His sister

Verhaaltjes voor het slapengaan

Pov: Fleur
Jessica en ik zitten op onze kamer rustig te lezen als er plots iemand op de deur klopt. "Binnen" zegt Jess en ik hoor iemand binnenkomen. Ik lees even snel mijn zin af en als ik opkijk zie ik Minerva staan. "Oh hey" zeg ik. "Zouden jullie met me mee kunnen komen naar jullie vaders kantoor?" vraagt ze. "Waarom?" vraagt Jess. "Ik heb iets voor jullie" zegt ze alleen en ze begint al weg te lopen. Jess en ik kijken elkaar nieuwsgierig aan, leggen onze boeken weg en lopen snel achter haar aan. Als we bij de griffioenen aankomen zegt Minerva het wachtwoord en gaan we de trap op naar z'n kantoor. Als ze de deur opendoet blijf ik even in de deuropening staan. Het is raar om in zijn kantoor te komen en hem niet achter zijn bureau te zien zitten. Het is nu zo leeg. Ik kijk naar zijn portret. Hij ligt te slapen. Ik zucht. Dan voel ik een hand op mijn schouder. Ik kijk opzij en kijk recht in Jess' ogen. We denken allebei hetzelfde. We geven elkaar een klein knikje en lopen dan naar binnen. Minerva loopt naar een van de kasten en haalt er een kist uit. Jess en ik kijken er allebei verbaasd en nieuwsgierig naar. 'Wat zou ze voor ons hebben?' vraag ik me af. We gaan tegenover haar staan. "Ga maar zitten" zegt ze, terwijl ze met haar hand naar de stoelen gebaard. We gaan zitten en ze doet de kist open. Jessica zit op het puntje van haar stoel en kan zich haast niet bedwingen. Dan reikt Minerva in de kist en pakt er iets uit. Ze kijkt er even naar, alsof ze iets checkt, en reikt het dan mijn kant uit terwijl ze me aankijkt. Ik hoor Jess een beetje teleurgesteld zuchten. Ik pak het aan en bekijk het. Het is een boek. Het komt me vaag bekend voor. Ik lees de titel: 'Verhaaltjes voor het slapengaan'. Dan weet ik alweer waarom het me zo bekend voorkwam: het is het boek waar pap me vroeger altijd uit voorlas! Zeker toen ik nog maar net hier op Hogwarts woonde, had ik vaak last van nachtmerries, dus elke avond voordat ik ging slapen, las pap me een verhaaltje uit dit boek voor. Er komen vage herinneringen van die avonden boven en er springen tranen in mijn ogen. Dan merk ik dat Jessica over mijn schouder kijkt. "Hé, is dat niet dat boek waar Dumbles je elke avond uit voorlas?" vraagt ze. Ik knik, niet in staat iets te zeggen door de tranen en mooie maar pijnlijke herinneringen. Dan rommelt Minerva wat in de kist en haalt er uiteindelijk nog iets uit en reikt het aan Jessica aan.

Pov: Jessica
Dan reikt Minnie mij ook wat aan. Het is een klein leren boekje met een leren touwtje eromheen gebonden. Dan zie ik een klein briefje achter het touwtje. Ik haal het ertussen weg en open het.

Lieve Jessica,
Dit boek was van je vader. Ik vond het een paar jaar nadat hij afgestudeerd was en heb het al die tijd bewaard. Ik kan het niet openen, ik vermoed dat hij er een soort magisch slot op heeft gedaan. Ik hoop en vermoed dat jij het wel zal kunnen openen.
Liefs, Albus Dumbledore.

Ik vouw het briefje weer op en berg het op. Als ik weer naar het boek kijk valt me op dat paps naam op de voorkant staat. Dan haal ik het leren touwtje los. Dumbles had dus gelijk, ik kan het inderdaad openen. Ik sla het open. Er vallen een paar brieven uit. Ik probeer ze nog op te vangen, maar faal miserabel. Fleur helpt me met ze oppakken. Ik leg alle brieven op mijn schoot en lees de eerste bladzijde.

Dit is het dagboek (bij gebrek aan een beter woord) van Sirius Black. Als jij dit leest ben je dus familie en ik hoop ten zeerste dat het van de goede kant van de familie is. En dan bedoel ik dus MIJN kant, je weet wel, de "bloedverraders". Als je dat niet bent, sla dit boek dan onmiddellijk dicht, je wilt het dan waarschijnlijk toch niet lezen. Zo wel, blader dan gerust door en begeef je in het geweldige leven van DE Sirius black.

Ik lach. Typisch pap. Ik blader er vlug door. Het zijn allemaal kleine stukjes over wat hij zoal heeft beleefd. Dan pak ik de brieven en bekijk ze. Het zijn brieven die hij van zijn vrienden heeft gekregen. Ik zie er ook een paar van zijn familie waarin niet zulke aardige dingen staan. Het doet me pijn om dat te zien. Dan sla ik een andere open en kijk er even verbaasd naar. Het is een lijst. Als ik kijk wat er boven de lijst staat schiet ik in de lach. 'Meiden waarmee ik heb gezoend/op date ben geweest'. Kennelijk is Fleur met me aan het meelezen, want ook zij lacht. Er zitten ook nog wat foto's in van meiden. De meeste zijn... schaars gekleed, netjes gezegd.