee te trekken, maar ze blijft verwoed over haar moeders lichaam liggen. Ik blijf een seconde stil zitten en maak een besluit. Ik sta op en pak haar moeder onder haar oksels vast. Als Fred doorheeft wat ik aan het doen ben, staat hij op en pakt haar benen op. We tillen haar op en lopen al spreuken ontwijkend de gang in. Daar leggen we haar verborgen in een nis waar vroeger een harnas gestaan had. Als we er zeker van zijn dat ze goed verborgen ligt, beginnen we weg te lopen, maar ik merk dat Jess blijft staan. "Jess" zeg ik voorzichtig. Ze kijkt me met betraande ogen en wangen aan. Ik grijp haar vast en omhels haar stevig. "Ik weet dat het lastig is, maar je moet blijven vechten, zodat je moeders offer niet voor niets zal zijn geweest" zeg ik zacht. Dat lijkt haar weer wat moed te geven. We laten elkaar los en we rennen de gang uit. Dan mengen we ons weer in het gevecht.

Na een tijd horen we plots de kille stem vanVoldemort. Zo dichtbij, alsof hij vlak achter ons staat. "Jullie hebbendapper gevochten. Heer Voldemort weet moed te waarderen. Maar jullie hebben ookzware verliezen geleden. Als jullie je blijven verzetten, zullen jullie allemaalsterven, één voor één. Dat is niet wat ik wil. Iedere druppel toverbloed diewordt vergoten, is een verlies en een verspilling. Heer Voldemort is genadig.Ik draag mijn troepen op om zich onmiddellijk terug te trekken. Jullie hebben 1uur. Geef jullie doden een waardige rustplaats. Verzorg jullie gewonden. Ikricht me nu rechtstreeks tot jou, Harry Potter. Je hebt je vrienden voor jelaten sterven in plaats van je rechtstreeks met mij te meten. Ik zal 1 uur langop je wachten in de Forbidden Forest. Als je na afloop van dat uur niet gekomenbent, je niet hebt overgegeven, wordt de strijd hervat. Maar dan zal ik zelfmijn troepen aanvoeren en zal ik je vinden, Harry Potter. Iedere man of vrouwen ieder kind dat geprobeerd heeft je te verbergen zal ik persoonlijk straffen.Je hebt 1 uur." Zegt de stem die ik zo haat, de stem die ik nu altientallen keren in mijn hoofd heb gehoord. Jess en ik kijken elkaar aan. Danzien we hoe de Death Eaters en alle andere wezens van Voldemorts leger zichterugtrekken. "Je denkt toch niet dat Harry het gaat doen, of wel?"Vraagt Jess bezorgd aan me. "Harry kennende, vrees ik van wel..." zegik bezorgd.

A/N: sorry! Ik weet het, het is slecht, ik had niemand kunnen laten sterven, maar het voelde onterecht om Fred's leven te redden zonder dat van iemand anders op te geven. Hopelijk vonden jullie het ondanks dit toch een leuk hoofdstuk! Ik heb het boek nu afgeschreven en zal de 2 komende dagen de laatste 2 hoofdstukken publiceren.